Chciałabym zapytać, czy sformułowanie: „Twórczość Poświatowskiej kluczem do jej biografii. Ile prawdy z życia poetki zawarte jest w jej twórczości?” można nazwać tezą, czy raczej tylko pierwsza jego część jest tezą, a druga już nie.

Szanowni Państwo,
w trakcie pisania artykułu natknąłem się na językową barierę, której nie jestem w stanie indywidualnie pokonać. Słowo klucz mojego pytania to skierowany. Opisując pewne zjawiska ekonomiczne, używam sformułowania przedmiot konsumpcji skierowany w/na zaspokojenie potrzeb występujących u konsumentów. Która z form jest poprawna: w czy na? Podobnie: działania skierowane w uświadamianie konsumentów czy na uświadamianie.
Dziękuje za pomoc!

Czy w zapisie skrótu słowa odpowiedź w zadaniu matematycznym należy stosować podwójny znak interpunkcyjny, czyli jak powinno być odp.: czy odp:

Szanowni Państwo,

w związku z treścią diagnozy wyników nauczania przeprowadzonej niedawno przez WCDN w szkołach podstawowych (i przysłanym do szkół kluczem odpowiedzi), poprosiłabym o opinię, czy przymiotnik em>współczesny stopniuje się.

Z poważaniem,

en

„Narzędzie składa się z elementów, takich jak X, Y, Z” czy raczej „Narzędzie składa się z elementów takich jak X, Y, Z”? Wiem, że kwestia przecinka w podobnych miejscach była już kilkakroć podejmowana, jednak za każdym razem wyjaśniana była na zasadzie porównań paralelnych. W powyższych przypadkach nie mamy wszak żadnego porównania, a jedynie wyliczenie. Zatem – jak poprawnie powinna wyglądać konstrukcja tego typu?
Pozdrawiam
L.

Dzień dobry!
Gdy w powieści występują imiona francuskie, które mają odpowiedniki polskie (np. Irene, Camille, Vincent, Jean-Marie, Lucien), należy je tłumaczyć? Niektóre z nich brzmią śmiesznie (np. Irena, Lucjan, Jan-Maria to imiona kojarzące się w Polsce ze starszymi osobami, nie z przebojowymi trzydziestolatkami), a niektóre, np. Kamila, wpasowują się świetnie w polską odmianę. Czy można zatem przetłumaczyć tylko niektóre z nich? Jaki obrać klucz?
Dziękuję za odpowiedź

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy obcych nazw własnych ulic, placów, dzielnic, parków, kościołów, dworców itd. – czy w tekście beletrystycznym należy je tłumaczyć, czy zostawiać w oryginalnym brzmieniu? Przykłady: Place de la Cathédrale, Rue des Chanoines, katedra Saint Jean Baptiste… Czy ma to jakieś znaczenie, że nazwy te są fikcyjne? Może należy wybrać wariant pośredni: plac Marie de Bourgogne, plac de la Cathedrale, ulica des Chanoines?
Z poważaniem
Ewa Kaniowska

Dzień dobry!
Chciałabym dowiedzieć się, jakie przysłowie odpowiada w języku polskim przysłowiu: „Repetitio est mater studiorum”. Bardzo dziękuję za odpowiedź!
Serdeczne pozdrowienia z Węgier!
Á. P. Éva

Czy sformułowanie w analizowanym okresie... jest poprawne językowo? Moim zdaniem nie analizuje się okresu, tylko przeprowadza analizę danych z jakiegoś wybranego okresu, okresu, wybranych lat według jakiegoś klucza.

Moje pytanie jest inspirowane bardzo częstym używaniem tego zwrotu w tekstach naukowych lub mających takie ambicje. Z pewnymi błędami dzieje się tak jak z kłamstwem, powtarzane wielokrotnie staje się prawdą, a w przypadku wielu zwrotów pewnego rodzaju mądrostką.

Szanowna Poradnio,
czy wymieniając wyrazy po przecinku, pierwszy wyraz piszemy z dużej litery, a na końcu ma być kropka, czy nie?
Przedstawię dwa przykłady i proszę o wyjaśnienie który jest właściwy.

Przykład 1.
Sanki, rower, książka, motor.

Przykład 2.
sanki, rower, książka, motor

Z góry dziękuję za pomoc.

Pozdrawiam
Agnieszka Antosz