Szanowni Państwo,
czy rzeczownik sprawa cywilna może łączyć się z czasownikiem wynikać? Na przykład, czy poprawne jest zdanie: Sprawy cywilne, w odróżnieniu od spraw kryminalnych, wynikają z okoliczności, w których dany podmiot – osoba albo przedsiębiorstwo – uważa, że naruszone zostały jego prawa?

Z poważaniem
Anna Pachocka

Szanowni Państwo. Chciałbym zapytać o dopełniacz liczby mnogiej rzeczownika oczy. Wiem, że może on brzmieć oczu lub oczów, ale spotkałem się też z formą ócz, np. u Gustawa Morcinka. Czy forma ócz to forma regionalna, czy była również używana w języku ogólnym? Z uszanowaniem stały czytelnik Poradni

Termin konkubinat definiowany jest jako „trwałe pożycie mężczyzny z kobietą bez zawarcia związku małżeńskiego” (słownik dostępny w serwisie internetowym PWN). Czy owo „pożycie”, w tym konkretnym przypadku, jest wspólnym życiem, czy raczej obcowaniem fizycznym (pożyciem seksualnym)? Innymi słowy: czy konkubinatem można określić niesformalizowany związek dwojga partnerów, którzy mieszkają razem, lecz nie utrzymują kontaktów płciowych? Z góry dziękuję za pomoc.
Robert

Dzień dobry,

w pracy mamy zagwozdkę, jak powinno poprawnie zapisywać nazwy stanowisk: „Naczelnik w Wydziale...” czy „Naczelnik Wydziału...” oraz „Inspektor w Wydziale...”. czy „Inspektor Wydziału...” ?

Szanowni Państwo, mam wątpliwości dotyczące odmiany norweskich nazw miejscowych, tych mniej znanych w Polsce. Wydajemy norweską serię kryminalną, w której co rusz pojawiają się nazwy Malvik, Larvik, Trondelag, Skien, Porsgrunn itd. (przepraszam za brak niektórych znaków diakrytycznych). Niektóre brzmią naturalnie, gdy się je odmienia, inne – już nie. Jaką zasadę odmiany przyjąć w literaturze pięknej? Z góry dziękuję za odpowiedź

Dzień dobry,

czy istnieją jeszcze społeczności lub choćby pojedynczy ludzie posługujący się gwarą lwowską (czy może raczej odmianą języka polskiego w jakiś sposób kontynuującą tę przedwojenną gwarę)? Czy powstają współcześnie jakieś teksty w tej gwarze? Czy można stwierdzić jednoznacznie, że jest ona martwa?

Czy można powiedzieć prewencja w zakresie (kogo? czego?), np. patologii stylu życia? Wydaje mi się, że to taki „kanciasty” zwrot.
Pozdrawiam – E.D.

Szanowni Państwo,
w mowie potocznej spotyka się konstrukcje typu: „Przyjść, to jeszcze przyjdzie – ale odezwać, to się wcale nie odezwie”. Jaki jest status składniowy bezokolicznika w takich wyrażeniach? Skąd się wzięły i czy można je uznać za poprawne, choćby w języku mówionym?
Z poważaniem,
Łukasz

Szanowni Państwo,
będę wdzięczny za przybliżenie zakresu zastosowania skrótu tut. Można się z nim spotkać bardzo często w korespondencji z instytucjami wymiaru sprawiedliwości, chciałbym dowiedzieć się, czy:
– po pierwsze: stosować go mogą obie strony („tut. Sąd wzywa”, „w odpowiedzi na wezwanie tut. Sądu”);
– po drugie: skrót tut. bywa używany również w innych, poza związanymi z wymiarem sprawiedliwości i urzędami, okolicznościach?
Łączę wyrazy szacunku,
I. S.