Osoba prowadząca zajęcia rewalidacyjne, to rewalidator, rewalidant, czy obie formy są poprawne?

Szanowni Państwo,

wraz ze zbliżającymi świętami Bożego Narodzenia zaczęłam zadawać sobie pytanie: czym właściwie jest powtarzająca się w refrenie „dyna”, pojawiająca się w znanej kolędzie „Gore gwiazda Jezusowi”? Jaka jest etymologia tego słowa?

Pozdrawiam serdecznie

Szanowni Państwo,
pracuję nad tłumaczeniem z języka norweskiego. Jakim polskim wyrażeniem oddać światopogląd (a raczej jego przedstawicieli), dominujący w norweskim społeczeństwie, wyrażający się – upraszczam – poszanowaniem wartości religijnych, ale bez wiary w Boga? Tłumacz proponuje określenia: laiccy chrześcijanie (co uważam za pojęcia wykluczające się) lub humanoetycy. Co Państwo sądzą o tych propozycjach? A może jest lepsze rozwiązanie? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
Anna

Nazwy programów, strategii i planów miejskich

Proszę podać poprawną pisownię poniższych nazw oficjalnych programów miejskich: „Plan Zarządzania Miejscem Światowego Dziedzictwa UNESCO dla Średniowiecznego zespołu miejskiego Torunia”, „Gminny Program Opieki nad Zabytkami Miasta Torunia”, „Program Rewitalizacji Miasta Torunia”, „Program Aktywności Lokalnej”, „Program Wykrywania Zakażeń WZW B i C w Województwie Kujawsko-Pomorskim”, „Strategia Rozwoju Kultury Miasta Torunia”, „Plan Adaptacji Miasta Torunia do zmian klimatu”. Czy należy je traktować wyłącznie jako tytuły dokumentów i powinno się stosować tu wyłącznie duże litery w pierwszym wyrazie, a w pozostałych litery małe?

Andrzej, Toruń

Mam zdanie:
Opisane tu rezultaty przynoszą odpowiedź na pytanie: Jak rozbudzić aktywność i przedsiębiorczość ludzi?
Czy postawiłam tu prawidłowo znak zapytania? A gdyby było bez dwukropka i z małej litery jak rozbudzić…, to też stawiam znak zapytania.

Witam,
czy prawidłowy jest model badający znaczenie czasownika na podstawie transformacji, jakim możemy poddać zdanie? Np. dla zdania „Jan umarł” ="Jan odszedł z tego świata”, mimo że zdania mają takie samo znaczenie, można mówić o tym, że podmiot zdania w zdaniu pierwszym jest bierny, natomiast w zdaniu drugim czynny (bo czasownik odejść ma znaczenie czynne)?

Szanowni Państwo,
Wielki słownik ortograficzny PWN podaje – zgodnie z regułą [231], odnoszącą się do nazwisk osób urodzonych przed 1800 r. – sposób pisowni nazwiska kanclerza Jana Zamojskiego przez j. Internetowa encyklopedia PWN tej reguły nie stosuje i podaje tylko formę Zamoyski. Czy zatem reguła [231] nie jest obligatoryjna, a tylko „zalecająca”? Jak postępować z nazwiskami osób urodzonych przed 1800 r., których dojrzała aktywność przypadła już na wiek XIX?
Piotr Sanetra