Szanowni Państwo, prosiłabym o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie: Czy jest możliwe (i poprawne) użycie w j. polskim (naukowym) terminów - deautonomizacja i egzonomizacja, dla uzyskania negacji od słowa autonomizacja (i uchwycenia sensu, który wskazywałby pojęciowo na utratę autonomii przez podmiot). Z góry dziękuję za wyjaśnienie.

Dlaczego w dwóch poniższych zdaniach przed słowami pozwalające i nadając nie ma przecinka?

1. Obszar drugi traktuje ona jako egzemplifikacje pozwalające pośrednio (…).
2. Wyrażaj swoją opinię nadając jej właściwą formę.

Szanowni Państwo,

czy indywidualne imiona nadawane rzeczom (np. broni - w historii i literaturze nie brak imion nadawanym mieczom, szablom etc.) należy odmieniać męskoosobowo, czy rzeczowo? Przykład: miecz o imieniu Dziób. Wyjął z pochwy Dziób czy Dzioba? I czy słusznie piszę to imię dużą literą? Wprawdzie najnowsze tendencje każą pisać "szczerbiec" małą, ale imię psa, kota, konia piszemy dużą. Czy dlatego, że "szczerbiec" to nie imię, a określenie?

Co to jest fitografia, i jaki ma związek z fotografią?

Czy postawienie przecinka przed i dlatego w poniższym zdaniu jest błędem? Jaka zasada obowiązuje w tym przypadku?
Tkaniny są odporne na ścieranie, i dlatego nadają się do intensywnego użytku.
Dziękuję i pozdrawiam
Monika Czech

Czy dziecko urodzone za granicą i tam zarejestrowane pod imieniem pisanym z myślnikiem, np. Caroll-Ann, może być pod takim imieniem zarejestrowane w Polsce (jest narodowości polskiej)?

Higin, Notger, Tyburcy, Amata, Bilihilda, Torpet, Bolelut, Świętożyźń, Tasylo, Auksenty, Klet, Sjęgniew, Noomi, Przemyczes itd. – to imiona z kalendarzy i zbiorów imion. Moje pytanie nie dotyczy tych konkretnych, bo są ich setki. Interesuje mnie, JAK je traktować? Może to naprawdę imiona, a może żart (ew. błąd) jakiegoś wydawcy kalendarza, później powielany. Jak to można sprawdzić? Jakie warunki muszą być spełnione, aby można było stwierdzić, że jest takie imię jak Onezyfor?

Szanowni Państwo,
czy poniższe imiona są przyswojone przez język polski, funkcjonują w Polsce, należą do zasobu polskich imion?
1. Szarlota (pol. Karolina?).
2. Selena (pol. Celina?).
3. Luna.
4. Mercedes.
5. Dżamila i Dżamil.
6. Denisa (pol. Dionizja, Dioniza?) i Denis (pol. Dionizy?).
7. Dżesika.
8. Nika.
9. Dalila.
10. Armida.
11. Petra.
12. Hilaria (męs. Hilary?).
13. Mikołajka (męs. Mikołaj?).
Z poważaniem
Czytelnik

Szanowni Państwo!
Poszukuję informacji na temat imion… chyba można by je nazwać uniwersalnymi – chodzi mi bowiem o imiona, które mogą być zarówno męskie, jak i kobiece. O ile takie w ogóle istnieją…
W Rosji osoby różnej płci nazywane są Misza (tak się do nich zwracają inni, tak mówią o nich), w USA z kolei Alex; w wielu krajach mężczyźni noszą imię Maria.
Z góry dziękuję za pomoc, wskazanie źródeł lub wyjaśnienie sprawy.
Z poważaniem – Jerzy Maria Zander

Od lat 90. ubiegłego wieku obserwuję zjawisko stosowania, w określonych przypadkach, liczby pojedynczej zamiast mnogiej. Przykłady: kilogram śliwki, gruszki zamiast: śliwek, gruszek. Placek z jabłkiem, śliwką, gruszką zamiast: jabłkami, śliwkami, gruszkami. Uważam że to jest niepoprawne, a dla mnie osobiście denerwujące, bo przeniosło się z bazarów (gdzie powstało) na sklepy, supermarkety, restauracje itp. Proszę o ustosunkowanie się do mojego stanowiska. Dziękuję!