potrafiwszy
  • Ufny i ufać
    15.11.2018
    15.11.2018
    Dzień dobry!
    Pewnego razu wpadła mi w ucho piosenka Edyty Górniak. W refrenie piosenki pojawia się najpierw fragment ufna w swoje przeznaczenie, a dalej ufam w swoje przeznaczenie. Czy te formy są poprawne/dopuszczalne? Mam wrażenie, że poprawna forma to ufam swojemu przeznaczeniu, a ufna to przymiotnik, który wskazuje na cechę osoby – czy można być ufnym w coś?
    Pozdrawiam serdecznie!
  • usługi audiotekstowe
    29.08.2010
    29.08.2010
    Jestem „tekściarzem” w agencji reklamowej. Jeden z moich Klientów reklamuje usługi audioteksowe, czyli możliwość odsłuchiwania przez telefon nagranego tekstu informacyjnego. Czy takie określenie jest prawidłowe? Ja proponowałem audiotekstowe.
    Z poważaniem
    Stanisław Kroszczyński
  • uzasadnione sformułowanie
    22.02.2013
    22.02.2013
    Szanowni Państwo!
    Czy uzasadnione jest użycie sformułowania zabijać zwierzęta humanitarnie?
  • w czy na?

    15.11.2010
    15.11.2010

    Witam serdecznie!

    Od pewnego czasu nurtuje mnie problem związany z zastosowaniem przyimków na oraz w. Często widzę przykłady zamiennego ich stosowania np. w/na sali, we/na dworze (mając na myśli posiadłość), w/na zakładzie. Intuicyjnie czuję, kiedy według mnie jest to dopuszczalne, nie potrafię jednak przypisać tego żadnej regule.

    Z góry dziękuję za wyjaśnienie,

    M.

  • w Garwolinie jak w Aninie
    22.12.2011
    22.12.2011
    Witam serdecznie.
    Chciałabym dowiedzieć się, jak poprawnie nazwać mieszkańców Garwolina? Jak poprawna forma brzmi w liczbie pojedynczej i w liczbie mnogiej? Używam formy: garwolalin, garwolanie, ale spotykam się z sugestiami, że jest to nieprawidłowa forma. Jednak ci życzliwi sami nie potrafią określić formy według nich poprawnej. Bardzo proszę o odpowiedź, za którą już teraz bardzo dziękuję.
  • włóczyć się po sądach
    11.01.2008
    11.01.2008
    Interesuje mnie pochodzenie składanki, która brzmi: włóczyć się po sądach. Czy my, Polacy nie załawiamy w sądzie stosownych dla tej instytucji spraw, a jedynie się tam włóczymy? Jeśli nie potrafimy lub boimy się korzystać z demokratycznych narzędzi i na przykład rezygnujemy z własnych praw lub ich części, to nasza prywatna dolegliwość, ale nadal nie oznacza to, że w salach i korytarzach sądowych mamy się włóczyć, powinniśmy się włóczyć, ktoś nas będzie włóczył itd.
  • wodnoprawny
    30.05.2008
    30.05.2008
    Bardzo proszę o wyjaśnienie, która pisownia jest poprawna: (postępowania) wodnoprawne czy wodno-prawne? Czytałam Państwa wyjaśnienie pisowni wyrazu formalnoprawny, ale niestety nie potrafię stwierdzić, czy w tym przypadku człony również są względem siebie nierównorzędne.
    Serdecznie dziękuję za wszystkie odpowiedzi na moje pytania! Bardzo pomaga mi to w pracy.
    Anna Zygmanowska
  • wołaczu mój!
    16.09.2013
    16.09.2013
    Dobry wieczór (dzień dobry).
    W wielu podręcznikach do nauki języka polskiego spotykam się z niezrozumiałym dla mnie zaprezentowaniem jednego z przypadków rzeczownika – wołacza:
    wołacz – o!

    Dzieci często tworzą wówczas niepoprawne formy typu: o! tata. Bardzo rzadko wołacz jest objaśniany jako bezpośredni zwrot do kogoś lub czegoś. Nie potrafię wyjaśnić tego zjawiska. Jak wytłumaczyć dziecku, że samo o! nie pomoże nam utworzyć formy wołacza?
  • w toku ewolucji
    20.11.2002
    20.11.2002
    Czy poprawny jest zwrot w toku ewolucji? Dziękuję, pozdrawiam.
  • Wymagania
    22.03.2019
    22.03.2019
    Szanowni Państwo,
    zajmuję się korektą tłumaczeń (głównie z języka niemieckiego) i ciągle kłuje mnie w oczy użycie wyrażenia wymagania dla w połączeniu z rzeczownikiem nieożywionym. Na przykład: wymagania dla rękawic ochronnych. Nie potrafię uzasadnić swoich wątpliwości, ale brzmi to dla mnie niepoprawnie. Chętnie poprawiłbym takie wyrażenie na wymagania wobec rękawic ochronnych, chociaż i to brzmi dziwnie. Czy taka poprawka byłaby uzasadniona z punktu widzenia poprawnej polszczyzny?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego