Czy mogę prosić o wyjaśnienie różnicy poniższych wyrażeń?
Wokoło
Wokół
Wkoło
W koło
Które jest poprawne mówiąc np. o bieganiu dookoła czegoś?

Z góry dziękuję.

Witam,

chciałbym się zapytać, czy istnieje słowo dookólna, np. antena dookólna (takie słowo występuje w literaturze branżowej – jest to antena, która promieniuje dookoła w płaszczyźnie pionowej). Cześć firm jednak używa słowa dookolna (według słownika jest to poprawnie) i tu moje pytanie: czy nazwa dookólna (nie występuje w SJP) jest poprawna?

Z poważaniem

W tekście, który sprawdzam, napotkałem sformułowanie: „Jan biega w kółko starej studni”. Zgodnie ze słownikiem jest różnica między wkoło a w koło i tu należałoby napisać wkoło studni. Ale czy podobna różnica dotyczy formy zdrobniałej? Wkółko studni wygląda dość osobliwie. Czy zatem można zostawić pisownię rozdzielną, czy też lepiej zmienić na wkoło studni, ewentualnie wokół studni, dookoła studni?

Czy zdaniem Państwa istnieją związki znaczeniowe słów broń, obrona ze słowem określającym czynność rolniczą, mianowicie bronowaniem? U dawnych Słowian bardzo ważnym był zwyczaj oborywania granic, co stanowi magiczną ochronę (obronę) przed rozmaitymi energiami, duchami, które mogłyby wejść w szkodę. Oborywaniem wyznaczano i utrwalano granice. My dzisiaj mówimy o obronie granic. Wyjaśnienia słów broń i brona w Słowniku prasłowiańskim jedynie zwiększyły ilość rodzących się pytań…

Dookoła słychać: „Czemu tramwaj nie jedzie?”, „Czemu się spóźniłeś…”. No, właśnie… czy czemu to poprawna forma? Ja używam dlaczego… i jakoś to czemu mnie razi!
Pozdrawiam
Aleksandra

W tekście piosenki Hanko z repertuaru m.in. Orkiestry Ulicznej z Chmielnej, w której mam zaszczyt i przyjemność grać i śpiewać, znajduję słowa: Apaszem Stasiek był, wkrąg znały go ulice. Moje pytanie dotyczy prawidłowej pisowni: wkrąg czy w krąg, w kontekście piosenki?
Łączę wyrazy uszanowania,
Adam Anusiewicz/Warszawa.

Dzień dobry,
proszę o informację, jaka jest etymologia wyrażenia to mnie nie obchodzi. Dlaczego coś ma nas obchodzić lub nie?

Z góry dziękuję.
Pozdrawiam,
Urszula Szczepaniak

Witam,

jak to się stało, że słowo „obchodzić” jest używane przeciwnie do swego pierwotnego znaczenia? Przecież jeśli coś mnie obchodzi to mnie mija czyli mnie... nie obchodzi.

Pozdrawiam

W płd.-wsch. Polsce używany jest wyraz bałażnik (albo pałażnik – próbuję to ustalić), związany ze zwyczajami świątecznymi. Nie udało mi się tego wyrazu znaleźć w żadnym słowniku (nawet w Doroszewskim i Brücknerze) ani w Google, więc albo nie taka forma, albo wyraz mało znany. Prawdopodobnie jest to albo każdy kolędnik, albo pierwsza osoba, która po Nowym Roku przekroczy próg mieszkania. Czy mogę liczyć na Państwa pomoc?

Droga Redakcji,
Zachęcona dotychczasową współpracą pozwolę sobie wysłać kolejne pytania:
1. Często słysze w kościele w czasie mszy św. zwrot: wysłuchaj nasze prośby. Coś mi wtedy „zgrzyta”, bo wydaje mi się, że poprawna wersja powinna być w bierniku, tzn. wysłuchaj naszych próśb. Która wersja jest właściwa?

2. „Ktoś z branży” (bibliotekarskiej) powiedział mi, ze forma starodruki jest niewłaściwa (potoczna), i poprawnie powinno być: stare druki. Czy to prawda?

3. Czy jest różnica znaczeniowa pomiędzy stiukiem a sztukaterią. W dostępnych mi słownikach nie udało mi się znaleźć jednoznacznej odpowiedzi (chodzi mi konkretnie o określenie „takiego coś” z gipsu na suficie lub ozdobnej listwy biegnacej pod sufitem dookoła ścian). Czy należy to nazwać stiukiem, czy sztukaterią? Jeżeli pytanie wykracza poza zakres porad świadczonych przez Państwa, prosze zignorować.

4. Wprawdzie pytanie dotyczy łaciny, ale „zadomowionej” w naszym języku. Czy poprawnie jest de gustibus non disputandum est (z orzeczeniem na końcu), czy de gustibus non est disputandum (zmieniony szyk).

Serdecznie pozdrawiam
Barbara Rościszewska