Czy można pisać haha? Często się z tym spotykam w Internecie. Uczono mnie, że się pisze inaczej.

Niektórzy poloniści uczący w szkołach wymagają postawienia wykrzyknika po wołaczu przy deklinacji. Czy jest to uzasadnione? Mnie zdaje się, że wykrzyknik może co najwyżej pomagać piszącemu utworzyć tę formę (poprzez zasugerowanie zwrotu), a wymaganie go i obniżanie oceny za jego brak na kartkówce – to chyba przesada…

Dzień dobry, moje pytanie dotyczy tego, czy w SMS-ie poprawnym jest taki zapis – "Przekazuję dalej, dobrej nocy!"

Chodzi o wykrzyknik, który ma wyrażać szczerość tego życzenia i pozytywne emocje.

I jeszcze pytanie – Czy po słowie "Pozdrawiam!" w SMS-ie dopuszczalny jest wykrzyknik, jako poprawny, a nie – zalecany?

Wiem, że się od tego odchodzi, ale mnie, jako poloniście brakuje czegoś na końcu pozdrowień, a kropka mi nie pasuje.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Halina Kolińska

Interesuje mnie niema. Z tego, co wiem, w przeszłości preferowano pisownię łączną, kiedy używano jej w znaczeniu: ‘nie pojawia się, nie występuje’, np.: „Niema głupich”, „Niema mowy”. Jak rozumiem, kiedy używamy ma w formie czasownika, musi on być pisany z nie rozdzielnie, np. „Jan nie ma w ręku pióra”. A zatem – należy raczej pisać łącznie czy rozdzielnie? Czy można pisać niema, nie naruszając zasad ortografii? A może taka forma jest preferowana dla wyrażenia ‘niewystępowania czegoś’?

Jak poprawnie należy wymawiać ą i ę przed spółgłoską ś? Wszystkie wydawnictwa poprawnościowe podają, że ą i ę przed wszystkimi szczelinowymi wymawiamy zgodnie z pisownią, a moim zdaniem przed miękką spółgłoską ś wymawiamy raczej oj, ej (z j nosowym).

Jak wymawiać literę W w nazwach japońskich? Leksykon PWN podaje zawsze [u] ([kauai], [akutagaua], [iuo:dźima], [iuakura]). Z drugiej strony Słownik nazw własnych pomija wymowę słów Kitagawa, Okinawa, Kurosawa, Kawasaki (choć podaje [uilson] i [suift]), za to podaje obocznie [kauabata] a. [kawabata] oraz wyłącznie [o(d)zaua]. Jest też [kuro-śiwo].
A jeśli „wygra” [u], to co wtedy z Msc. Kurosawie, Okinawie? Sprawozdawcy sportowi mówili o [arakałie], ale to źle zabrzmiało.

Witam! Mam pytanie co do interpunkcji w stwierdzeniu: „nie to co wy”. Zwłaszcza jeśli już sam zwrot występuje po przecinku, jak na przykład: „Ja przynajmniej mam klientów, nie to co wy”.

Zasady stawiania przecinka przed „co” są dla mnie wciąż zawiłe i w wielu takich przypadkach niejednoznaczne.

Szanowni Państwo,
mam pytanie związane z tym, jakie obce terminy uznawać za na tyle zakorzenione w polszczyźnie, że nie wymagają zapisu kursywą, a które z kolei zdecydowanie takiego zapisu się domagają.
Na przykład w jednym tekście pada wielokrotnie termin attaché wojskowy czy attaché kulturalny i w tych przypadkach raczej wybieram wykursywiony zapis pierwszego członu, choć nie wiem, czy to dobry wybór. Z kolei słowo incognito w tym samym tekście zapisuję pismem prostym. Czy dobrze robię?

Szanowni Państwo, zauważyłem, że w ostatnim czasie dużą popularnością cieszy się słowo słaby: coś jest słabe, słabo to widzę itd. W samym słowie nie ma nic złego, pod warunkiem że nie jest nadużywane, ale niestety wydaje mi się, że jest. Czy mają Państwo podobne odczucia?

Zwracam się z pytaniem dotyczącym używania w języku polskim wyrazów obcojęzycznych takich jak np. thriller, lunch, baseball… Czy ich angielskie formy są dopuszczalne w polszczyźnie, czy należy je zastąpić np. filmem grozy, obiadem, a na trzeci wyraz nawet nie mam pomysłu…
Dziękuję bardzo i serdecznie pozdrawiam.
Aleksandra Małkiewicz