Szanowni Państwo,

czy w zdaniu zaczynającym się od dwóch okoliczników jednorodnych, które oddzielamy przecinkiem, należy wstawić również przecinek po drugim okoliczniku? Na przykład zdanie: „Po lewej, za dziedzińcem, rysował się gmach Pałacu Prymasowskiego”. Czy jest poprawne interpunkcyjnie, czy należy drugi przecinek usunąć?

Dziękuję za odpowiedź

Natalia Kaśków

Dzień dobry,

zastanawiam się nad przecinkiem w zdaniu: „Pojechał na swoje ranczo, odziedziczone po ojcu”. Wydaje mi się, że druga część zdania jest dopowiedzeniem, więc przecinek jest zasadny, jednak zdanie „Pojechał na swoje ranczo odziedziczone po ojcu” też wydaje mi się poprawne. Czy mam rację?

Pozdrawiam serdecznie

Witam,
mam pytanie dotyczące interpunkcji. To jeden z częściej pojawiających się problemów podczas rozmów online. Czy zdania: „Cześć, Andrzeju”, „Witajcie, moi drodzy!” powinny być pisane tak, jak przedstawiłem, zawsze z przecinkiem? Bardzo często spotykam się z przykładami typu „Witaj Internauto”.
Przy okazji, czy słowo internauci używane np. na stronach internetowych jako zwrot do ogółu tej społeczności winno być pisane z wielkiej czy raczej małą literą?
Pozdrawiam serdecznie.

Szanowna Poradnio,

czy w zdaniach z imiesłowowymi równoważnikami zdań typu:

Piotr(,) strzeliwszy, nie trafił.

Piotr(,) strzelając, zawsze trafiał.

...przecinek (,) jest obligatoryjny, uznaniowy czy błędny?

Z poważaniem

T.M.

Witam. Czy poprawny jest zapis z łącznikiem: jedno- i dwupiętrowe, staro- i nowotestamentalne? Czy można stosować taką formę zapisu w pracach naukowych? Dziękuję za wyjaśnienie.

Mam problem z zapisem didaskaliów. Wiem, że wszystkie komentarze dialogowe zaczynające się od powiedział itp. piszemy małą literą, a opis tła dialogowego – dużą. Co jednak, gdy następuje pewna ciągłość pomiędzy częścią dialogu a didaskaliami? Chodzi o trzy przykłady:

– Nie mogę ci pomóc – i pomyślałem, że mnie oszukuje.

– Nie mogę ci pomóc – a jego głos zabrzmiał na tyle niepewnie, iż zorientowałem się, że mnie oszukuje.

– Nie mogę ci pomóc – co zabrzmiało w jego ustach jak słaba wymówka.

Witam,
spotkałam się z terminem matka-kastratka na określenie kobiety, która dominuje w domu nad mężem, synami, pozbawiając ich woli, prawa głosu, czyli niejako ich „kastrując”. Zastanawiam, czy to określenie jest prawidłowo zbudowane, bo kastrat to ten, kogo kastrują, a ten, który kastruje, to kastrator, więc może określenie powinno raczej brzmieć matka-kastratorka. Czy też na potrzeby jednostkowego użycia w konkretnym tekście matka-kastratka jest do przyjęcia?

Czy tytuły mające formę pytania (np. Kawa czy herbata?, Jaka to melodia?) można odmieniać? Często słyszę, że ktoś nie obejrzał Jakiej to melodii? albo że właśnie włączył Kawę czy herbatę? Nawet na stronach internetowych TVP wyżej wymienione tytuły są często odmieniane: „Pierwszy odcinek Jakiej to melodii? TVP1 wyemitowała 4 września 1997 r.”; „W programach goszczą dawni prowadzący i twórcy oraz gwiazdy, które w Kawie czy herbacie? po raz pierwszy promowały swoje role (…)”.

Szanowni Państwo,
Pytań zależnych nie zamykamy pytajnikiem, np. Przypomnij, kiedy masz swoje zajęcia. A jeśli zmienimy szyk: A kiedy ty masz swoje zajęcia, przypomnij? Czy wtedy postawimy na końcu pytajnik? Można by napisać: A kiedy ty masz swoje zajęcia? przypomnij lub A kiedy ty masz swoje zajęcia? Przypomnij, choć możliwe jest moim zdaniem takie wypowiedzenie tego zdania na głos, przy którym odpowiedniejszy byłby przecinek po zajęciach. I co wtedy?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Czy istnieje zasada określająca kolejność umieszczania różnych znaczeń hasła w słownikach? A jeżeli tak, to jak ona brzmi?
Pozdrawiam