-
Są trzy stopnie czy jest trzy stopnie?8.05.20158.05.2015Szanowni Państwo,
jak powinno się mówić: „W Krakowie są 3 stopnie Celsjusza” czy „W Krakowie jest 3 stopnie Celsjusza”? Moi znajomi są podzieleni, zwolennicy drugiej teorii uważają, że w tym zdaniu jest niewypowiedziane temperatura wynosząca. -
Są wiatr, cisza6.04.20136.04.2013
Jest milczenie. I cisza. Słowa niepotrzebne,
gdy w twych włosach zanurzę dłonie tak jak w wodzie.
W sowich oczach jak w chmurach cały się rozepnę.
Są wiatr, cisza… Muzyką są chwile przy tobie.
Czy ostatni wers jest poprawny? -
są zaangażowani – zaangażowani są16.01.200216.01.2002Który ze zwrotów: pracownicy są zaangażowani w… lub pracownicy zaangażowani są w… jest poprawny?
Z góry dziękuję za udzielenie odpowiedzi.
-
winien czy powinien?7.02.20037.02.2003Która wersja jest poprawna? „Pracownik winien założyć kask” czy „Pracownik powinien założyć kask”?
-
Będziemy dmuchać15.06.200815.06.2008Ostatnio miałem przyjemność rozmowy z policjantem z drogówki. Po krótkiej wymianie zdań z ust pana policjanta padło znamienne i jakże typowe „Będziemy dmuchać”. Zaraz, zaraz! Jacy my!? Wiem, że typowe jest użycie w tym przypadku l. mn., a z mojej strony nadużyciem byłoby chyba zastosowanie podobnej konstrukcji w stosunku do policjanta. W jaki sposób uzasadnić można użycie tutaj l. mn.? Czy ma to jakiś związek z tzw. 'pluralis maiestaticus'?
-
By a aby
29.03.202229.03.2022Dzień dobry,
czy by na początku zdania jest mniej poprawne niż aby?
Z poważaniem
Agnieszka
-
Być gotowym
27.02.202127.02.2021Szanowni Państwo,
zastanawia mnie, w jakim przypadku użyć przymiotnika gotowy w funkcji orzecznika w zdaniu np. Idę wymienić walutę, żeby być ******* na wyjazd do Hiszpanii. Czy będzie to mianownik, tj. gotowy, czy może miejscownik, gotowym? Umieszczając w takiej sytuacji rzeczownik, wskazywałby on na konieczność formy miejscownikowej, aczkolwiek wydaje mi się, że forma mianownikowa w tym przypadku jest coraz częściej obecna choćby w codziennej mowie.
Z wyrazami szacunku,
Antoni
-
być może27.02.201227.02.2012Chciałbym poruszyć kwestię interpunkcji wyrażenia być może w związku z regułą [388]. Sam nie oddzielam go od pozostałych składników zdania, chyba że wymagają tego inne czynniki, i z taką praktyką spotykam się w różnego rodzaju tekstach. W archiwum Poradni ani pytającym, ani ekspertom bodaj nigdy nie zdarzyło się wydzielić być może przecinkami. Jak pogodzić ten powszechny, wydawałoby się, zwyczaj ze wspomnianą regułą, konsekwentnie powtarzaną przez rozmaite poradniki interpunkcyjne?
-
być z kimś po słowie28.03.201328.03.2013W języku sportowym popularne jest wyrażenie być z kimś po słowie w sensie 'wstępnie coś uzgodnić'. Na przykład: „Zarząd Legii Warszawa jest po słowie z Maciejem Skorżą”. Czy takie użycie tego sformułowania jest poprawne? Jedynym wyjaśnieniem pojawiającym się w słownikach jest 'być z kimś zaręczonym'.
Z wyrazami szacunku,
Jan Zwarty -
Byłem wczoraj u Pana, ale go nie było6.10.20116.10.2011Witam,
jestem właśnie na etapie przypominania sobie opowiadań o Sherlocku Holmesie i spotykam się tam często ze zdaniami w stylu: „Byłem wczoraj u Pana, ale go nie było” albo „Wychodząc od Pana, widziałem jego córkę”. Czy takie zdania są poprawne? Czy może po prostu kiedyś się tak mówiło, a z czasem to ewoluowało? Dzisiaj powiedzielibyśmy pewnie: „Byłem wczoraj u Pana, ale Pana nie było” i „Wychodząc od Pana, widziałem Pana córkę”.
Pozdrawiam,
Bartosz Piec