Szanowni Państwo!
Czy Dracula to po polsku Drakula, a Oscar, nagroda filmowa, to Oskar? Innymi słowy, czy Draculę można zaliczyć do kategorii postaci mitycznych i biblijnych, których imiona mają zazwyczaj polskie odpowiedniki? Bardzo nie lubię pisowni Drakula i Oskar, bo wydaje mi się to spolszczaniem na siłę – to tak, jakby pisać snikers, koka-kola albo ford fokus.
Pozdrawiam.

Moje uszanowanie. Zastanawia mnie poprawność użycia męskiej bądź żeńskiej formy leksemu otrzymać w zdaniu: „«Grawitacja» otrzymała 7 Oskarów”. Czy jeśli napiszę po tytule filmu otrzymała, to będzie to słuszne? Oczywistym jest, że gdybym umieścił określenie film przed tytułem Grawitacja, to poprawna byłaby tylko męska forma.
Kłaniam się

Szanowni Państwo,
mam problem w kwestii zapisu pseudonimów. Za przykład może posłużyć aktualny film Generał Nil. Zapis pełnego nazwiska bohatera: August Emil Fieldorf „Nil”, nie budzi moich wątpliwości. Ale jak należy zapisywać skróconą wersję: generał „Nil” czy generał Nil? Czy cudzysłów jest konieczny? Ta sama wątpliwość odnosi się choćby do sposobu zapisu internetowych nicków.
Z poważaniem
Katarzyna Szol

Chciałbym zapytać o odmianę nazwiska Bakonyi. Poprawna odmiana nazwisk węgierskich jest opisana w Słowniku ortograficznym, jednak tylko nieliczni ją znają. Nawet jeśli z poprawną wymową się spotykam, to w zapisie we fragmencie yi prawie zawsze jest coś połknięte. I tu mam pytanie… Czy używanie formy niedomienionej Bakonyi w pewnych sytuacjach i w określonych przypadkach jest dużym nietaktem?

Polskie Nagrody Filmowe (rodzimy odpowiednik Oscarów) powszechnie znane są jako Orły. Przyznaje się Orły, nominuje się do Orłów, wyjeżdża się z Orłami. Co jednak zrobić, kiedy trzeba powiedzieć, że film dostał np. dwie takie nagrody? Czytam, że Biografia Mieczysława Kosza została nagrodzona dwoma Orłami  – to byłoby logiczne, gdyby nagrodą był Orzeł, prawda? A więc...  dwoma parami Orłów? Tylko że brzmi to niezbyt zręcznie.

Słownik języka polskiego PWN pod hasłem nominacja zawiera tylko dwie definicje: 1. mianowanie …, 2. jęz. … Tymczasem słyszy się, że „film uzyskał nominację do Oskara”. Nie znaczy to, że już nagrodę otrzymał. Czy można zatem powiedzieć, że ktoś został „nominowany do otrzymania pewnego urzędu lub nagrody” w znaczeniu, że został wyznaczony jako kandydat do tegoż urzędu lub nagrody?

Chciałabym prosić o wyjaśnienie formy:
Pani …….
Panie……
i tu następuje imię (Pani Zosiu, Panie Darku itd.). Forma ta używana jest zarówno w mowie, jak i w piśmie. Moje wątpliwości biorą się z tego, że Pan/Pani to forma oficjalna, a użycie imienia to przecież forma nieoficjalna. Czy nie występuje tu niezgodność form?
Z góry dziękuję
Lidka

Moje pytanie raczej nie dotyczy języka polskiego, ale mam nadzieję, że można kwestię przeze mnie poruszoną rozważyć. Otóż, zajmując się historią najnowszą, często napotykam na obce nazwiska, nie wiedząc, jak je wymówić. Zupełną trudność sprawiają mi nazwiska osób pochodzących z terenów pogranicza językowego. Jak zatem wymówić nazwisko obecnego premiera Luksemburga Jeana-Claude'a Junckera. Imię jest wybitnie francuskie, lecz nazwisko sprawia wrażenie bardziej niemieckiego, zatem [junker] czy [żinker]. Podobnie nazwisko Alzatczyka i francuskiego ministra spraw zagranicznych Roberta Schumana (tu jednak zapewne wystarczająco utarła się wymowa [szuman], a [szima] brzmiałoby chyba dość dziwacznie). Również nazwisko obecnego premiera Belgii sprawia pewne trudności: Guy Verhofstadt. Zapewne [gi ferhofsztat], ale czy na pewno?