Szanowni Państwo,
chciałam się dowiedzieć, czy w formie: bawiące się (dzieci) mamy do czynienia ze stroną zwrotną, czy wzajemną czasownika.
Dziękuję za odpowiedź

Szanowny Panie czy też Szanowny panie – z jakiej litery piszemy w korespondencji oficjalnej?
Pozdrawiam serdecznie,
Hanna Bąk

Szanowni Państwo!
Proszę o odpowiedź w następującej kwestii: zwyciężczyni czy zwycięzczyni?

Dzień dobry,
Czy czasownik zwyciężać łączy się jedynie z biernikiem: zwyciężać kogo, co, czy można też zwyciężyć z kimś? Czy tylko wygrać z kimś? Zwyciężyć z Ameryką, zwycięzyć Amerykę – a może obie formy są poprawne? Dziękuję.

Szanowni Państwo!
Czy poprawny jest zwrot z wyrazami miłości? Spotykałam się wcześniej jedynie z formą z wyrazami szacunku.
Z góry dziękuję za odpowiedź!
Aleksandra

Witam!
Ostatnio napotkałem wyrażenie z wzrokiem (utkwionym w coś). Zawsze wydawało mi się, iż w takiej sytuacji bardziej by pasowało ze wzrokiem. Czy któraś z tych form jest błędna, czy obie są poprawne?

Witam.
Mam pytanie dotyczące słowa zys. Jak nazwać młodego zysa: zyszę czy zysię? W słownikach nie znajduję żadnej z tych form. Czy to oznacza, że w ogóle nie istnieją? Można oczywiście zadowolić się orlęciem jako odpowiednikiem, jednak to mnie nie przekonuje.
Bardzo proszę o pomoc.
Dorota Kowalska

Dzień dobry. Chciałbym zapytać o kwestię dot. wyrazów granica i zagranica. Słowniki podają, że słowo granica oznacza linię graniczną, a zagranica obce kraje, co jest to dla mnie w pełni zrozumiałe. Mówi się: „Jadę za granicę”, ale „Wracam z zagranicy”. Forma „Wracam zza granicy” (zza linii granicznej) jest uważana za niepoprawną dla określenia powrotu z obcego kraju.
Moje pytanie brzmi: dlaczego? Skoro dla określenia wyjazdu do obcego kraju używa się zwrotu jechać za granicę, czyli, zgodnie z definicją, za linię graniczną, to konsekwentnie, dla określenia powrotu, poprawne powinno być też sformułowanie wracam zza granicy.
Serdecznie pozdrawiam,
Michał Rogala z Łodzi

Skąd przychodzi leksyka? Czy poddaje się strukturze języka? Co się dzieje z wyrazami, które odmieniają się w specyficzny sposób?

Szanowni Państwo!
Zainteresował mnie czasownik źrzyj z wiersza Prorok Aleksandra Puszkina w tłumaczeniu Juliana Tuwima: „Prorocze! wstań! i źrzyj! i twórz!”. Czy słusznie przypuszczam, że czasownik ten we współczesnej mowie brzmiałby przejrzyj? W innym wersie wiersza jest mowa o źrzenicach, które „przeźrzały wieszczo chwili onej”, stąd moje domysły. Proszę o odpowiedź.