cudzy
-
Edytorskie wyróżnienie przytoczeń
28.12.202228.12.2022Witam,
jak poprawnie zapisać cudze słowa w powieści w poniższym fragmencie – czy w cudzysłowie, czy od myślników dialogowych, czy też mogą zostać bez niczego?
„Powtarza pytanie: Gdzie to przeczytał? Tego, co mówi, nie ma w podręczniku.
Chłopak zaczyna mówić: To, że nie ma tego w p-p-p…, zacina się
Chłopak wciąż stoi, n-n-nie, nie usiądzie, dobrze wie, że o rewolucji umie na szóstkę z plusem, przytoczył przecież wszystkie najważniejsze wydarzenia i jeśli t-t-trzeba…, tu zacina się”.
Dziękuję
-
Hipopotam błagał żabę16.01.201316.01.2013Mam problem z interpunkcją w zdaniach rozpoczynających się imiesłowem przymiotnikowym, np. „Wzniesiona w 1803 r. jest jedną z kilku zachowanych w Polsce cerkwi w typie wschodniołemkowskim”. Albo: „Położona na wysokiej, stromej górze stanowiła centrum dawnego klasztoru obronnego”. Czy w tych zdaniach przecinek jest niezbędny, czy też przeciwnie – nie należy go stawiać, a wyrażenie z imiesłowem traktować jako podmiot całego zdania? Bardzo proszę o wyjaśnienie.
Gabriela Niemiec -
iść na harendę20.11.200620.11.2006Dzień dobry!
Interesuje mnie taki problem: w Wielkopolsce (nie wiem, czy to regionalizm) używa się zwrotu iść na harendę w sensie np. 'iść na pole sąsiada, aby ukraść mu cebulę'. Chciałbym się dowiedzieć, jaka jest etymologia tego zwrotu (słowa). Proszę o odpowiedź.
Z poważaniem
Rafał Kostka
-
itp.11.01.201011.01.2010„Poszerzenia synchroniczne (amplifikacje) ubogacają opisy (np. wygląd bohaterów, przedmiotów, miejsc), amplifikują jakieś wypowiedzi postaci, dodają uszczegółowienia nazewnicze(,) itp.”. Czy w przytoczonym zdaniu przed skrótem itp. powinien pojawić się przecinek?
-
Jak nie używać cudzysłowu?31.10.200831.10.2008Witam,
mam pytanie o zapisywanie metafor w cudzysłowach. Jest to tak powszechne, że czasem zaczynam się zastanawiać, czy dobrze robię, usuwając większość z takich zapisów. Właśnie teraz pojawiły się wątpliwości, a dotyczą one zdań: „Sylwester nie jest świętem ustawowym, ale «zwykłym» dniem roboczym z «niezwykłym» wieczorem i nocą” oraz „Pączki i faworki są nieodłącznym elementem kuchni polskiej, mimo że «przywędrowały» do nas z Wiednia”. -
kłusować16.01.200316.01.2003Uprzejmie proszę o wyjasnienie znaczenia etymologicznego słowa kłusownictwo, kłusownik. Z góry bardzo dziękuję.
-
Konstrukcje ze słowem cecha29.09.201729.09.2017Dowiedziawszy się, iż można czynić coś nie tylko swoim, ale także cudzym zwyczajem ([…] począł psim zwyczajem lekko skrobać w nie łapą, „Palę Paryż”, B. Jasińskiego), odkryłem, że pewne porównania dozwolono przedstawiać przy pomocy słowa zwyczajem.
Zastanawiam się, czy w podobny sposób dałoby się użytkować słowem cecha. Przykład: oglądana postać znikła cechą przywidzenia, falowało cechą poruszanej wiatrem flagi. A może wedle cechy?
-
małżonek i małżonka5.05.20035.05.2003Czy istnieje żeńska forma wyrazu współmałżonek, tzn. współmałżonka? Czy też współmałżonek jest formą „bezpłciową” – tak jak rodzic? Czy jeśli chcę rozróżnić między mężczyzną i kobietą, mężem i żoną, to powinienem użyć form: małżonek, małżonka?
-
mieszkaniec RPA13.02.200913.02.2009Dzień dobry,
nurtuje mnie pytanie, jak w języku polskim określamy osobę pochodzącą z RPA i czy jest jakiś współczesny słownik nazw osobowych godny uwagi (czy słowniki np. D. Podlawskiej i M. Świątek Brzezińskiej czy J. Bubaka są dobrym źródłem?).
Dziękuję
Zyta -
mini16.02.201216.02.2012Ciągle mam kłopot z pisownią: mini piłka ręczna czy minipiłka ręczna, mini piłka siatkowa czy minipiłka siatkowa. Wiem, że mini piszemy łącznie z poprzedzającymi je rzeczownikami. Na stronach nawet bardzo znanych klubów sportowych znalazłam pisownię rozłączną. Nie wiem, czy czasem nie powielono cudzych błędów. Proszę o rozwianie moich wątpliwości – bardzo zależy mi na odpowiedzi, gdyż redaguję stronę internetową SKS.
Dziękuję za odpowiedź.
