-
dwie sprawy23.02.201123.02.2011Czy do języka polskiego weszło wyrażenie clue sprawy? Kilkukrotnie się z nim spotkałem w znaczeniu 'meritum sprawy', 'istota rzeczy'.
Drugie pytanie, jakie mnie nurtuje, to jaka powinna być końcówka w bierniku dla słowa surfaktant. Np. „Do roztworu dodano 10 gram surfaktanta” czy „…surfaktantu”? -
dwieście złotych22.10.200122.10.2001Niedawno jedna z pracownic Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu przekonywała mnie, że nie można mówić ani pisać np. „Płacę dwieście złotych”, gdyż jedyną poprawną formą jest „dwieści złotych”. Czy to prawda?
-
dyskryminować25.12.200625.12.2006Aktualnie, w okresie świątecznym, można raz po raz usłyszeć – zwłaszcza na zachodzie – o dyskryminowaniu katolików. Zastanawiam się, czy jest możliwe, by większość mogła być dyskryminowana. Czy z definicji tego zjawiska nie wynika, że podlegać może mu tylko mniejszość?
-
dzisiaj6.12.20056.12.2005Witam!
Często, zwłaszcza w telewizji, można usłyszeć słowo dzisiaj wymawiane jako [dzisiej]. Czy taka wymowa jest poprawna? -
ekspozycja na światło
25.04.202330.03.2023Jak rzeczownikowo określić fakt, że człowiek, który przebywa na zewnątrz, wystawia się na światło. Anglicy mówią „light exposure”. Czy „ekspozycja na światło” jest brzydką kalką? Po polsku o ekspozycji mowa chyba głównie w kontekście fotografii.
Z góry dziękuję
D.
-
fajny29.10.201429.10.2014Szanowni Państwo,
w telewizji często można usłyszeć przymiotnik fajny, choć dla mnie brzmi on dziwnie w oficjalnych wypowiedziach. Kiedyś nie był uważany za słowo polskie. Jak należy je dziś traktować?
Pozdrawiam
-
fiksum dyrdum11.01.201511.01.2015Szanowni Państwo,
mam dość niecodzienne pytanie z dziedziny etymologii. Czasem można usłyszeć (co prawda coraz już rzadziej), że ktoś ma fiksum dyrdum, co oznacza, że ktoś jest niespełna rozumu lub, potocznie, ma fioła. Może być też tak, iż taka osoba plecie dyrdymały, rzeczy nieprawdziwe, nieistotne lub fantazyjne. Ciekawi mnie, skąd wzięły się te wyrażenia i czy przypadkiem owo dyrdum i dyrdymały nie są ze sobą jakoś powiązane.
Z wyrazami szacunku
Krzysztof Bogusz -
generał i gienerał4.05.20144.05.2014Szanowni Państwo,
mój Dziadek, człowiek z Kresów, inaczej wymawiał literę G przy literowaniu skrótów, niż jest to dziś ogólnie przyjęte. Używał głoski ge zamiast gie. W ten sposób AGH wymawiał jako [ageha], GKS jako [gekas], a SGGW jako esgegewu. Ciekawi mnie, czy jest to jakiś archaizm lub regionalizm, a może po prostu prywatna (błędna?) maniera.
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Bartłomiej -
Glosolalia 21.02.201721.02.2017Szanowni Państwo,
czy uzasadnione jest widywane gdzieniegdzie (między innymi w pewuenowskim USJP) zaliczanie glosolalii do rzeczowników niemających liczby pojedynczej? -
internet i Sieć18.06.201518.06.2015Szanowni Państwo,
usłyszałem kiedyś opinię, że jeśli założymy, że słowo internet piszemy wielkimi literami (pomijam tutaj, na ile słusznie), to sieć jako synonim również. Wydaje mi się, że nie ma zasady, która nakazywałaby zawsze postępować w taki sposób, tzn. pisać wielką literą słowa o tej samej referencji, co nazwa własna. Na przykład SO wyróżnia pod tym względem nazwy geograficzne (jak Stary Kontynent), ale nie rozciąga tej reguły szerzej.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik