Szanowni Państwo!
Czy poprawne jest sformułowanie „Poproszę dwa chleby”? Należy mówić „Poproszę dwa bochenki chleba” czy może wcześniejszy zwrot jest akceptowany w mowie potocznej? Jeśli w sklepie dwa bochenki, to w restauracji dwie filiżanki kawy, a nie dwie kawy?
Pozdrawiam.

Zastanawiam się nad poprawną pisownią zdrobnienia dzióbasek/dziubasek. Zgodnie z zasadami ortografii powinno być chyba ó, bo to od dzióbka. Ale w Internecie o wiele częściej można znaleźć formę przez u. Słowniki internetowe (sjp i miejski) różnią się sposobem zapisu tego słowa. Droga Poradnio, proszę rozwiać moje wątpliwości.
Z poważaniem
Agnieszka

Szanowni Państwo,

proszę o etymologię słowa filiżanka. Czy jego źródłosłowem jest może starogrecki wyraz pinax [πίναξ] ‘deska drewniana; tablica do pisania, rysowania; talerz, półmisek’?

Z poważaniem

Stratos Vasdekis

Czy „nafutrowany” w znaczeniu mocno najedzony to regionalizm? Ze zdumieniem odkrywam, że nie ma go w słowniku PWN.

Pozdrawiam serdecznie

D.

Uprzejmie proszę o podanie znaczenia słowa hopsztosy.

Zygmunt Figura

Bardzo proszę o pomoc. Czy w poniższym zdaniu konieczny jest przecinek:

„Dzięki zaproszeniu Urzędu Miasta i Gminy Piła mieliśmy przyjemność prowadzić warsztaty dla dzieci i dorosłych mieszkańców gminy”?

Czy możecie wszystkim powiedzieć, że jak dziecku chce się pić, to trzeba JE a nie GO napoić? W takim mówieniu króluje Warszawa, a szczególnie radiowcy i telewizjacy z Warszawy. Niedawno słyszałem o pieniądzach, „których trzeba wydać”. Zgroza!
Andrzej Kurowski, Poznańczyk (czy Poznaniak?).

Czy mam rację, dopatrując się w poniższym zdaniu rażącego błędu?

[…] używając gęstszych wiązek neutrin, które łatwiej jest obserwować i mierzyć czas, w jakim się pojawiają.

Chyba należałoby napisać:

[…] używając gęstszych wiązek neutrin, bo łatwiej się je obserwuje oraz mierzy czas, w jakim się pojawiają.

ewentualnie:

[…] używając gęstszych wiązek neutrin, które łatwiej (jest) obserwować i których czas pojawienia się łatwiej (jest) (z)mierzyć.

Od dziecka znałem słowo ława tylko w odniesieniu do mebla, na którym się siedzi. Tymczasem od jakiegoś czasu można zaobserwować że słowo ława jest używane w odniesieniu do niskiego mebla, na którym podaje się np. coś do jedzenia lub picia.

Chciałem zapytać, skąd się wzięło to nowe znaczenie. Wszakże w polskim języku funkcjonuje stolik, więc nadanie temu meblowi nazwy ława, która od starożytności oznacza mebel do siedzenia (https://pl.wikipedia.org/wiki/ława), wydaje się chybionym pomysłem.

Szanowni Państwo!
Moje pytanie dotyczy stosowania wielkich liter po wielokropku i znaku zapytania. Podobno czasami można użyć małej litery. Podam zdania, co do których prosiłbym o opinię w tej kwestii:
1. No cóż… zobaczymy/Zobaczymy, jak to będzie.
2. Są trzy nurtujące kwestie: jak długo to potrwa? ile trzeba zapłacić? kto się odważy? (Kolejne pytania dużą czy małą literą?).

Jeśli to możliwe, prosiłbym także o szersze wyjaśnienia dot. tych kwestii.