Szanowni Państwo,
w sadze Gwiezdne wojny istotną rolę odgrywają padawani – młodzi adepci sztuki Jedi. Chciałbym dowiedzieć się czegoś więcej o tym słowie. Nie spotkałem go nigdzie poza tym kontekstem, czyżby zostało wymyślone na jego potrzebę? Obiło mi się o uszy, że – nazwijmy to szumnie – sfera duchowa świata Star Wars była inspirowana tradycjami Dalekiego Wschodu. Słowo padawan rzeczywiście pobrzmiewa gdzieś jakby z hinduska? Czy to dobry trop?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,
czy zdanie składowe rozpoczynające się od że wydzielamy z obu stron przecinkami, tak jak w przypadku słowa który? I przy okazji, czy po oraz a przed że stawiamy przecinek?
Np. Był pewien, że nie ma możliwości odesłania odpowiedzi(,) oraz(,) że nikt mu już nigdy nie pomoże.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Czy poprawne jest wyrażenie posiadać dostęp do czegoś? Czy nie powinno użyć się zamiast tego mieć dostęp?

Pewnie czas temu Rada Języka Polskiego pisała „Posiadać znaczy ‘być właścicielem czegoś, co ma dużą wartość materialną, np. nieruchomości, ziemi, zasobów pieniężnych itp.'”. Nie dopuszczano  dostępu do pojęć abstrakcyjnych.

Natomiast obecnie słownik PWN podaje także inne możliwości:

«mieć jakieś możliwości, dysponować czymś»

https://sjp.pwn.pl/sjp/posiadac-I;2505655.html

Czy poprawna jest forma: „W każdym z nas tkwi potencjał do rozwoju”, czy raczej powinno się użyć formy: „W każdym z nas tkwi potencjał rozwoju”? Chodzi o nasze wewnętrzne możliwości.

Czy w takich konstrukcjach zdaniowych należy użyć drugiego przecinka? Zakładamy, że w każdym zdaniu część po spójniku nie jest wtrąceniem, tylko jest równoważna części przed spójnikiem.

1. Znacząca większość Szkotów, a także Irlandczyków(,) nie zna języka swoich celtyckich przodków.
2. Szeryf, a zarazem stróż prawa(,) nie może sobie pozwolić na takie ekscesy.
3. Niedoświadczony, acz inteligentny człowiek(,) powinien dać sobie z tym radę bez trudu.

Szanowni Państwo,
w mowie potocznej spotyka się konstrukcje typu: „Przyjść, to jeszcze przyjdzie – ale odezwać, to się wcale nie odezwie”. Jaki jest status składniowy bezokolicznika w takich wyrażeniach? Skąd się wzięły i czy można je uznać za poprawne, choćby w języku mówionym?
Z poważaniem,
Łukasz

Znalazłam w pewnym wywiadzie zdanie: „Jestem niezmiernie rad z możliwości przeprowadzenia wywiadu”. Czy jest ono poprawne? Czy można powiedzieć „Jestem rad z możliwości…”, czy raczej „Jestem rad, że mogę…”?

Jakiego rodzaju używa się przy obcych nazwach geograficznych, jeśli rodzaj ten nie jest oczywisty? Np. chińskie prowincje Gansu i Anhui albo powiat Chishui – czy będzie to to Gansu itd. a może ten Gansu? Albo rzeka Huang-Ho – Huang-Ho wylało, wylała czy wylał? Zagadnięty znajomy sinolog rozłożył ręce i powiedział, że tez jest ciekaw.
Z góry dziękuję.

W punkcie IX.64, dot. odmiany i pisowni nazwisk męskich, znalazłam zapis: „ułatwieniem dla piszących może być możliwość nieodmieniania niektórych nazwisk, dopuszczalna, gdy nazwisko zostanie poprzedzone imieniem (…). Możliwość taka dotyczy głównie nazwisk zakończonych na -e, -o oraz akcentowanych na ostatniej sylabie”. Czy w przypadku nazwiska Wcisło można skorzystać z tego ułatwienia (odmiana daje trudne do wymówienia i śmieszne formy)? Proszę o podanie innych przykładów (Lato, Ziobro itp.).

Mili Państwo,
mam do Państwa dwa pytania. Pierwsze – czy można współpracować ze sobą?
Drugie – czy w sytuacjach, w których nie mamy przedstawionych możliwości do wyboru, jak np. w teleturnieju Milionerzy, użycie zaimka który zamiast jaki w pytaniach typu „Które miasto jest stolicą Estonii?” lub „Z którego kraju pochodzi…?” jest poprawne?
Serdecznie dziękuję i pozdrawiam.
Ola z Łodzi.