Pomocy
  • proboszczowi na pomoc
    12.03.2013
    12.03.2013
    Szanowni Państwo,
    od lat pomagam mojemu proboszczowi redagować listę wypominków (około 1300 nazwisk). Z odmianą większości nie mam problemów, ale czasem znajdzie się jakieś nietypowe nazwisko i tu zaczynają się schody. Ostatnio spotkałam takie nazwiska, jak: Skrzypiec, Zygo, Zioło (jak rzeczownik pospolity czy jak np. Kościuszko), Pawlukójć oraz Duwe i Henke. Bardzo proszę o podanie, jak odmieniać (wszystkie przypadki) tych sześć nazwisk w l. poj. i l. mn.
    Z poważaniem
    R. Gorońska
  • Znaki mniejszości i większości
    17.03.2017
    17.03.2017
    W pkt. 6 karty oceny świadczeniobiorcy kierowanego do zakładu opiekuńczego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Min. Zdrowia z 23.12.2010r. jest zapis:

    Poruszanie się po powierzchniach płaskich:
    0= nie porusza się lub do < 50m
    5= niezależny na wózku, wliczając zakręty > 50m
    10= spacery za pomocą słowną lub fizyczną jednej osoby > 50m
    15= niezależny, ale może potrzebować pewnej pomocy np. laski >50m

    Moja wątpliwość dotyczy odczytania treści z uwzględnieniem użytych symboli matematycznych.
  • Kłopoty z przyimkami
    1.06.2016
    1.06.2016
    Korektorka konsekwentnie zamienia konstrukcje typu przy użyciu na z użyciem, przy wykorzystaniu na z wykorzystaniem. Proszę o wyjaśnienie, co jest nie tak z tym przy.
    Poza tym zamiast w konkurencyjnych cenach chce, by było: po konkurencyjnych cenach – tu akurat wspiera ją słownik poprawnej polszczyzny, ale mi ta konstrukcja wydaje się jakby przestarzała.
  • nagląca kwestia dialogowa
    1.12.2013
    1.12.2013
    Czy w zdaniu typu:
    – Ratunku! – krzyczał – pomocy!

    słowo pomocy powinno być pisane dużą literą? Dziękuję za odpowiedź.
  • Starsi państwo, moi wujostwo
    21.03.2018
    21.03.2018
    Droga Poradnio,
    która forma jest poprawna?

    Policjanci udzielili pomocy starszemu państwu / starszym państwu.
    Policjanci udzielili pomocy mojemu wujostwu / moim wujostwu.

    Z góry dziękuję za odpowiedź!
  • konstrukcja szeregowa
    18.12.2014
    18.12.2014
    Szanowni Państwo,
    jak powinnam zapisać przymiotnik udzielany w zdaniu z podmiotem szeregowym: „Zakres pomocy i wsparcia udzielanego (udzielanych) przez nauczyciela obejmuje wszystkie aspekty jej funkcjonowania”.
    Z góry dziękuję za pomoc!
  • pisownia nazw własnych
    5.02.2009
    5.02.2009
    Szanowni Państwo!
    Zastanawia mnie, jak prawidłowo zapisać nazwę własną kina (np. Zmierzch, Rialto), firmy (np. Firma Budowlana Dom-Bud, Gatta), festiwalu kulturalnego, targów, akcji, stowarzyszeń (np. Festiwal Młodzieży Wolni Ludzie, Targi Pracy Pierwszy krok w biznesie, Niebieska linia, Lodołamacze, Stowarzyszenie Pomocy Ubogim). Czy któreś w wyrazów powinny być pisane małą literą, literami drukowanymi, czy może powinny być ujęte w cudzysłów?
    Z wyrazami szacunku,
    Paulina Michalska
  • pozycja zaimka względnego który
    4.09.2013
    4.09.2013
    Dzień dobry,
    często spotykam się z takimi konstrukcjami: „Mówi do Diany, w której salonie właśnie przestawiła meble”. Czy nie powinno być: „Mówi do Diany, w salonie której właśnie przestawiła meble”?
    Dziękuję.
  • Dzierżawczość w języku polskim
    22.03.2016
    22.03.2016
    Drodzy sąsiedzi,
    chciałbym zapytać o wyrażanie relacji dzierżawczych w języku polskim. W moim języku (czeskim) i w języku polskim są interesujące podobieństwa i różnice dotyczące posesywności.
    1. Dzierżawczość jest wyrażana zaimkiem – w czeskim jest tak samo jak w polskim.
      Oba języki mają zaimki dzierżawcze: můj/mój, tvůj/twój, svůj/swój, náš/nasz, váš/wasz, čí/czyj .
      Oba języki mają też dopełniacz dzierżawczy w 3. osobie: jeho/jego, její/jej, ich/ich.
    2. Dzierżawczość jest wyrażona odmienionym rzeczownikiem – w czeskim jest tak samo jak w polskim.
      W obu językach jest tu dopełniacz: můj otec – dům mého otce, mój ojciec – dom mojego ojca, drahý přítel – dům drahého přítele, drogi przyjaciel – dom drogiego przyjaciela
    3. Oprócz tego w języku czeskim są przymiotniki dzierżawcze: otec – otcův dům, přítel – přítelův dům, których nie ma w polskim. Co ciekawe, język czeski odróżnia wyrażenia typu otcův dům od wyrażeń typu dům mého otce – nie możemy powiedzieć můj-otcův dům.
      Zauważyłem w języku polskim takie słowa jak Kraków (= ‘należący do Kraka?), Janów (dom), Cieszyn.

    W związku z tym mam pytania:
    • Jakie są historyczne formy wyrażania dzierżawczości w dawnym języku polskim (rzeczowniki, przymiotniki dzierżawcze, dopełniacz dzierżawczy)?
      Czy używaliście kiedyś wyrażeń typu ojców dom?
    • Kiedy i jak rozwinęły się one do obecnej postaci?
    • Co się kryje za dychotomią zaimków (dopełniacz dla 3. osoby versus zaimki dzierżawcze dla pozostałych osób)?
    Serdecznie dziękuję za odpowiedź
    Jan Zidek
  • list do księdza
    11.05.2012
    11.05.2012
    Witam!
    Na podaniu chcę wpisać Adresata:
    ks. dr Michał Tunkiewicz
    opiekun praktyk studenckich
    w placówkach pomocy społecznej
    Wydział Teologii UWM
    ul. Kard. Hozjusza 15
    11-041 Olsztyn

    Mam wątpliwości, co ma być napisane małą, a co wielką literą. Proszę o pomoc.
    Pozdrawiam!
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego