Przyniesiono mi odpis aktu urodzenia dziecka z adnotacją martwo urodzone. Czy właściwa jest pisownia rozłączna zaproponowana przez urzędniczkę?

Często mam problem czy na końcu wyrazu mam użyć ą czy om. Np. chlebom czy chlebą.
Daj chleb ptakom czy ptaką.
Kiedy na końcu wyrazów stosuje się om, a kiedy ą? Czy są jakieś ogólne zasady określające tę pisownię?

Szanowni Państwo,
czy słowo pupil ma coś wspólnego z angielskim pupil – ‘źrenica’?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam Państwa!
Chciałabym się upewnić, czy dopuszczalny jest zwrot: „Byliśmy w puszcie” (step węgierski), czy tylko „Byliśmy na puszcie”. Serdecznie pozdrawiam!
K.M.

Wraz z profesjonalizacją organizacji pozarządowych w Polsce coraz częściej wśród pracowników pojawia się stanowisko pochodzące z języka angielskiego – fundraiser. Jaka powinna być jego poprawna pisownia w języku polskim? Właśnie fundraiser czy też fund-raiser, fund raiser? A dziedzina, którą się zajmuje, to: fundraising, fund-raising, fund raising – czy też jeszcze jakiś inny zapis jest poprawny?

Witam serdecznie,
Czy poniższą odmianę przez przypadki mogę uznać za prawidłową?
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik rampers rampersy
dopełniacz rampersa rampersów
celownik rampersowi rampersom
biernik rampers rampersy
narzędnik rampersem rampersami
miejscownik rampersie rampersach
wołacz rampersie rampersy
Pozdrawiam serdecznie
Beata Dąbrowska

Szanowni Państwo,
bardzo proszę o pomoc w rozwikłaniu następującego problemu językowego. Niekiedy poród nazywany bywa rozwiązaniem. Czy w takim razie w tekście medycznym należy pisać o rozwiązywaniu ciąży, czy raczej o rozwiązywaniu ciężarnej? Będę ogromnie wdzięczna za rozstrzygnięcie powyższej kwestii.
Z poważaniem,
Ewa C.

Dzień dobry. Chciałbym się dowiedzieć, w jaki sposób mogę poprawić podane wypowiedzenia:
(1) Na kopalni pracuje już od 7 lat.
(2) Jeżeli dziecko coś przeskrobie, trzeba go koniecznie ukarać.
(3) Czy można dosypać cukier do cukiernicy?
Dziekuję,
Arkadiusz Kowalski z Bytomia

Szanowni Państwo,

czy poniższe imiona są przyswojone przez język polski, są dopuszczalne w Polsce, funkcjonują w Polsce?

1. Żeńskie Wiara (czes. Věra i słow. Viera; oboczne formy Wiera i Wera).

2. Żeńskie Zora (czes. i słow. Zora).

3. Żeńskie Maria jako męskie (jako drugie imię? – zob. https://rjp.pan.pl/).

4. Męskie Pribina (słow. Pribina).

Do siego roku!

Z poważaniem

słowacki czytelnik

Szanowna Redakcjo!
Pracuję nad tłumaczeniem pewnej gry komputerowej, w której dość często pojawia się termin runy (ang. rune). W grze występują one jako zaklęcia posiadające magiczną moc. Można je kupować i stosować, są też specjaliści, tzw. Władcy Runów, potrafiący je odczytywać i rzucający runiczne zaklęcia. O te właśnie nieszczęsne runy wynikł pewien spór między mną a drugim tłumaczem, któremu zwróciłam uwagę, że w języku polskim runy występują wyłącznie w liczbie mnogiej, na co otrzymałam odpowiedź, że od początku istnienia gier komputerowych, runy występują w nich także liczbie pojedynczej, np. Run Wiedzy lub Niebios, a poza tym mają tu zupełnie inne znaczenie, niż podane w słowniku, więc mam się kierować zasadami pisowni gier komputerowych. Czy rzeczywiście powinnam się kierować nazwami, które ktoś kiedyś mylnie przetłumaczył, ale które już weszły do języka graczy komputerowych? Czy w imię zachowania konsekwencji w nazwach już funkcjonujących mam kaleczyć język polski i serwować polskim dzieciom niepoprawne nazwy, czy może to ja się mylę? W końcu to tylko gra, bajka dopuszczająca dziwaczne słowotwórstwo, gdzie sporo wyrazów ma już niewiele wspólnego z ich pierwotnym znaczeniem.
Z poważaniem,
Anna Celińska