Witam!
Ponieważ pracuję w jednej z bibliotek pedagogicznych, chciałabym się upewnić, który zapis jest poprawny: nauczyciel bibliotekarz czy nauczyciel-bibliotekarz.
Z góry serdecznie dziękuję za odpowiedź.
B.B.

Dzień dobry!
Mam pytanie związane z naszym akcesem do UE. No właśnie, akcesem czy akcesją? Nagminnie używana jest ta druga forma, mam jednak pewne wątpliwości… Która forma jest poprawna, a może obie?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Eksperci!
Pojawiło się nowe wydanie Biblii hebrajskiej, którego tytuł wszyscy jak jeden mąż piszą: Biblia Hebraica Quinta. Czy nie powinno się pisać Biblia hebraica quinta, podobnie jak Biblia hebraica w znaczeniu Biblia hebrajska?
Jak postąpić, gdy na stronie tytułowej napisano tytuł nieortograficznie (np. Dizionario Enciclopedico di Spiritualita – to przykład z życia wzięty)?
Pozdrawiam serdecznie
Stała korespondentka
AK

Bardzo uprzejmie proszę o odpowiedź na pytanie, czy skrót b.r. (bieżącego roku), gdy kończy zdanie, powinien mieć zapis: b.r. czy b.r..?
Bardzo serdecznie dziekuję za odpowiedź.
Grażyna Pawelec

Szanowni Państwo,
chciałabym spolszczyć termin Cutter number, oznaczający część sygnatury książki w bibliotece (http://www.merriam-webster.com/dictionary/cutter%20number). W mowie potocznej katerujemy książki, nadajemy katery, robimy katery, wkrótce pewnie dojdzie do kateryzacji i skateryzowania. Wszyscy jednak jak ognia unikają napisania tych słów. Czy dopuszczalne jest wylansowanie terminu numer katerowski? Czy poprzestać jednak na numerze Cuttera?
Z góry dziękuję
msf

Chciałbym jeszcze raz spytać o Czewengur. Rozumiem, że tłumacz powinien był zgodnie z zasadami transliteracji napisać Czewiengur, ale stało się, książka została w Polsce wydana pod tytułem przez we, i w dodatku jest to chyba jedyne polskie wydanie.
Zwykle używamy tego, co jest polskim tłumaczeniem, choćby było ono przez tłumacza/wydawcę zniekształcone – np. piszemy Rewolwer i melonik czy Cmentarzysko Bezimiennych Statków, co nijak się ma do oryginalnych The Avengers czy La carta esférica.
Do tego dochodzi problem następujący: transliteracja transliteracją, a w „Nowym słowniku ortograficznym PWN” mamy pierepałki i pierestrojkę przez re oraz pieriedwiżników i pieriedyszkę przez rie – a więc ten sam przypadek, a różne rozstrzygnięcia. Do tego dochodzi Peczora przez Pe. Czy w tych przypadkach zadziałały jakieś inne mechanizmy, nadrzędne w stosunku do zasad transliteracji? Czy „fakt wydawniczy” jest wystarczającym usprawiedliwieniem, by pisać zgodnie z tym, co na okładce, czyli że przeczytałem jednak Czewengur?
Dziękuję i pozdrawiam,
Jerzy Buczek

Opracowałem książkę-poradnik sztuki fotografowania. Wzbogaciłem ją o słowniczek terminów fotograficznych. Nazwałem go „Minisłownikiem fotoamatora”.
Raptem komputerowy poprawiacz błędów każe mi rozdzielić słowo minisłownik na dwie części, co mi zupełnie „nie gra”. Co wybrać? Ja twardo optuję za minisłownikiem. Słownik opracowany przez fachowców podpowiada mi pisownię rozdzielną…
Łączę wyrazy szacunku,
Włodzimierz Barchacz

Czy nazwę południowokoreańskiego miasta Pyeongchang można, a może należy, pisać po polsku, czyli Pjongczang.

Dziękuję, pozdrawiam. Paweł Puchalski

Powszechnie znane są Opowieści o pilocie Pirxie z roku 1968 Stanisława Lema. Czy jednak teraz, kiedy ustalona jest zasada, że słowa obce zakończone na x muszą w pisowni być odmieniane z ks na końcu, tytuł nie powinien brzmieć Opowieści o pilocie Pirksie?
Marcin Kowal

Dzień dobry, czy językowo poprawne jest używanie form pan prezydent, pan premier w sytuacjach innych niż bezpośredni zwrot do adresata? W różnych artykułach notorycznie spotyka się te formy, niejako analogicznie do pani prezydent, pani premier. Osobiście postrzegam dodawanie wszędzie słowa pan jako przejaw pewnej infantylizacji, gdyż dzieci często naucza się, że powinny o dorosłych mówić przykładowo pani nauczycielka, pan bibliotekarz. Czy takie formy z pan są poprawne i zalecane?