Skrót od międzynarodowy – czy można zapisać m-nar. (m.nar.)? Powiemy waluta Luksemburga czy Luksemburgu?

Szanowni Państwo,
jak stopniuje się wyraz słony? Bardziej słony, nie słońszy, prawda? Na jednej ze stron poświęconych odmianie dopuszczono stopniowanie: słony, słońszy. Czy w związku z tym można uznać słońszy za wariant? Przecież podobnie odmieniamy słodki.

Z poważaniem
Kasia C.

Witam serdecznie.

Chciałem użyć podczas lekcji w klasie 7 (w kontekście pozytywnego i negatywnego myślenia) wiersz Jana Brzechwy pt. „Konik uciekł”. Na etapie przygotowań spotkałem się z zarzutem, że jest to wiersz wulgarny. Chodzi o jedną strofę:

„Dru-gi chłop-czyk otrzy-mał, choć miał za-let sze-reg,

G. koń-skie za-wi-nię-te w ró-żo-wy pa-pie-rek”.

Proszę o opinię w tej sprawie – czy można zaliczyć ten wiersz, powyższy fragment zaliczyć do wulgarnych?

Jak należy prawidłowo odmieniać słowo smartfon? Czy, analogicznie do telefonu, w dopełniaczu powiemy smartfonu, czy też raczej smartfona?

Dzień dobry,

chciałbym zapytać o wyrażenie „spadek inflacji”. W sytuacji kiedy w jednym miesiącu wskaźnik inflacji wynosi 18,4 proc., a w następnym 16,2 proc. To jednak wciąż jest wzrost. Może właściwszym byłoby mówienie o spowolnieniu inflacji?

Niedawno w Poradni pojawiła się opinia, że obowiązuje łączna pisownia przedrostka super niezależnie od znaczenia (superczłowiek 'superman' i 'świetny gość', supersamochód 'wyścigówka' i 'fajna bryka', superlaska 'szprycha' i 'git dziewucha'). Sam jestem zwolennikiem różnicowania pisowni, tak jak w przypadku płyty długogrającej. I w USJP takie zróżnicowanie nastąpiło, właśnie w haśle super (choć akurat słowo okazja chyba go nie wymaga…). Czy mogę prosić o skomentowanie tej rozbieżności?

Czy łączna pisownia przedrostka super jest regułą bezwzględną? Mam na myśli trochę nietypową sytuację, czyli zapisanie tego przedrostka z rzeczownikiem walkie-talkie (rodzaj prostego radiotelefonu). Według mnie w tym przypadku pisownia łączna (superwalkie-talkie) wygląda nieco nienaturalnie – można odnieść wrażenie, że przedrostek odnosi się tylko do pierwszego członu rzeczownika.

Pozdrawiam,
Krzysztof Czajka

Często spotykam tytuły prac humanistycznych ułożone następująco: Karla Poppera koncepcja prawdy. Taki styl wydaje mi się manieryczny i napuszony. Może jednak jest poprawny? Stanowczo wolę prostszy szyk: Koncepcja prawdy Karla Poppera. Czy istnieją jakieś zasady w tej kwestii?
Proszę o opinię
Aleksandra Kowal

Proszę o rozstrzygnięcie kwestii, z którą wrocławscy dziennikarze od dłuższego czasu nie mogą się uporać. Chodzi o modelowe osiedle wzniesione w 1929 r. na wystawę budowlaną Wohnung und Werkraum. Do dziś używa się nazwy skróconej, lecz o ile nikt nie wątpi, że w wymowie jest to ta [wuwa], o tyle nie bardzo wiadomo, jak to zapisać: WUWA, WuWA czy WuWa, a dalej – jak zapisywać formy przypadków zależnych, by nie powstało mylne wrażenie, iż mianownik brzmi [wuw]. Nie ma WUW-y, WuW-y, WuWy czy Wuwy?

Dzień dobry!
Proszę o wyjaśnienie, czy prawidłowa forma to tę samą cenę, czy tą samą cenę i dlaczego.
Dziękuję i pozdrawiam.