Przeczytałem onegdaj w gazecie, której tytułu nie pamiętam, pewną poradę językową Pana Profesora, którego imienia i nazwiska, jak wyżej – nie pamiętam. Rzecz dotyczyła pisowni słowa mail, a dokładniej dopuszczenia spolszczonej formy mejl, której to formy używam na co dzień w różnych mejlach, aczkolwiek z pewną obawą o słuszność zawierzania gazetowym poradom albo własnej pamięci :-) Czy mógłbym prosić o poradę w tej materii?
Pozdrawiam,
Ireneusz Miciałkiewicz

Szanowni Państwo,

gdy użyłem w oficjalnym piśmie przymiotnika mejlowy, to naszła mnie wątpliwość, czy aby taki zapis nie cechuje się potocznością i nie powinien zostać zmieniony na mailowy. Analogiczna kwestia tyczy się pary mejl i mail. Proszę o opinię.

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Czy poprawny jest zapis mejl (poczta elektroniczna)? Wyraz taki napotkałam m.in. w artykule Rafała A. Ziemkiewicza pt. „Polszczyzna”, opublikowanym w „Rzeczpospolitej” z 25 sierpnia br.

Szanowny Panie!
Odpowiadając na list o spoiler/ spojler, zadał Pan pytanie odnośnie pisania (zapewne i wymowy) słowa e-mail (mejl).Zastanawia mnie, dlaczego po polsku ma to być mejl, a nie e-mejl lub jeszcze lepiej i-mejl (imejl). Czemu opuszczona została litera e, świadcząca o liście elektronicznym, a nie zwykłym?
Z Poważaniem
Artur Nowakowski

P.S. Czy zaczynając list, powinno stawiać się wykrzyknik (Witam!, Szanowny Panie!)? Która pisownia jest poprawna: Z Poważaniem czy Z poważaniem?

Szanowna Redakcjo,
czy mejle można rozpoczynać słowami Dzień dobry? Słyszałam, że jest to równie niefortunne jak Witam. Jak rozpocząć mejl, jeśli piszę do kogoś oficjalnie, ale nie na tyle, by pisać Szanowny Panie?
Dziękuję za pomoc
Magda

Szanowni Państwo,
kiedy piszę mejle, to czasem formuła powitalna Szanowni Państwo wydaje mi się zbyt uroczysta. Wolę po prostu Dzień dobry. Jednak gdy mejl jest wysyłany o późnej godzinie, to może bardziej na miejscu byłoby Dobry wieczór. Lecz wówczas może się zdarzyć tak, że zostanie on odczytany następnego dnia w porze jak najbardziej dziennej.
Dylemat ten nie jest może sprawą życia i śmierci, ale ciekaw jestem, co by Państwo doradzili.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
moi synowie (pierwszoklasiści) mieli w zadaniu wpisać w zdaniu wyraz we właściwej formie. Oczywiście nie znają jeszcze zasad odmiany przez przypadki, jednak ja mam to już przecież opanowane. Tymczasem stanęłam przed dylematem, która forma jest prawidłowa: Chłopiec zerwał grzybek czy Chłopiec zerwał grzybka? A może obie formy są dopuszczalne? Synowie zgodnie z moją sugestią napisali grzybek, lecz nauczycielka poprawiła na grzybka…

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
pozwolę sobie nie tyle na pytanie, ile na podzielenie się myślą, być może godną rozważenia (publikacji – już niekoniecznie, choć i to pozostawiam przecież Państwa uznaniu). Doświadczenie podpowiada, że dostrzeżony u siebie błąd lub językowa niezręczność, wcześniej notorycznie popełniane, zaczynają razić ze szczególną siłą, co wynika najpewniej z jednej z najwspanialszych człowieczych właściwości – wstydu. Zarazem jednak przykrości dostarcza zarówno bycie osobiście pouczanym, jak i karcenie. Stąd dobrze rozumiem, że przestali Państwo tępić zwrot Witam!, gdy otwiera mejle, mimo że czytanie go w listach na stronie Poradni skłania ku przedsiębraniu podobnych rozpoczęć. Być może jednak – oszczędnie, delikatnie i potencjalnie skutecznie – w zakładce zadaj pytanie, koniecznie przed formularzem, warto umieścić taką lub ową wiadomość, która by nieszczęsne witania zwalczała; albo – zbiór wypisków z korespondencyjnych prawideł? Niechby ktoś poczuł się urażony, niechby snobizm zarzucał – myślę, że korzyści i tak byłoby bez porównania więcej.
Kreślę się z poważaniem
— Mieszko Wandowicz

PS Tutaj przyznam, że marzy mi się, iżby w polszczyźnie, nade wszystko polszczyźnie mejlowej, zaistniała forma, może odrobinę przewrotna, rozwiązująca wszelkie powitaniowe kłopoty – obecne, gdy trudno wybrać odpowiedni zwrot grzecznościowy: „Proszę witać, Szanowni Państwo, proszę serdecznie witać!”. Nadrzędność adresata, a przeto tego, który odgrywa rolę gospodarza, zaznaczona jest wyraźnie, uprzejmość nie powinna, jak sądzę, budzić poważniejszych zastrzeżeń, pytanie zaś, jakim mianem określić odbiorcę, w dodatku ostrożnie nakłanianego do życzliwości, jeżeli nie znika, to przynajmniej się oddala. Na mejle rozpoczęte słowami Proszę witać odpisywałbym z olbrzymią przyjemnością. (Rzecz jasna w odpowiednim kontekście; szczegółowe wytyczne są zresztą do przemyślenia, swoboda zaś – póki nie w nadmiarze – językowi przecież tylko służy).

Proszę o pomoc w nazywaniu elektronicznych sposobów komunikacji. Jak jest poprawnie?
Spotkanie elektroniczne – wideo-spotkanie, e-spotkanie, elektrospotkanie, wideospotkanie?
List elektroniczny – e-mail, mejl, e-list?
Może jest jakaś zasada ogólna tworzenia takich słów.
Dziękuję!

Szanowni Eksperci!
Proszę o rozstrzygnięcie moich wątpliwości dotyczących słowa news, którym w wielu polskich serwisach internetowych określa się krótkie, regularnie publikowane wiadomości. Nieodmienianie tego słowa jakoś mnie razi, jeśli jednak zaczniemy go odmieniać, to jak to robić prawidłowo: „Przeczytałam ciekawy news” czy „Przeczytałam ciekawego newsa”? Może w ogóle go spolszczyć – skoro e-mail przeobraził się w mejla, to może news niech się stanie njusem (albo niusem)?
Z poważaniem
A.Ś.