Czy funkcjonuje w polszczyźnie wyraz pożyczalski (pożyczalska) na określenie osoby, którą taka wada cechuje; analogiczny do spóźnialskiego, który się spóźnia? Wyraz Pożyczalski jest określeniem bohaterów literackich z książek Mary Norton (pisany wielką literą), ale to jednak inne znaczenie, bliższe skrzatowi domowemu. Tymczasem w słownikach spóźnialski jest, a pospolitego (w sensie gramatycznym) pożyczalskiego – takiego, który często pożycza – nie ma.

Witam. Chciałbym prosić o objaśnienie różnic pomiędzy słowami: sztuka, przedstawienie i spektakl w kontekście widowiska teatralnego. Teatry wystawiają (dają premiery) bądź odwołują (w konkretny dzień) sztuki, przedstawienia i spektakle, reżyserzy reżyserują sztuki, przedstawienia i spektakle, a aktorzy graja w sztukach, przedstawieniach i spektaklach. Czy aby na pewno wszystkie te słowa znaczą to samo i czy można używać ich wymiennie w różnych sytuacjach?

Czy przymiotniki Hugoliański (od: Victor Hugo) i Nervaliański (od: Gérard de Nerval) zostały utworzone prawidłowo? Według mnie powinno być: Hugowski i Nervalowski (analogicznie do: Stendhal – Stendhalowski).

Czy rzeczownik przystojność może oznaczać 'bycie przystojnym'? Mam wrażenie, że odnosi się on raczej do drugiego znaczenia słowa przystojny – 'zgodny z obyczajami'. Jeśli jest tak, jak się obawiam, tzn. odpowiedź brzmi nie, to jakim rzeczownikiem można oddać to samo znaczenie? Na bycie korektorzy mają alergię.
Z góry bardzo dziękuję
Dorota

Bohaterowie opowiadań Stefana Wiecheckiego mówią o Żydach: pudle, beduiny, czerkiesy. Czy są to przezwiska specyficzne dla twórczości Wiecha, czy może znajdują też poświadczenie w innych źródłach?

Witam. Cóż oznacza słowo reket z tutejszego słownika ortograficznego? Dziękuję i pozdrawiam.

Czy można odmieniać tytuł serialu rodzinka.pl?

Szanowni Państwo!
W pewnej książce (tłumaczonej z angielskiego) w jednym z wydań słowo Rozsądek zostało zastąpione przez Rozum. Czy Rozum i Rozsądek to to samo, a jeśli nie, to czym się różnią?

Z poważaniem Witold Dociekliwy

Szanowna Redakcjo.

„Ich śmiertelnymi wrogami byli zarówno wszyscy ci, którzy nie uznawali wolności totalnej, czyli wojsko służby specjalne, politycy, jak wszystko to, co sankcjonowało ich prawny i finansowy byt”.

Czy czasownik „sankcjonować” jest użyty w tym kontekście znaczeniowym jako nadawać moc prawną , zatwierdzać , czy może karać?

Natknąłem się na poradę ,w której kwestionuje się poprawność użycia „sankcjonować „ w znaczeniu „karać” w tekstach prawniczych.

Z wyr. szac.

M

Jednym z bohaterów mitu arturiańskiego jest seneszal Keu. W angielskich wersjach mitu nazywa się go Kayem, z którym nie ma wątpliwości (zgodnie z zasadą, że gdy jest y czytane jak [j], to nie używamy apostrofu), ale francuski Keu nastręcza trochę problemów. Zbitkę eu po francusku czyta się trochę podobnie, jak polskie [y], ale w takim razie czy odmieniać to jak wszystkie słowa zakończone na znikające w odmianie [y], tj. Keu’ego, Keu’emu, Keu’em itp.? A może można wcale nie odmieniać?