Ostatnio spotkałam się ze słowem kozacja w znaczeniu ‘naukowe potwierdzenie korelacji’. Google nie dają definicji słowa kozacja. Czy w ogóle takie słowo istnieje, np. w języku naukowym?

„Dziś spotkałem się z Janiną Kowalską, ubiegłoroczną Miss Polonia” czy może raczej „z […] Miss Polonią”? Czy drugi składnik tej nazwy można lub trzeba odmienić?

Czy wypowiedź wewnętrzną bohatera można poprzedzić kreską dialogową?

Moim zdaniem nie, ale Autor przez całą powieść zapisał w ten sposób:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

– Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

W mojej opinii ten fragment powinien wyglądać następująco.

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Opcjonalnie można też zapisać tak:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? – zastanawiał się. – Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Przed zmianą zapisu w całej powieści wolałbym się poradzić specjalisty. Dodam, że autor zarzucił mi niekonsekwencję, ponieważ w niektórych fragmentach tego typu zostawiłem kreskę dialogową. Na przykład tutaj:

Wypadało ze zwyczajnej grzeczności spytać, o co chodzi, ale palił się, by skończyć dzieło.

– Czy zawsze muszę być uprzejmy? Niech się szybciej wyniesie! – zawyrokował po cichu z zimną premedytacją, która w tym momencie po raz pierwszy stała się jego udziałem.

Wreszcie został sam.

Zostawiłem tutaj kreskę dialogową, ponieważ bohater werbalizował swoją myśl. Po chichu, kierując ją tylko do siebie, ale jednak wypowiedział te słowa.
Przed zadaniem pytania skorzystałem z porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/monolog-wewnetrzny;10328.html, ale nie ma tam jednoznacznej odpowiedzi na moje pytanie, czy można zostawić kreskę dialogową.

Na spokojnie czy spokojnie – jaka forma jest prawidłowa?

Jaka jest etymologia nazwy miejscowości w województwie małopolskim Szczyrzyc? 

W 2004 roku założycielka theBalm, Marissa Shipman (,?) zdała sobie sprawę, że tak naprawdę potrzeba jej tylko kilka prostych kosmetyków, aby przygotować sobie makijaż, w którym będzie się dobrze czuła.
Czy za imieniem i nazwiskiem powinien być przecinek w podanym tekście?

Czy poprawnie zapisałem nazwy konkursów? Uczestniczono w: Konkursie na Najpiękniejszą Postać z Bajki, Konkursie ze Znajomości Patrona Naszej Szkoły, Gminnym Konkursie Plastycznym „O Wielki Pędzel”, Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Bezpieczna Szkoła z PZU”, Akcji „Cała Polska Czyta Dzieciom”, Szkolnym Konkursie Tańca „Mix”, przygotowano Program Uroczystości Pasowania Pierwszoklasistów.
Serdecznie dziękuję za fachową odpowiedź.

Szanowni Państwo,
Uczestniczę w przygotowaniu do wydania zbioru artykułów archeologicznych. Autorzy stosują w nich pisownię nazw okresów dużymi literami, np.: Atlantyk, Młodszy Dryas, Bölling, Ällerod. Z zasady oznaczonej we wstępie do NSO jako [103] wynika, że powinno się te nazwy pisać małą literą. Nie wiem jednak, czy warto łamać powszechny, jak się wydaje, uzus w środowisku fachowym.
Anna Garbaczowa

Szanowni Państwo!
Czy w zdaniu: […] ale ja tam trafiłem już jako człowiek dorosły i ukształtowany, niedający się modelować jak plastelina, czego mistrz […] wyraźnie we mnie nie lubił słowo niedający jest zapisane poprawnie? Mnie się wydaje, że tak, jednak koleżanka sądzi, że powinno być nie dający. Uważam, że pisownia rozdzielna miałaby uzasadnienie dopiero wówczas, gdyby było wyraźne przeciwstawienie (np. ukształtowany, a nie dający się modelować). Która z nas ma rację?

Szanowni Państwo,

w poczekalni jednej z przychodni medycznych, w punkcie pobierania krwi, znalazłem na ścianie zalecenie dotyczące przygotowania się do pobrania:  Nie jedz i nie pij nic oprócz wody. Cały czas mam wrażenie, że to powinno brzmieć:  Nie jedz i nie pij  niczego oprócz wody. Proszę o komentarz, która forma jest poprawna.

Z wyrazami szacunku,

Krzysztof G.