Aktualnie piszę pracę dyplomową o otokoniach, a największy problem sprawia mi poprawna odmiana tego słowa.
Otokonia (ang. otoconia), w dużym skrócie, to biominerały znajdujące się w błędniku błoniastym ssaków, dzięki którym możliwe jest określenie położenie ciała w przestrzeni.
A pytanie mam takie: jeśli piszę, że zaobserwowano brak tych biominerałów… to brak otokoni czy otokonii?

Pozdrawiam serdecznie
Anna Paklerska

Chodzi o użycie słowa żaden. W tłumaczonym tekście, będącym fragmentem dialogu, napisałam: „Dookoła cisza i spokój. Parę chałup. Żadnych turystów”. A w innym miejscu: „Żona się nie zgadza. Żadnych wyjazdów na ryby”. Korektorka zakwestionowała w obu wypadkach żadnych, powołując się na Słownik Poprawnej Polszczyzny, który jako przykład błędu podaje zwrot „To żaden problem”. Nie całkiem mnie to przekonuje, więc chciałabym się upewnić, czy rzeczywiście należało zmienić zacytowane fragmenty.

Dlaczego rzeczownik (to) przysłowie tworzy dopełniacz liczby mnogiej (tych) przysłów, natomiast (to) posłowie – (tych) posłowi, a nie (tych) posłów? Czy chodzi tu tylko o odróżnienie posłowia od posła, czy jest może jakieś uzasadnienie morfologiczne tej rozbieżności?

Uprzejmie proszę o odpowiedź, czy piszemy Ci, czy Tobie, np. „Dziękujemy Ci” czy „Dziękujemy Tobie”. Jak prawidłowo używamy tych słów?
Pozdrawiam serdecznie
Beata Baraniak

Jak powinno być poprawnie: nucił piosnkę tą czy tę?

1.Kiedy używa się słowa tę a kiedy tą?
2.Kiedy używa się liczebnika dwóch, a kiedy dwu? „Wątek współżycia ze sobą dwu psychik, dwu gatunków człowieka i dwu postaw duchowych wobec rzeczywistości” – w tym cytacie, moim zdaniem, ewidentnie bardziej pasuje dwóch.

Moje pytanie dotyczy poprawności używania tą i tę. W słowniku można znaleźć: B. tę, N. tą. Wielu ludzi mówi np. tą książkę, tą piłkę, choć zgodnie z deklinacją tego zaimka powinno zostać użyte tę. Czy obie te formy są dopuszczalne dla biernika?

Szanowni Państwo,
ostatnio zaczęła mnie zastanawiać poprawność facebookowego Lubię to. Czy określenie to nie powinno zostać zastąpione przez sformułowanie typu Podoba mi się? Moim zdaniem jest to dość niefortunna kalka z języka angielskiego, w którym czasownik lubić ma nieco inne znaczenie i łączliwość. Niemcy używają bodajże określenia Es gefällt mir, co wydaje mi się rozsądniejsze. Czy mam rację?
Z wyrazami szacunku i najlepszymi noworocznymi życzeniami
Dominik

Szanowna Poradnio,

słowniki języka polskiego podają zgodnie jeden przykład haplologii: sześcian zamiast sześciościan (wzorem: ośmiościan). Przykład znakomity, ale i chyba nader odosobniony…

Czy istnieje w polszczyźnie więcej takich wyrazów? Czy, przykładowo, można dopatrzyć się haplologii w następujących wyrazach: skoczogonek (skoczoogonek), scenopis (scenoopis), mięsopust (mięsoopust); ewentualnie haplologii „głoskowej”: dysonans (dyssonans), falstart (falsstart)?

Michał Gniazdowski

Zastanawia mnie pochodzenie oraz znaczenie powiedzenia to nie piekarnia. Coraz częściej spotykam się z nim w sytuacjach typu ‘spokojnie, prześlę Pani tę umowę na jutro’. To nie piekarnia – w znaczeniu ‘proszę poczekać, ta sprawa nie jest tak bardzo pilna’. Najbardziej mnie zastanawia, co ma wspólnego piekarnia z załatwianiem pilnych/naglących tematów. Jedyne co mi przychodzi do głowy to szybka obsługa w piekarni – człowiek wchodzi, kupuje chleb i opuszcza lokal, wszystko trwa parę chwil.