Szanowni Państwo,
zgodnie ze słownikiem ortograficznym słowo wybrzeże powinnam zapisać od dużej litery, jeśli chodzi o ‘polskie wybrzeże nad Bałtykiem’. Czyli w moich zdaniach musi być duże „W”: „W środkowym pasie polskiego Wybrzeża znajdują się takie miejscowości, jak…”; „Na fragmencie polskiego Wybrzeża najbardziej wysuniętym na północ są całkiem ciekawe budynki”; „Nad polskim Wybrzeżem można spotkać sporo gwiazd”?

Z poważaniem
A.K.

Czy poprawny jest zwrot „Nie wolno popełniać samobójstwa”? Czy może można powiedzieć tylko „Nie wolno popełnić samobójstwa”?

Moje uszanowanie.
Czasami słyszę o czyichś preferencjach muzycznych. Czy to dobre połączenie wyrazów? Sprawdzałem znaczenie słowa preferencje i jakoś nie pasuje mi ono w połączeniu z muzyką.

Z kolegą z pracy przypomnieliśmy sobie stare (a przynajmniej wydaje się nam, że stare) powiedzenie „Przyjacielu Mojej Kozy”, które słyszeliśmy od lat, pytając osoby z pracy, wiele innych osób również potwierdziło, że słyszało to powiedzenie, nie wiedząc jednak co ono oznacza. Pamiętam, że tego powiedzenia używali nawet moi rodzice, a po szybkim przejrzeniu przeglądarki znalazłem tylko losowe użycia tego przysłowia bez większego kontekstu. Czy istnieje jakaś definicja tego powiedzenia? Czy jest to powiedzenie bez żadnej definicji które jakoś znalazło się w obiegu w pewnym momencie. Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
na jednym z forów internetowych padło stwierdzenie, że skrótowiec KrK stosowany jako Kościół Rzymskokatolicki jest błędny, niestety, rozwinięcie znalazłam tylko w Wikipedii, która nie jest źródłem oficjalnym. Czy takie zastosowanie skrótowca jest poprawne?
Z poważaniem
Agnieszka

Jakiś czas temu z telewizora padły słowa: „Prezydent odmówił stanięcia przed komisją”. Moi rodzice są pewni, że forma stanięcie jest błędna, i wydaje im się kuriozalna. Ja z kolei, prawdę mówiąc, nie wiem, o co im chodzi. :) Dla mnie to taki sam rzeczownik odczasownikowy, jak każdy inny. Kto ma rację?

Zastanawiam się, jaki jest szyk w zdaniu zaimka nas. Czy może występować przed czasownikiem? Ogólnie proszę mi powiedzieć, czy istnieje reguła dotycząca szyku zaimka w zdaniu. Wiem, że  zaimki rzeczowne mogą występować na początku zdania, np. On tu jest.

Szanowni Eksperci,

ostatnio często widuję użycie wyrazu „truchło” w znaczeniu „ciało martwego zwierzęcia”. Mam wrażenie, że celują w tym źródła policyjne (przykładowe wyniki wyszukiwania: „policja została powiadomiona o truchle psa”, „funkcjonariusze zabezpieczyli truchło kota”, „truchło kilkunastu zwierząt znaleźli policjanci”). Czy takie użycie jest poprawne? Znane mi słowniki traktują ten wyraz jako książkowy, poza tym nigdy nie zawężają jego zakresu do zwierząt.

Nauczono mnie, że jest czymś głęboko niestosownym mówić o zwierzęciu: umarło – jest tak niezależnie od tego, czy było nam ono w jakiś sposób bliskie. Zdaję sobie sprawę z rozmaitych użyć przenośnych wspomnianego czasownika, zwłaszcza w połączeniu z rzeczownikami abstrakcyjnymi, ale jak sądzę, w znaczeniu podstawowym umrzeć może tylko człowiek. W odniesieniu do zwierząt naturalne i zupełnie neutralne wydaje mi się słowo zdechnąć. Czy podzielają Państwo ten punkt widzenia?

Witam,
która z form jest poprawna: w klatkach schodowych czy na klatkach schodowych, np. w wyrażeniu „układ kamienia na posadzkach w klatkach schodowych”?