Sea to starożytna hebrajska miara objętości ciał sypkich. Jaki rodzaj należy jej przypisać i który wzorzec deklinacyjny zastosować? Które z poniższych form uznać za poprawne?

jedna sea czy jeden/jedno sea

jedną seę czy jeden/jedno sea

dwie see czy dwa sea

dwóch seji czy dwóch sea?

Sznowna Redakcjo,
Chciałabym zapytać się o czasownik dodać. Która forma będzie poprawna: dodawać sól czy soli, cukier czy cukru itp.? Dodam, że chodzi o przepisy kucharskie, w których wcześniej umieszcza się konkretne ilości danych składników. Czy w takiej sytuacji formą poprawną będzie biernik? Czy jeżeli waga składnika nie jest podana, należy uzywać dopełniacza? A może raczej trzeba tu zastosować zasadę konsekwencji, czyli przyjąć jedną z możliwości.
Bardzo proszę o odpowiedź.

Z wyrazami szacunku
Agnieszka Pietrzykowska

Proszę wyjaśnić mi pochodzenie słowa kisiel. Czy ma ono związek ze słowackim i czeskim kyselina, co znaczy 'kwas'?

Często starsi ludzie w języku mówionym używają takich słów:
mietła zamiast miotła
muka zamiast mąka
trzunek zamiast trzonek
i tak dalej.
Czy to jest błąd językowy, czy jakiś rodzaj gwary?

Jak uzasadnić fakt, że dopełniacz liczby mnogiej od słowa włóczęga brzmi włóczęg (bez alternacji), a od podobnych męka, ręka i gęba – mąk, rąk i gąb (z alternacją)?

Czy w poniższym zdaniu ścierka musi być w liczbie mnogiej:

Wyłóż dwie miski ścierkami i oprósz je mąką?

Z kuchennymi pozdrowieniami

D.

Szanowni Państwo,
czy ciasto łączące w sobie cechy ciasta kruchego i drożdżowego jest ciastem krucho-drożdżowym, czy raczej (jak podobno można się dowiedzieć z definicji kulebiaka w pewuenowskim WSWO) kruchodrożdżowym?

Szanowna Poradnio,
które niżej wymienione NIE SĄ czasownikami oznaczającymi mówienie?

zająknął się; wyjęczał; przypomniał; zdenerwował się; rzucił; zaatakował; zaciął się; zaczął; powtórzył; dodał; pocieszał; zaproponował; przedstawił; wyrzucał (z siebie słowa); drążył (temat); przerwał; poinformował; tłumaczył; pociągnął (dyskusję); kontynuował; usprawiedliwił (ją); zmartwił się; zwrócił (mu uwagę); sprostował; użył (swego powiedzonka); poprawił (ją); skłamał; zrzędził; westchnął; jęknął

Dziękuję za odpowiedź na pytanie: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Cztery-jablka-ale-piec-jablek;19279.html, ale nie chodziło mi o pierwszy rzeczownik (tę zasadę znam), ale o drugi rzeczownik w podanych przykładach.
2 skrzynki JABŁEK (D, l. mn.)
2 skrzynka WINA CZERWONEGO (D, l. poj., a nie WIN)
2 skrzynki PIWA (D, l. poj., a, a nie: PIW)
Chciałam się upewnić, czy rzeczowniki niepoliczalne są w takich przypadkach w liczbie pojedynczej, a policzalne – w liczbie mnogiej?

Witam,
słowniki podają, że jedyna dopuszczalna forma w dopełniaczu lm. słowa gram to gramów. Czy zatem takie zdanie: „Wypił sto gram” jest zupełnie niedopuszczalne? Powiem, że w uzusie słyszę zawsze w tym kontekscie gram, nigdy gramów. Sto gramów mąki czy mleka brzmią OK. Ale już sto gramów wódki zupełnie nie…
Z góry dziękuję za odpowiedź.