Szanowni Państwo,
jak wygląda kwestia wielkiej litery w pisowni nazw stacji: Metro Kabaty i skr. M. Kabaty (metro Kabaty i skr. m. Kabaty)? Szczególnie frapuje mnie przypadek Dworca Gdańskiego, placu Wilsona i Ratusza Arsenału (Ratusza Arsenał?). Czy oprócz wielkiej litery powinniśmy użyć cudzysłowu, a jeśli tak, to w jaki sposób? Wysiądę z pociągu na Metro/metro Wilanowska czy na Metrze/metrze Wilanowska? Czy skr. na Wilanowskiej jest poprawny?
Z wyrazami szacunku
Wdzięczny Czytelnik

Szanowni Państwo!
Od dłuższego czasu frapuje mnie takie pytanie: dlaczego w języku polskim negacja zmienia rekcję czasowników na dopełniaczową? W jęz. czeskim mamy: viděl jsem okno – neviděl jsem okno; w rosyjskim: я видел окно, я не видел окно (co prawda, możemy powiedzieć też окна – również nie wiem, dlaczego), ale w polskim już tylko nie widziałem okna.
Dziękuję.

Załączam wyrazy szacunku

Paweł Szutow

Szanowni Państwo,

w tej poradzie pojawia się przymiotnik Bożocielny. Frapuje mnie, dlaczego pisany wielką literą. Czy chodzi o to, że traktujemy go jako przymiotnik dzierżawczy? A jeśli tak, to dlaczego bożonarodzeniowy” piszemy od małej litery?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Szanowni Państwo,
pracuję nad tekstem, w którym występują imiona typu Motyl z Szafiru czy Żółty Pysk; oba jako imiona żeńskie. Frapuje mnie ich odmiana – czy Motyl będzie się zachowywał jak inne rzeczowniki typu doktor, redaktor, a zatem np. Zostawiłem rozzłoszczoną Motyl z Szafiru samą? Co do drugiego imienia, jestem nieco bardziej zagubiona. Mam już dosyć tego Żółtego Pyska, która nie zna żadnego umiaru? Przyglądałem się miłej Żółty Pysk czy miłemu Żółtemu Pyskowi?
Z poważaniem
Felicyta

Gdzie można znaleźć nagranie audio brzmienia starodawnej polszczyzny, tj. rekonstrukcji aktorskiej sposobu, w jakim dawniej potocznie mówiono?

Dzień dobry.
Zawsze frapowało mnie takie pytanie: dlaczego na funkcjonariuszy straży pożarnej mówi się strażacy, a na funkcjonariuszy straży miejskiej (czy też innej) – strażnicy?
Z wyrazami uszanowania,
KS

Szanowni Państwo,
bardzo mnie ciekawi, skąd homonimiczność wyrazu szacunek. Nie widzę na pierwszy rzut oka bliskości między dwoma głównymi znaczeniami (takimi jak w SJP). Interesujące jest to, że homonimiczność występuje też w formach synonimicznych. Na przykład estyma oznacza ‘poważanie’, a w bardziej specjalistycznym języku występuje pojęcie estymacji, odnoszące się do drugiego znaczenia szacunku. Wygląda na to, że rzecz sięga poza obręb naszego języka. Tym bardziej frapuje mnie źródło.

Nie znalazłem w Poradni odpowiedzi na frapujące mnie zagadnienie odnośnie zaimka który (którego). Zdanie Użyję kleju, który pozostawia ostry zapach nie budzi wątpliwości, lecz gdy zacznę zdanie od podmiotu, zwątpienie narasta:
1. Klej, który użyję, pozostawia ostry zapach.
2. Klej, którego użyję, pozostawia ostry zapach.
Który wariant jest prawidłowy?
Z wyrazami szacunku.

Dzień dobry,

frapuje mnie przymiotnik wyrobiony, jakim wiele osób określa nieczytelny charakter pisma. Logicznie podchodząc do sprawy, wyrobionym należałoby nazwać raczej charakter pisma bardzo staranny, wprawny, owoc długiej pracy nad wyrobieniem go, podobnie jak wyrobiony gust to gust znawcy jakiejś sztuki, a wyrobiony pogląd to pogląd starannie przemyślany. Co Państwo sądzą na ten temat?

Łukasz

Frapuje mnie to, dlaczego nazwisko Żmuda Trzebiatowska jest pisane bez dywizu?
Pozdrawiam
Grzesiek Korusiewicz