J. Podracki w Słowniku interpunkcyjnym… (PWN, 1998, seria z krukiem, str. 20) wspomina o możliwości stosowania przecinka bezpośrednio po pytajniku, jednak wśród zamieszczonych tamże przykładów nie znalazłem takiego, który by rozwiał wątpliwości co do oceny takiego zapisu:
Wszedłem do pokoju, było ciemno, co robisz?, usłyszałem, rozejrzałem się.
Czy taka interpunkcja (choć z pewnością nie wzorcowa) jest akceptowalna?

Na Syberii Zachodniej czy w Syberii Zachodniej?

Dzień dobry, czy istnieje polski odpowiednik słowa competitive w znaczeniu osoby, która lubi rywalizację, ale w negatywnym znaczeniu. Taka, która nie potrafi odpuścić i zawsze musi wygrywać. Drugie pytanie — czy istnieje słowo rywalizator w języku polskim?

Czy istnieje słowo nieomalże?

Czy oddzielny zapis zwrotu „nie ważne” jest poprawny w przypadku następującego zdania: „Nie ważne, czy sprzedajesz czy wynajmujesz nieruchomość, chwytliwy tytuł, wyczerpujący opis, a przede wszystkim atrakcyjne zdjęcia, to Twój must-have”.

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
pracuję w małej firmie prowadzącej sprzedaż internetową, gdzie nikt nie jest pewien odpowiedzi na następujące pytanie: czy wysyłając do klienta wiadomość z ceną produktu, to wysyłam ofertę sprzedaży produktu, czy ofertę zakupu produktu?

Witam
Czy słowo upust może być stosowane zamiennie z pojęciami bonifikata, rabat? W słowniku internetowym podajecie Państwo słowo opust, a mój znajomy twierdzi, że w wersji drukowanej słownika jest jednak wersja upust. Proszę o odpowiedź.
PP

Znam znaczenie wyrazów opust i upust. W języku mówionym i pisanym (np. w umowach handlowych) nagminnie używane jest słowo upust w znaczeniu ‘rabat, bonifikata’, co wg mnie jest niepoprawne. Czy jest to tak powszechny błąd, że ma szansę wejść na stałe do polszczyzny i stać się wyrażeniem poprawnym? A może ja się mylę?

Istnieje zgrabny czasownik oznaczający 'obłożyć podatkiem VAT'. Ale jak go zapisywać: ovatować czy owatować (tu niefortunna homonimia)? Ze względu na komunikatywność narzuca się też postać oVATować (oVAT-ować?) – trochę na bakier z ortografią, ale przecież dawniej iPod, CorelDRAW czy InterCity też były nie do pomyślenia…
Pozdrawiam
Michał Gniazdowski – Warszawa

Szanowny Panie Profesorze,
proszę o wyjaśnienie, czy stosowany obecnie skrót PLN odnoszący się do naszego pieniądza jest poprawny i czy można nim zastępować dotychczasowy skrót zł. Spotykam się z tym nowym skrótem na biletach do teatru, kina, na koncerty. Tak oznaczane są ceny towarów w wielu sklepach. Widziałem też jadłospis w stołówce, w którym został on użyty – wyglądało to dość zabawnie: „pierogi leniwe – 3,20 PLN”.
Z poważaniem
Lesław Skwarski