Które zdanie jest poprawne? „Zośka – jeden z bohaterów książki Kamienie na Szaniec ryzykuje swoim życiem, aby uwolnić Rudego” czy „Zośka – jeden z bohaterów książki Kamienie na Szaniec ryzykuje swoje życie, aby uwolnić Rudego”?

Prof. Miodek w swoim Słowniku Ojczyzny Polszczyzny twierdzi, że Słowianin wywodzi się od slov 'mokry, wilgotny'. Natomiast według innych źródeł wywodzi się ono od sława bądź łac. sclavus, czyli niewolnik. Czy ten problem można w ogóle rozstrzygnąć?
Marek Przepiórka

Moje pytanie dotyczy słynnego powitania Szanowni Państwo. Jaki znak interpunkcyjny powinniśmy stosować po tym zwrocie: przecinek, wykrzyknik, czy też nie stosować nic? A w konsekwencji czy dalszą część listu piszemy z małej czy z wielkiej litery?
Pozdrawiam serdecznie,
AK

Chicherova, Zhaparov, Sychev – takie nazwiska widzimy w transmisjach sportowych. Czy pisać je właśnie tak, czy Cziczerowa, Żaparow, Syczow?
Wątpliwości biorą się z tego, że pisownia grażdanką bywa niedostępna, a ta, która jest, nie zawsze budzi zaufanie. Czasem uda się dostrzec nazwisko na koszulce, ale jest ono już dostosowane do angielszczyzny, czyli np. Grek pochodzenia bułgarskiego ma na koszulce Baev – czy są zatem podstawy, by pisać jego nazwisko Bajew, czy raczej byłaby to partyzantka?

Ponieważ w mediach natrętnie pojawia się zwrot usłyszeć zarzuty (o przestępstwo), zastanawiam się, czy jest on w 100% poprawny. W końcu nie wiadomo, czy skazany na pewno zarzuty usłyszy bądź usłyszał (to bowiem zależy od stanu jego narządu słuchu, koncentracji uwagi itp.), natomiast można powiedzieć, że zarzuty zostaną czy zostały mu postawione, wysunięte, wytoczone itp. Czy rozumuję słusznie i czy moja troska o zwiększoną różnorodność frazeologiczną nie jest przejawem puryzmu?

Dlaczego we Lwowie, ale w Lwówku Śląskim?

Szanowni Państwo,

w Słowniku etymologicznym języka polskiego A. Brückner podaje (za nim także WSJP PAN), że przymiotnik wyśmienity jeszcze w XV wieku oznaczał ‘wysoki’. Kiedy jednak zajrzałem m.in. do Słownika staropolskiego pod red. S. Urbańczyka, w haśle wyśmienity, ku mojemu zaskoczeniu, przeczytałem, że w staropolszczyźnie omawiany przymiotnik znaczył: ‘doskonały, znakomity, wyborny’', czyli tak samo jak dziś! Myślałem, że tam znajdę odnotowane to znaczenie, które Brückner podaje – ‘wysoki’.
Proszę zatem o wyjaśnienie tej, moim zdaniem, sprzeczności oraz o podanie alternatywnego źródła słownikowego, które potwierdziłoby informację Brücknera. Ja takowego, niestety, nie znalazłem.

Pozdrawiam
Stratos Vasdekis

Jak się poprawnie powinno powiedzieć: „W związku ze zobowiązaniem się…” czy „W związku z zobowiązaniem się…”?

Szanowni Państwo,
chciałam się dowiedzieć, czy w formie: bawiące się (dzieci) mamy do czynienia ze stroną zwrotną, czy wzajemną czasownika.
Dziękuję za odpowiedź