Witam!
Wiele jest pytań na temat odmiany nazwisk, ale odpowiedzi na swoje wątpliwości nie znalazłam. Jak odmieniać nazwisko Białucha i nazwisko Tatko – czy odmieniać je w ogóle? Spotkałam się z odmianą komu? – Białusze, ale przy takiej odmianie można też wnioskować, że nazwisko jest Białusza, a nie Białucha. Czy nazwisko Tatko odmieniać, czy też lepiej zostawić je w mianowniku?
Pozdrawiam!

Chciałabym zapytać o odmianę rzeczowników rodzaju męskiego zakończonych na -x, a także -ss. Chodzi o urządzenia, a zarazem metody parzenia kawy: chemex oraz aeropress.
Jak zapiszemy te rzeczowniki w przypadkach zależnych? Cz należy je spolszczyć w miejscowniku (chemksie, aeropresie)? Podobne wątpliwości budzi słowo dripper. Czy w miejscowniku powinniśmy pisać driperze? Jak powinny brzmieć te rzeczowniki w dopełniaczu: Chemeksa, dripera, aeropresa/u?
Będę wdzięczna za odpowiedź.

Dzień dobry,

mam pytanie o interpunkcję w zdaniu "dowiemy się, gdzie dostarczono gaz, jaka była metoda odczytywania licznika, za jaki okres naliczono rachunek, a także w ramach jakiej taryfy jesteśmy rozliczani."

Moim zdaniem dość oczywiste jest, że w tym przypadku przed frazą "w ramach jakiej" przecinka być nie musi, gdyż został on cofnięty przed wyrażenie "a także". Nie mogę jednak znaleźć żadnego casusu, który by tę intuicję potwierdzał, a wobec mojego stanowiska wyrażane są wątpliwości.

Szanowni Państwo!
1. Czy przymiotnik jakościowy cyrylo-metodyjski (czes. cyrilometodějský, słow. cyrilometodský) utworzony od imion Cyryl i Metody jest poprawny?
2. Czy nazwa Wydział Cyrylo-Metodyjskiej Teologii Rzymskokatolickiej Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie (słow. Rímskokatolícka cyrilometodská bohoslovecká fakulta Univerzity Komenského v Bratislave, łac. Facultas Theologica Cyrillo-Methodiana Romano-Catholica) jest poprawna?
Z wyrazami szacunku
Słowacki czytelnik

Szanowna Pani Profesor,
proszę o odniesienie się do stosowności (poprawności?) konstrukcji holocaust zwierząt. Czy holocaust nie nosi znamion nazwy własnej? Poza tym wydaje mi się to niestosowne przesunięcie…

Z wyrazami szacunku
Magdalena Mateja

Dzień dobry,

czy dopuszczalne jest stosowanie nazw przedmiotów (szkolnych, akademickich), w których jedna część jest zapisana w jednym języku, druga w innym, np. Data science w praktyce albo Metody numeryczne dla data science? Polskim odpowiednikiem data science jest danologia, ale słowo to jest bardzo mało rozpoznawalne.

Z wyrazami szacunku,

Tomasz Góra

Czy jeśli w książce popularnonaukowej (tłumaczonej z j. ang.) pojawiają się dialogi ujęte w cudzysłów, a tłumacz również zachowuje je w cudzysłowie, to co zrobić w sytuacji, kiedy przytoczone, krótkie zdanie (np. "Nie ma powodu do obaw.") znajduje się w osobnym akapicie (a tak w Polsce nie wyodrębnia się przytoczeń wypowiedzi ustnych)? Czy w takich sytuacjach można wyjątkowo stosować pauzy zamiast cudzysłowów? Czy jedną metodę konsekwentnie i wówczas usunąć akapit i włączyć cytat w akapit poprz?

W książce, którą tłumaczę, występuje znaczna ilość fragmentów innych utworów, cytowanych w cudzysłowie. Niektóre z nich zajmują więcej niż stronę i podzielone są na paragrafy. Każdy cytat zaczyna się i kończy cudzysłowem. W angielskim oryginale poszczególne paragrafy wewnątrz cytatu otwiera cudzysłów, ale nie zamyka. Końcowy znak cudzysłowu występuje dopiero na zakończenie całego cytatu. Wygląda to mniej więcej tak:

„ Tekst paragrafu pierwszego
„Tekst paragrafu drugiego
„Tekst paragrafu trzeciego
„Tekst ostatniego paragrafu”

W dostępnych mi książkach na temat zasad pisowni polskiej nie mogę znaleźć takiego przypadku cytowania. Tłumaczenie francuskie, hiszpańskie i fińskie zachowuje metodę cytowania angielskiego oryginału (otwarty cudzysłów przy każdym paragrafie, za wyjątkiem ostatniego). Tłumaczenie rosyjskie używa tylko dwu znaków cudzysłowu, na początku i na końcu każdego obszernego cytatu. Jaką formę zastosować w tłumaczeniu polskim? Czy formę angielskiego oryginału, czy raczej podążać przykładem tłumaczenia rosyjskiego? Może jest jeszcze inne rozwiązanie? Będę bardzo wdzięczny za rozwiązanie tej trudnej kwestii.
Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski

Szanowni Państwo,
mam problem interpunkcyjny w zdaniach: „Praca wymagająca codziennej, jakże często żmudnej(,) aktywności”, „Nie był przyzwyczajony do jego niekonwencjonalnych, często rubasznych(,) metod nauczania”. Czy dobrze mi się wydaje, że mamy do czynienia z szeregiem przydawek, więc za podstawową wersję należałoby uznać brak przecinka w nawiasie, a opcjonalnie można by ten przecinek dostawić, gdyby widzieć tam wyraźne dopowiedzenie?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

W bibliografii naukowej spotyka się pozostawianie spacji przed dwukropkiem w tytule (np. "Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie..."). Czy pozostawianie tej spacji jest poprawne? Pozdrawiam ze Śląska.