Szanowni Państwo,
chciałabym rozstrzygnąć następującą kwestię. Czy w zdaniu (narracja w powieści, to nie jest dialog):
Magda rzuciła „Cześć” i roześmiała się z zakłopotaniem.
powinniśmy umieścić dwukropek po słowie rzuciła, czyli:
Magda rzuciła: „Cześć” i roześmiała się z zakłopotaniem.
Pozdrawiam
Berenika

Witam, mam takie oto pytanie. Jeśli chcę zapisać w dialogu czytaną przez bohatera treść książki, to czy powinienem ująć tę wypowiedź w cudzysłów, skoro treść owej książki jest fikcyjna?

Moje pytanie dotyczy wydzielania wtrąceń przy użyciu dwukropka i przecinka. Weźmy pod uwagę takie oto zdanie: „Słowa Bergsona: «Zabobonne są tylko istoty inteligentne», wywołały ożywioną dyskusję podczas seminarium”. Czy takie wyodrębnienie wtrącenia jest interpunkcyjnie poprawne?

Witam,
chciałabym się dowiedzieć, czy cytowane zdanie zaczynające się opuszczeniem należy rozpoczynać od dużej litery, np: „[…] dzieci wykazują nadpobudliwość o charakterze patologicznym” czy „[…] Dzieci wykazują nadpobudliwość o charakterze patologicznym”?
Z góry dziekuję.

Jaka jest prawidłowa pisownia określenia wyraz-cytat: z łącznikiem czy rozdzielna?

Interesuje mnie zasada wprowadzania cytatów w języku polskim. Kiedy mamy zdanie wprowadzające cytat przed cytowanym tekstem stawia się dwukropek, otwiera cudzysłów i przytacza tekst. Jaką literą pisze się pierwsze słowo cytowanego tekstu: wielką czy małą? Czy jest jakaś sztywna reguła, czy zależy to np. od tekstu cytowanego i tego, czy otwiera on zdanie czy jest jego kontynuacją?

Dzień dobry,

czy didaskalia przerywają cytat ujęty w cudzysłów? Podam taki przykład wypowiedzi dialogowej:

– Powiem im tak: "Drodzy przyjaciele chrześcijanie - z naciskiem na "chrześcijanie" – coś wam wytłumaczę..."

Czy chrześcijanie w didaskaliach wymagają użycia cudzysłowu ostrokątnego jako oznaczenia cytatu zagnieżdżonego, czy też może być użyty ponownie cudzysłów apostrofowy?

Z góry dziękuję za odpowiedź

stała czytelniczka Poradni

Droga Redakcjo, moje pytanie dotyczy poprawności językowej i stosowania interpunkcji w tekstach prawnych. Czy przytaczając tekst prawny w całości, a więc jako swego rodzaju cytat, możemy w niego ingerować, np. robiąc korektę chociażby w zakresie interpunkcji, która w tekstach prawnych pozostawia wiele do życzenia? A może powinniśmy taki tekst pozostawić bez jakichkolwiek zmian?

Szanowni Państwo,
redaguję tekst naukowy, którego autor odwołuje się do licznych opracowań innych badaczy. Część z nich cytuje, treść innych przytacza własnymi słowami lub tylko sygnalizuje związek – niezależnie od wariantu w przypisie podaje jedynie adres bibliograficzny opracowania. Wydaje mi się, że w przypadku, gdy odwołanie nie jest cytatem, w przypisie należy zastosować skrót zob. lub por. (lub ich łacińskie odpowiedniki) – czy mam rację? Czy kwestię tę regulują jakieś zasady?

Szanowni Państwo,
czy po cytatach (szczególnie składających się z więcej niż jednego zdania) podaną w nawiasie informację o autorze lub źródle cytatu czy odnośnik do przypisu należy umieścić przed kropką zamykającą ostatnie zdanie? Np.:

1. „Zawsze jest jak jest. Nawet jeśli ktoś uważałby, że nie jest” (Adam Matulin).
2. „Zawsze jest jak jest. Nawet jeśli ktoś uważałby, że nie jest”. (Adam Matulin).
3. „Zawsze jest jak jest. Nawet jeśli ktoś uważałby, że nie jest”. (Adam Matulin)

A jeśli cytat składałby się z jednego zdania?
Z poważaniem
Anna Matusiak