Szanowna Pani Profesor,

moje pytanie dotyczy powiedzenia wielkie mi mecyje. Czym są owe mecyje i czy jest to wyraz używany współcześnie w innych wypowiedziach niż to zacytowane?

Z poważaniem
Czytelniczka

Proszę o wyjaśnienie w sprawie wielokropka: kiedy poprzedza go spacja, a kiedy ją pomijamy? W Słowniku ortograficznym tak samo wygląda zastąpienie nim liter w słowie d…, jak i „zawieszenie” toku wypowiedzi. A jeśli poprzedzamy nim paradoks? Patrz przykłady z par. 393, 394 Słownika. Dziękuję.

W poradzie dotyczącej nazwy Wieszowa https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Wieszowa;7068.html napisano, że obie formy Wieszowie i Wieszowej są poprawne. Lecz przymiotnikowa odmiana jest niepoprawna, mieszkańcy określili się w tej sprawie, że jedyne poprawne formy to: w Wieszowie, z/do Wieszowy, przez Wieszowę: http://www.wieszowa.pl/index.php/samorzad-solectwa/103-o-odmianie-nazwy-wieszowa-slow-kilka. W wykazie urzędowych nazw miejscowości i ich części jest napisane, że dopełniacz brzmi: Wieszowy.

Jak należy napisać: „Większość zanieczyszczeń gazowych i pyłowych jest tak DROBNA, że zwykła maska ich nie zatrzyma” czy „Większość zanieczyszczeń gazowych i pyłowych jest tak DROBNYCH, że zwykła maska ich nie zatrzyma”? Słowniki poprawnościowe zdają się przemawiać za pierwszą opcją, ale czy takie sformułowanie nie sugeruje jakiejś „drobnej większości”?

Czy istnieje przymiotnik wikiński (od wikinga)? Ostatnio ze zdziwieniem kilkakrotnie słyszałem i czytałem o tym, że na pewnej imprezie w moim mieście będzie można zwiedzać wikińską chatę. Nigdy dotąd nie spotkałem się z takim wyrazem, nie znalazłem go też w żadnym słowniku.

Chciałbym się dowiedzieć, jaka jest etymologia związku frazeologicznego wisienka na torcie. I czy rację ma Tomasz Hajto – autor zwrotu truskawka na torcie – który twierdzi, że wisienka nie jest jedyną dopuszczalną formą.

Łączę pozdrowienia

Chciałabym zadać pytanie odnośnie formułowania pisemnych odpowiedzi do Klientów. Wszystkie takie odpowiedzi chciałabym formułować w 1. os. l. mn., kłopot stanowi natomiast dostosowanie do tej formy powitania i podpisu. Jakie są możliwe powitania oraz jak należy sie podpisywać, aby zachować spójność wypowiedzi wraz z obowiązującą formą l. mn. w przypadku odpowiedzi, które nie wymagają zachowania oficjalnej formy?
Czy prawidłową formą jest „Witamy…” oraz „Pozdrawiamy”? Jakie są inne możliwości?

Witam.
Mam pytanie dotyczące wielu Państwa odpowiedzi; wielokrotnie spotykam się ze zdaniem, iż jedno wyrażenie lub słowo jest bardziej poprawne od drugiego tylko dlatego, że jest częściej używane. Jak to stwierdzenie zastosować do słowa włączać, które jest stosowane bardzo rzadko (zazwyczaj mówi się [włanczać])? Niepoprawnie mówią nawet osoby wykładające na uczelniach, chociaż to od nich powinniśmy się uczyć. Oczywiście nie jest to jedyny przykład.
Z wyrazami szacunku
Angelika Kowaska

Zgodnie z wykładnią językoznawców ubierać można kogoś w coś i nie można ubrać kurtki. Jednak jako zastępstwo tej formy językoznawcy proponują "włożyć"; niektórzy warunkowo dopuszczają "założyć", które jednak jest niepoprawne. Z formą "włożyć" mam problem. Chyba jedynym precedensem związku "włożyć na" jest kontekst ubraniowy. Naturalny wydaje się związek "włożyć do" - "włożyć buty do szafki", "włożyć ser do lodówki", ... Czy nie lepiej jednak "założyć", łączące się naturalnie z "na"?

Witam,
w szkole podstawowej wielokrotnie słyszałem, że słowo Niemczech to forma niepoprawna. Powtarzało to, niezależnie od siebie, pięciu polonistów. Zauważyłem jednak, że forma ta jest w powszechnym użyciu nawet w środkach masowego przekazu, nie wspominając już o nauczycielach języka polskiego w gimnazjum i liceum. Czy mógłbym prosić o rozstrzygniecie tej kwestii?
Pozdrawiam,
Michał Piaskowski