Potrzebne mi są nazwy trzech poziomów aktywności. Na przykład, w ramach pracy są wykonywane czynności, a ramach każdej czynności – działania.
Serdecznie pozdrawiam,
Jan Borowiec

„W ciągu życia mogą one wypływać na poczucie własnej wartości i samoocenę, edukację, aktywność zawodową, społeczną oraz czynności dnia codziennego (cyt. za: Hallahan, Kauffman, 1988, s. 105-106)”.
Po na nie powinno być dwukropka? Albo jeszcze raz słowa aktywność przed słowem społeczną?

Czy sformułowanie: Aktywna młodzież dla szerokiego rynku pracy jest poprawne? Czy zasadne jest stosowanie dla, czy też należałoby to sformułować w inny sposób?

Z wyrazami szacunku
Anna Wałukanis

Szanowni Państwo!

Wyczytałem w pewnym poradniku, że pewna grupa ludzi „jest aktywnym głosem i skutecznie działającym zbiorowym sumieniem całej naszej społeczności”. Chciałbym prosić o wyjaśnienie, co to jest „aktywny głos” i czym różni się od innych głosów oraz czym jest „skutecznie działające zbiorowe sumienie”. Nie rozumiem tych określeń, a według mnie, to jakaś nowomowa zbudowana z pojęć, które ładnie brzmią, ale nie zawierają żadnej sensownej treści.

Z poważaniem - Dociekliwy

Szanowni Państwo,
jak to się stało, że pierwotne znaczenie czasownika chędożyć ewoluowało od staropolskiego ‘porządkować, czyścić, ozdabiać, czynić pięknym’ do wulgarnego określenia ‘odbywania stosunku płciowego’ – jedynego znaczenia, w jakim jest używany przez współczesnych użytkowników polszczyzny? 

Pozdrawiam

Stratos Vasdekis

Szanowni Państwo,
mam problem interpunkcyjny w zdaniach: „Praca wymagająca codziennej, jakże często żmudnej(,) aktywności”, „Nie był przyzwyczajony do jego niekonwencjonalnych, często rubasznych(,) metod nauczania”. Czy dobrze mi się wydaje, że mamy do czynienia z szeregiem przydawek, więc za podstawową wersję należałoby uznać brak przecinka w nawiasie, a opcjonalnie można by ten przecinek dostawić, gdyby widzieć tam wyraźne dopowiedzenie?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam. Czy słowo fajowy (zawarte w słowniku ortograficznym pod red. E. Polańskiego) należy kojarzyć z przymiotnikiem od faja, czy raczej z potocznym określeniem czegoś fajnego?

Mnie zastanawia taka rzecz. Wiadomo przecież, że język się zmienia: jedne słowa wychodzą z użycia, pojawiają się nowe. Dlatego wszystkie stare informacje czy też słowniki tracą na aktualności. Zastanawia mnie, z jakich słowników (chodzi mi o rok wydania) mogę jeszcze korzystać, a które już straciły na wartości?

Czy właściwym jest w mowie wiązanej powtarzanie myślnika na początku następnego wersu? Np.:

(…) opromieniając wszystkie co do jednej istoty –
– te czujące i te nie czujące jeszcze (…)

A przy okazji: czy kropkę należy wstawiaċ przed, czy po cudzysłowie?
Z góry dziękuję za odpowiedź i za całą Waszą arcyużyteczną aktywność.
Wojtek Bianga

Szanowni Państwo,
bardzo proszę o wyjaśnienie, w jaki sposób należy zapisać nie z imiesłowem przymiotnikowym w następującym fragmencie zdania: „odwoływanie członków komisji nie(-)przejawiających żadnej aktywności w ciągu 12 miesięcy”.
Z poważaniem,
Halina Chybińska