Zastanawia mnie pisownia wielką literą wyrazu Trzonolinowiec w WSO. Czy rzeczywiście mamy tu do czynienia z nazwą własną budynku? Słownik W. Doroszewskiego notuje hasło trzonolinowiec wraz z definicją ‘budynek mający trzonolinową konstrukcję’ oraz przykładem użycia: 4 lata trwała budowa domu mieszkalnego – tzw. trzonolinowca we Wrocławiu.
Proszę o kilka słów wyjaśnienia.

Mam kłopot z wyrazem względnie, a w zasadzie z interpunkcją w okolicach tego słowa. W zdaniach typu: „Proszę o informację względnie interwencję” traktowałem ów spójnik jak lub i przecinka nie stawiałem. Niestety, w Słowniku Poprawnej Polszczyzny (PWN, 1999) znalazłem: „względnie: 2. spójnik o znaczeniu «ewentualnie, bądź»: Do dokumentów prosimy dołączyć oryginał matury, względnie poświadczony notarialnie odpis” – z przecinkiem!

Pozdrawiam,
Piotr

PS. sjp.pwn.pl w ogóle nie ma spójnikowego znaczenia słowa względnie :-)

Jak należy poprawnie wymawiać (zakładając, oczywiście, że dany „potworek językowy” ma rację bytu w języku polskim…) wyrażenia złożone z dwóch wyrazów, z których jeden brzmi po polsku, a drugi po angielsku – typu yacht club (dlaczego, u licha, nie klub jachtowy!)?

1. całość po polsku, tzn [yachtclub]?
2. całość po angielsku, tzn [jachtklab]?
3. pierwszy wyraz po polsku, a drugi po angielsku (horrorek pokutujący wśród milionów Polaków), tzn [jachtklub]?
4. pierwszy wyraz po angielsku, a drugi po polsku (dlaczego nie…), tzn [yachtklab]?

Podobnie Always Plus (dlaczego nie, u licha, Zawsze Plus!), analogicznie: [alwaysplus], [olłejzplas], [alwaysplas], [olłejzplus] (treść nawiasu jw.).

Dzień dobry.
Mam pytanie o to, jak zapisywać liczby w tekście, np. w artykule zawierającym pewne dane liczbowe, ale nie w nadmiarze. Jednocyfrowe zapisuję z reguły słownie (cyfry pozostawiam np. w wyliczeniach 1-5 owiec, 8 psów), a dłuższe – cyframi, ale pełne setki – zazwyczaj słownie. Czy popełniam błąd, mieszając rodzaje zapisu? I czy jest tutaj jakaś dobra zasada?
Małgorzata

Witam,
robię korektę językową tekstu. Ważna jest tu systematyczność. Przyjęłam użycie skrótów r. (od rok – 1979 r.) i w. (wiek – XX w.). Czy skróty powinnam stosować też, gdy rok poprzedza datę tj. w r. 1979 (czy jednak w roku 1979)? I jeszcze jedno, miejscami autor umieszcza tylko cyfrę: 1979, czy mogę to zostawić bez r.?
Dziękuję

Witam!
Organizuję uroczystość szkolną, na którą zamierzam zaprosić prezydenta miasta. Czy na zaproszeniu, oprócz imienia i nazwiska, powinny się znaleźć tytuły służbowe i naukowe, czy tylko służbowe lub tylko naukowe? Na przykład:
1. Zapraszamy Prezydenta Miasta dr. Jana Kowalskiego…
2. Zapraszamy Prezydenta Miasta Jana Kowalskiego…
3. Zapraszamy Pana dr. Jana Kowalskiego…
Proszę o wyjaśnienie, która z powyższych opcji jest najbardziej odpowiednia. Dziękuję.
Iza C.

Szanowni Państwo,
mam pytanie dotyczące zapisu zdań w cudzysłowach, które kończą się pytajnikiem, wykrzyknikiem lub wielokropkiem. Czy zalecają Państwo, aby tych zdań nie kończyć już kropką? „Czy jesteś tego pewna?” „Odejdź od okna!” „Chciałam zapytać…”
Jeśli takie zdanie występuje oddzielnie, jakoś to wygląda, ale gdy po nim występuje kolejne zdanie, lecz bez cudzysłowu, to jakby brakuje kropki.
Bardzo proszę o rozstrzygnięcie tej kwestii.
Z góry dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Witam. Dwa pytania dotyczące zwierząt:
a) Jak prawidłowo odmieniać słowo zdeb (jest to ssak z rodziny szopów, inaczej ostronos)? Czy podobnie jak cietrzew i paw – zdebie, zdebia, zdebiom itp., czy może: zdeby, zdebom, zdeba itp.?
b) Jaka jest etymologia słowa wnorka (jest to ptak, sowa ziemna – przyp. W. Doroszewskiego)?
Dziękuję i pozdrawiam redakcję.

Szanowni Państwo,
czy należy bezwzględnie unikać sytuacji, w której rozpoczynamy zdanie od nazwy zmiennej matematycznej, oznaczonej wcześniej małą literą? Rozpoczęcie takiego zdania wielką literą wprowadzałoby zamęt w konsekwencję oznaczeń. Z kolei rozpocząć zdania od małej litery chyba nie wolno? Widzą Państwo jakieś rozwiązanie?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,

od dawna zastanawiam się nad formą „Kochani/Drodzy” – rozumiem, ze to jakaś forma grzecznościowa, ale wydaje mi się nad wyraz przesłodzona. Czemu ludzie zwracają się do ogółu per „kochani” – skąd się wziął taki zwyczaj – czemu „kochani”??? W mojej pracy ludzie nadużywają tego „kochani” (ilekroć piszą komunikat do grupy tak właśnie zaczynają) lub stosują formy tj. „Robaczki” i inne zwroty mające nadać tonu jakiejś zażyłości, sympatii.