Mam pytanie o sformułowanie, które – nadużywane – wydaje się kalką językową z angielskiego, a mianowicie chodzi o używanie wyrazu obok i zaimków wskazujących w zdaniach typu: Pałac Kultury obok Pałacu w Wilanowie to największa atrakcja turystyczna Warszawy. W dawniejszych przewodnikach napisałoby się raczej Pałac Kultury i Pałac w Wilanowie należą do największych atrakcji turystycznych w Warszawie, unikając niezręcznego użycia słowa obok. Czy moje wrażenie jest trafne?

Czy w zdaniu: „Stefan Batory obok ornatu herbowego fundował do katedry na Wawelu także inne materie z włoskiego aksamitu” część obok ornatu herbowego powinna zostać wydzielona przecinkami?

Mam pytanie dotyczące wariantów „nad rzeką” — czy można powiedzieć, że coś dzieje się „obok rzeki”, np. „Festiwal odbędzie się obok rzeki”? Chyba nie ma nic niepoprawnego w tej wersji, ale nadal sprawia wrażenie, że coś jest nie tak.

Zastanawiają mnie słowa położyć, kłaść – w jakim przypadku ich używamy? Czy mówimy Połóż książkę na biurko, czy Połóż książkę na biurku; Kładę ciuchy na łóżko czy Kładę ciuchy na łóżku?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Z poważaniem
Paulina Wudarska

Czy wyrażenie Polska obok narodów może pełnić w zdaniu funkcję podmiotu? Znam osoby, które twierdzą, że tak. Czy mają rację?

Czy czas przyszły można zastąpić trybem przypuszczającym/łączącym w niektórych kontekstach? Np. zdanie typu: "Jeśli będę przechodził obok, to przyjdę" na: "Jeśli będę przechodził obok, tobym przyszedł [albo: 'to przyszedłbym']".

Czy poprawne jest pisanie „przed i po jedzeniu”, czy powinno się napisać np. „przed jedzeniem i po nim”?

Z góry dziękuję za odpowiedź

Coraz częściej w telewizji, głównie w transmisjach sportowych, słyszę słowo Italia, np. Gramy z zawodnikami Italii, Wygraliśmy z Italią itp. Czy jest to poprawne i uzasadnione? Mnie osobiście bardzo to razi, analogicznie mogłabym przecież powiedzieć, że gracze z Hellady są w świetnej formie. Będę wdzięczna za wyjaśnienie.

Serdecznie pozdrawiam
Agnieszka

Jaka jest etymologia słowa czarnoksiężnik? Czy w naszych czasach ma ono pejoratywny wydźwięk, ponieważ część wyrazu czarno- koajrzy się z czarny 'zły'? I czy to nie błędne założenie? Czy może wyraz ten raczej należy kojarzyć ze słowem nekromancja (nigromantia 'czarne wróżenie')?

Dzień dobry,
ostatnio zaciekawił mnie temat czasu zaprzeszłego. W znalezionej przeze mnie literaturze jest bardzo niewiele informacji o tym pięknym, aczkolwiek, z tego co wiem, już praktycznie wymarłym czasie. Autorzy podręczników do historii języka polskiego opisują tylko jego formy. Chciałabym się dowiedzieć czegoś o jego powstaniu (kiedy to nastąpiło), jego rozwoju i użyciu. Byłabym wdzięczna, jeśli moglibyście Państwo podsunąć mi literaturę, w której można coś więcej na ten temat znaleźć.