Chciałem zwrócić uwagę na być może błąd w słowniku ortograficznym oraz w https://encyklopedia.pwn.pl. Na stronie Wiedzy i Życia Andrzej Kajetan Wróblewski pisze o Juliusie Robercie Oppenheimerze. PWN podaje imię Jacob. Trochę na ten temat piszą w angielskiej Wikipedii, gdzie imię Jacob nie pojawia się ani razu. Imię Julius podaje również The International Movie Database.

SJP Szymczaka i WSWO PWN notują wyraz passacaglia jako słowo występujące wyłącznie w liczbie mnogiej, podając odmianę D. ~liów. Tymczasem wszystkie słowniki ortograficzne, jakie przejrzałem (w tym m.in. WSO PWN), podają, że wyraz ten występuje w liczbie pojedynczej, w rodzaju żeńskim. Podobnie sugerują znaczenia we wcześniej podanych słownikach i w encyklopedii PWN. Proszę opinię w tej sprawie.
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

Witam i bardzo proszę o odpowiedź i wyjaśnienie: żyłam do tej pory w przeświadczeniu, że tytuły różnych pism świętych (Biblia wraz z wszystkimi jej księgami, Talmud, Miszna, Koran) pisze się pismem prostym, a nie kursywą. Ostatnio p. redaktor w wydawnictwie zapisał je kursywą, powołując się na najnowsze wydanie encyklopedii PWN. Czy ma rację?
Proszę o jak najszybszą odpowiedź, bo książka lada chwila pójdzie do druku!
Z góry dziękuję
OZ

Standaryzacja WKP i słownik ortograficzny PWN (https://sjp.pwn.pl/zasady/73-18-16-Pierwszy-wyraz-w-jedno-i-wielowyrazowych-tytulach;629391.html) mówią zupełnie co innego w kwestii pisowni tytułów ustaw i aktów prawnych: „Tytuły aktów polskich i wspólnotowych aktów prawnych, wymieniane w środku tekstu, piszemy małą literą niezależnie od tego, czy występują w tekście w pełnej formie, czy w skróconej… W tekście nazwy kodeksów i praw piszemy małą literą… Pełne tytuły traktatów, porozumień, konwencji, umów pisane są wielką literą” (cytat z tzw. standaryzacji WKP – J.G.).

Kto ma rację?

Szanowni Państwo,
czy wyrażenie rzecz w tym, że… jest poprawne lub przynajmniej dopuszczalne? Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN podaje to wyrażenie przy znaczeniu nr 5 słowa rzecz: „fraz. (Cała) rzecz w tym, że… «chodzi o to, że…, najważniejsze jest to, że …»”, ale portal PWN w części Słownik poprawnej polszczyzny podaje: „Niepoprawnie: Rzecz w tym, że… a. w tym rzecz, że… Poprawnie: Chodzi o to, że…”.
Magda Cohen

Dzień dobry!
Moje pytanie dotyczy dopełniacza liczby pojedynczej słowa sadz. Słowniki PWN podają wyłącznie formę sadzu. Mam jednak przed sobą tekst, w którym używana jest forma sadza (np. „transport ryb z sadza”). Czy jest to błędem, czy też dopuszczalną formą alternatywną?
Z pozdrowieniami,
Anna

Dlaczego w języku pisanym, w odniesieniu do nazewnictwa dotyczącego Indii, używa się dość dziwnie wyglądających zasad pisowni, jak np. bóstwo Śiwa (nie Siwa), władca Aśoka (nie Asioka) czy miasto Ćennaj (a nie Ciennaj)? To tak jakby napisać śarka zamiast siarka, czy Śemianowice zamiast Siemianowice. Skąd taka dziwna reguła?

Szanowni Państwo!
W związku z moją pracą lektorki języka polskiego jako obcego interesuje mnie skala zjawiska zapożyczeń we współczesnej polszczyźnie (głównie z języków zachodnich, czyli z angielskiego, niemieckiego, francuskiego oraz łacińskiego). Byłabym bardzo wdzięczna za podanie szacunkowych danych (np. w tysiącach słów albo w procentach) lub wskazanie tytułów aktualnych opracowań, w których znajdę powyższe informacje.
Z poważaniem
Agnieszka Zawadzka

W Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN czasowniki ścielić i pościelić przypisano do tej samej grupy koniugacyjnej – VIa. Dlaczego więc formę 3. os. lp. ścieli uznaje się za niepoprawną (popr. ściele), a pościeli za poprawną? Z czego wynika ta rozbieżność? Czy końcówki w przywołanych formach nie powinny być jednakowe?

Witam,
mam pytanie dotyczące tytułu jednego ze słowników PWN-u, a mianowicie Słownika dobrego stylu, czyli wyrazów które się lubią: dlaczego przed wyrazem które nie ma przecinka?
Drugie pytanie wiąże się z Wielkim słownikiem ortograficznym PWN, w którym tak zapisano datę: 12.5.2002 r. Czy nie powinna ona wyglądać następująco: 12.05.2002 r.?
Z góry dziękuję za odpowiedź.