Postać literacka

Według słowników postać literacka to człowiek, fikcyjna osoba (ISJP PWN; Sł. term. literackich, Ossolineum, 2000; WSJP PWN). Wg mnie definicja jest zbyt wąska. No bo jak nazwać istoty znane z literatury i filmów: Behemot (kot), Chochoł (krzak róży otulony słomą), Fiki-Miki (małpka), Ferdynand Wspaniały (pies), Fernando (byczek), Kot w Butach, Koziołek Matołek, Lis Przechera, Muminki (trolle). Przykłady ze „Sł. postaci literac.” Makowieckiego. Marek Piersa.

Dzień dobry. Proszę o podpowiedź, jak odmieniać nazwisko Atanazego Benoe... (no właśnie: Benoego? czy nie odmieniać?). Nie jest typowym nazwiskiem zakończonym na -e, o których wiem, że odmieniają się przymiotnikowo. Tu "o" przed -e trochę zmienia postać rzeczy - a może nie? Poza tym nie znalazłam pochodzenia nazwiska, zapewne obcego, ale skąd konkretnie - nie wiem, a to może by coś wyjaśniło również w kwestii odmiany. Będę wdzięczna za wyjaśnienie. Pozdrawiam serdecznie

Teresa

Chodzi o bielika. Tak, tego wielkiego ptaka. Nasi radni zmienili nazwę jednej z ulic na Bielikową. Rozgrzało to lokalne media (w tym Czytelników mojej gazety) i mieszkańców. Jedni twierdzą, że ulica Bielikowa to błąd. Bo powinno być Bielicza lub Bielika. Inni wskazują, że istnieją przecież Bielikowe Wydmy (koło Pogorzelicy), a nawet jest w jednym z polskich miast ul. Bielikowa. No i posiłkują się w sporze np. ul. Skowronkową – utworzoną od skowronka przecież.

Czy przymiotnik bielikowy jest prawidłowo stworzony? Czy możemy – bez narażenia się na śmieszność – używać sformułowań bielikowe gniazdo, bielikowa dieta albo np. bielikowe zwyczaje? I czy w końcu możemy nazwać ulicę Bielikową?

Z wyrazami szacunku
Tomasz Rusek
dziennikarz

Jaka powinna być pisownia przymiotnika utworzonego od nazwiska Boole? Boolowski, bulowski, a może jeszcze inaczej? Czy lepiej mówić o sygnałach Boole’a, czy o sygnałach … (no właśnie, jakich?)
Anna Mazik

Witam!
Zastanawia mnie pochodzenie związku mięta z bóbrem i znaczenie słowa bóbr (bober?) w tym kontekście. Czy mogliby to Państwo wyjaśnić?
Pozdrawiam

Szanowni Eksperci.
Wiem oczywiście, że nazwiska obce z reguły należy odmieniać. Kinomani jednak zazwyczaj mówią i piszą o braciach Coen (zamiast o braciach Coenach), formę zdeklinowaną pozostawiając jedynie kiedy mówi się o nich tylko po nazwisku (o Coenach, Coenowie, Coenów itp.). Czy jest jakimś szczególnie dużym uchybieniem używanie formy bracia Coen, braciom Coenom, z braćmi Coen, u braci Coen, zamiast bracia Coenowie, braciom Coenom, z braćmi Coenami, u braci Coenów itd.?
W.T.

Szanowni Państwo,
porządkując i ujednolicając nazewnictwo w muzealnym inwentarzu, natrafiliśmy na taki oto językowy dylemat. Kością niezgody stał się bowiem zapis podstawka i nadstawka kowalskie. Koledzy upierają się przy powyższym zapisie, posługując się następującym przykładem: Dorota i Krystyna Kowalskie. Ja natomiast twierdzę, że powinien on brzmieć: podstawka i nadstawka kowalska, z uwagi na utrzymanie związku zgody pomiędzy częściami zdania.

Z wyrazami szacunku
Czytelniczka

Według WSO PWN nazwisko Braque powinno przyjąć w narzędniku formę Brakiem, tymczasem w wielu tekstach naukowych znajdziemy zapis Braque'iem, np. w Encyklopedii PWN czytamy, że André Derain „w latach 1908–10 pozostawał w bliskich stosunkach z Picassem i Braque'iem”. Czy nie lepiej byłoby zalecić ten drugi wariant zapisu? Pierwszy (Brakiem) może sugerować, że forma mianownika liczby pojedynczej tego nazwiska to… Brak.

Bardzo proszę o wyjaśnienie, jak w języku polskim należy pisać słowo bronzer – no właśnie, czy brązer? Jestem korektorką w wydawnictwie prasowym i widzę, że coraz częściej to słowo pojawia się w czasopismach. W nazwach niepolskich uzasadniona jest pisownia oryginalna, ale w znaczeniu potocznym???

Dzień dobry!
Mam wątpliwości dotyczące następującego związku frazeologicznego: broń biała. No właśnie, broń biała czy biała broń? Jest tu jakaś zasada czy można się kierować regułą: „tak mi lepiej brzmi”?
Pozdrawiam
HP