Zwracam się z zapytaniem o etymologię słowa „pazielarz”. Moja babcia uznawała ów wyraz za ludową nazwę trzmiela, jednak żaden słownik nie odnotowuje takiego hasła.

Łączę wyrazy szacunku

Mirosław Gostek

W mojej szkole nauczyli mnie nazw, które z czasem, z jakiegoś (nieznanego mi) powodu zostały zmienione. Czy to, że Pekin nie nazywa się Pekin, tylko Beijing, to skutek działania językoznawców, polityków czy geografów? Czemu to miało służyć? Usiłowałem się dowiedzieć, ale Wszystkowiedzący Internet nie potrafił mi pomóc. Jeżeli to właściwy adres, to będę wdzięczny za odpowiedź.
W.Reczek

Oczywiście PWN to nie poradnia savoir-vivre'u, ale… Kilka razy w Waszych poradach czytałem, że Witam jako początek listu (w tym elektronicznego) to nie jest dobry pomysł, bo słowa tego winien używać gospodarz itd. Co w takim razie proponujecie w zamian, w sytuacji, gdy trzeba wysłać pięćset listów do adresatów znanych (jesteśmy na ty) i nieznanych, kobiet i mężczyzn, pojedynczych osób i firm?

Witam!
Chodzi mi o PIT, czyli serię druków do rozliczeń podatkowych.
1. Czy prawdą jest, że w Polsce polski urząd wyprodukował dla Polaków druk powszechnego użytku i nazwał go w jakimś nieznanym języku? Słyszałem, że PIT to Personal Income Tax – czy to prawda, a jeśli tak, to co to znaczy?
2. Jak się ów PIT odmienia? Oczywiście „Wypełniam druk PIT”, a czy można powiedzieć (napisać) „Wypełniam PIT-a”? A może PITa? Albo „Zawarłem w PIT-cie dane…? A może w Picie?
Jak to z tym PIT-em jest?

W połączeniach liczebnik-rzeczownik, rzeczownik ma niekiedy niestandardową odmianę. Wszystkie liczebniki oprócz „dwa”, „trzy”, „cztery” (oraz 22, 23, 24 itd.) zachowują się w mianowniku i bierniku nieco jak rzeczowniki – poprzedzają rzeczowniki w dopełniaczu. Tymczasem, gdy po liczebniku występuje rzeczownik rodzaju męskoosobowego, charakter rzeczownika przyjmują również liczebniki „dwa”, „trzy”, „cztery” (dwóch mężczyzn; w mianowniku – opcjonalnie dwaj mężczyźni). Skąd taka niekonsekwencja?

Szanowna Poradnio,
mam dwa krótkie pytania turystyczne.
Jaka jest różnica (w uzusie) między pomnikiem a posągiem?
Czy tłumaczenia toponimów należy pisać od dużych liter (np. Kopenhaska Opera Królewska?)

Pozdrawiam serdecznie
Dorota

Szanowny Panie Profesorze,
przypominam się z moim przedwakacyjnym zapytaniem. Gdyby – wedle Pańskiej propozycji – x wynosił 30 stopni, jego połowa byłaby równa 15 stopni i już. Może powinienem był lepiej objaśnić kontekst. Redagowałem rozwiązanie zadania matematycznego, w którym pewien kąt był początkowo nie znany, więc potrzebował oznaczenia, np. x. Dokonano obrotu o połowę tego kąta. Pytanie składniowe brzmi: obrót o pół iks stopni czy pół iks stopnia?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam.
Mam pewien problem dotyczący interpunkcji. Chciałem zapytać, czy w poniższych zdaniach MUSI występować przecinek:

1. Owładnięta przez obłęd nieznany dotąd światu, ryknęła głosem zwierzęcym i przerażającym.
2. Uspokojony jej słowami, wzbił się ku niebu.
3. Siedzący na pobliskim kamieniu, elf zerwał się na równe nogi.
4. — Potem wyjdziemy — zarzekł się ogolony na łyso krasnolud, znajdujący się w identycznej jak elf pozycji.

Za wszelką pomoc z góry dziękuję!

Dzień dobry.
Moje pytanie dotyczy interpunkcji. Oto typ zdania, z którym mam problem: „Amerykański aktor komediowy, Adam Sandler, zdobył prestiżową nagrodę…”. Czy te dwa przecinki, przed i po imieniu i nazwisku, postawiłem prawidłowo? Czy może powinienem umieścić przecinek tylko w jednym miejscu albo wcale?
Z góry dziękuję za odpowiedź

Czy nie wydaje się Państwu (bo mnie tak), że słowo rabuś jest zbyt pieszczotliwe? Nie zawsze można rabusia zastąpić słowem bandyta czy złodziej, a kiedy trzeba takich właśnie ludzi rabujących banki lub pociągi nazwać brutalnymi rabusiami albo powiedzieć, że złapano rabusia, może się wydawać, że to wyimki z książeczki dla dzieci o lisie, który włamuje się do kurnika. Dlaczego mamy rabusia, a nie np. rabownika, który byłby chyba dużo lepszy?