Szanowni Państwo,
dawno temu, kiedy zdawałam egzamin wstępny na studia, zostałam zbesztana przez profesora przeprowadzającego ze mną rozmowę, ponieważ w podaniu napisałam: „na przestrzeni wielu lat…”. Profesor zadał mi pytanie, czy uważam, że przestrzeń ma czas. Przeżyłam to bardzo, na studia się dostałam i przez pięć lat słyszałam podczas wykładów to sformułowanie. Do dziś zadaję sobie pytanie, czy oburzenie profesora było uzasadnione. Bardzo proszę o odpowiedź.

Mam pytanie związane z tworzeniem form nazwisk odmężowskich i odojcowskich. Czy przy nazwiskach zakończonych na -a typu: Gorczyca, Marlęga, Pakuła, Ciura, Talaga, Bednasa należy dodawać tylko właściwe im przyrostki -ina/-yna i -anka, czy można dodać przyrostek -owa? Która forma jest poprawna: pani Talażyna czy Talagowa? Co jest kryterium, którym należy się kierować przy tworzeniu tych form? Z góry dziękuję za udzielenie odpowiedzi.
Monika Cichocka

Ze słowników PWN: katmanduanka, mogadiszuanka, maseruanka, wagaduguanka. Męskie odpowiedniki trzech pierwszych mają przyrostek -anin, czwartej -ańczyk. Czy każdorazowo jest to wariant wybrany przypadkowo z dwóch równorzędnych? Nie podano nazw mieszkańców miasta Honolulu i państw Tuvalu oraz Vanuatu. Czy w tych przypadkach dodanie -anka, -anin, -ańczyk tworzy poprawne nazwy? Czy V musi przejść w W?

Dzień dobry,
piszę do Państwa, ponieważ od dłuższego czasu zastanawiam się nad poprawną formą odmiany nazw tzw. bibliotek programistycznych. Za przykład podam takie nazwy jak: React, Angular, Mobix, Redux, jQuery. Myślę, że temat jest ważny, ponieważ mamy w Polsce bardzo wielu blogerów, którzy opisując swoje przygody z wymienionymi narzędziami, popełniają takie kwiatki jak Reactcie, co już na zdrowy rozsądek wydaje się błędne.

Będę wdzięczny za odpowiedź.

Pozdrawiam
Bartosz

Redaktor J. Gorzelik w Dzienniku Zachodnim określił termin Opolszczyzna jako wprowadzony [do polszczyzny] rusycyzm. Wtóruje mu red. M. Smolorz. Według WSO PWN ([49], 13.13): „Przyrostek -izna (-yzna) już dawno tworzył rzeczowniki od przymiotników”. Podobno badania H. Safarewiczowej potwierdzają polskie pochodzenie formantu -szczyzna. Chciałbym zapytać o termin Opolszczyzna: czy nie został on wprowadzony w latach 60. XX w.? Czy terminy takie jak np. Lubelszczyzna były wcześniej obecne w języku? Czy jest to związane z wpływami języka rosyjskiego?
Jan Nowak

Dlaczego w Poradni językowej używają Państwo obcych słów: newsletter i e-book?

Szanowna Redakcjo,
Nie tak dawno miałam spór z kolegą na temat różnicy pomiędzy słowami niedorajda i niedołęga. Czy tak naprawdę mają dużo wspólnego? Za odpowiedź z góry dziękuję.

Szanowni Państwo!
Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 27) stosuje systematycznie pisownię niebędący, jak na przykład w Art. 4. Ust. 4.: „Właściciele mieszkań niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w wydatkach […] na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni”. Budzi to moje poważne wątpliwości. Ja napisałbym nie będący osobno, ale spotkałem się z opinią, że polska ortografia ostatnio zmieniła sie w tym zakresie i że pisownia razem jest całkowicie poprawna. Będę bardzo wdzięczny za rozwianie moich wątpliwości.

Łączę wyrazy szacunku,
Jan Artur Sieńczewski

Proszę mi pomóc rozstrzygnąć dylemat, czy w wyrażeniach: dawno nie remontowany, niczym nie zmącony zaprzeczone imiesłowy należy napisać łącznie, czy oddzielnie. Napisałam łącznie i wcale mi to „nie wygląda”, zostawię jednak, jeśli taka pisownia jest uprawniona.
Janina Małas

Pytam o złożenia czasownika mieć z imiesłowami przymiotnikowymi biernymi („W domu mam zabronione…”), a także „Mam to kupione”, „Mam to załatwione”, „Mam to nagrane”, ale też „Masz przegrane!” (przy czym g należy zamienić na s) i inne podobne groźby. Znajomy poznaniak przytoczył mi rozmowę przy stole:

— Janek, przestań mlaskać, bo cię strzelę.
Janek mlaszcze dalej. Po chwili:
— No i masz strzelone.

Poprawne? Germanizm?