przystań
  • e-
    11.04.2003
    11.04.2003
    Zastanawiam się nad pisownią wyrazów typu e-business, e-commerce na początku zdań. E-business, czy może e-Business? Wydaje mi się, że odpowiedź może zależeć również od tego, czy chodzi nam o wyraz w znaczeniu ogólnym, czy może o nazwę np. usługi (typu e-Commerce Server Provider).
    Pozdrowienia.
  • Hajle Sellasje – czemu nie: Hajlego Sellasjego?
    14.02.2017
    14.02.2017
    Szanowni Państwo,
    WSO każe nie odmieniać imienia etiopskiego cesarza Hajle Sellasje. Co właściwie stoi na przeszkodzie, aby odmieniać je przymiotnikowo? Czy z zasady nie odmieniamy imion pochodzenia afrykańskiego?
    Dziwi to zwłaszcza wobec SWTiK:
    Wydawnictwa poprawnościowe skłonne są przystać na nieodmienianie niektórych typów obcych nazwisk, jeśli odmienione jest imię (np. „obrazy Pabla Picasso”), natomiast odrzucają konstrukcję z odmienionym nazwiskiem, a nie odmienionym imieniem (np. „obrazy Pablo Picassa”).

    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • Hawker Hurricane
    5.10.2013
    5.10.2013
    W jaki sposób należy odmieniać dwuwyrazowe nazwy pojazdów – czy powinno się odmieniać oba człony? Mając na myśli samolot, który nazywa się Hawker Hurricane, napiszemy, że widzimy Hawkera Hurricane'a czy Hawkera Hurricane, lecimy Hawkerem Hurricane'em czy Hawkerem Hurricane?
  • przecinek a imiesłów przysłówkowy
    5.01.2009
    5.01.2009
    Szanowni Państwo!
    Nie mam pewności, która forma zapisu (z przecinkiem czy bez) jest prawidłowa:
    1. Po połączeniu z wodą tworzy wysoce zasadowy żel, który twardniejąc tworzy nieprzepuszczalną barierę.
    2. Po połączeniu z wodą tworzy wysoce zasadowy żel, który twardniejąc, tworzy nieprzepuszczalną barierę.
    3. Po połączeniu z wodą tworzy wysoce zasadowy żel, który, twardniejąc, tworzy nieprzepuszczalną barierę.

    Będę wdzięczny za rozwianie moich wątpliwości.
    Serdecznie pozdrawiam.
  • pytanie w pytaniu
    29.03.2013
    29.03.2013
    Dzień dobry.
    Mam pytanie związane z używaniem znaku zapytania. A mianowicie chodzi mi o takie zdanie: „Czy sprawdziła już Pani prezentacje (działał dźwięk w mojej?)?”. Gdzie powinien znaleźć się znak zapytania? W nawiasie – jest w nim pytanie, czy po nawiasie, gdyż zdanie przed nim również jest pytaniem? A może lepiej to zapisać w inny sposób, bez nawiasu?
    Z góry dziękuję za odpowiedź
    Jakub Drabik
  • Radź o sobie
    29.06.2020
    29.06.2020
    Proszę o pomoc w rozwikłaniu zagadki znaczenia wyrażenia radzić o sobie zaczerpniętego z poezji Wacława Potockiego. Radź o sobie Lachu – jaką myśl zawiera w sobie ten tekst?
    Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
  • Słodzimy herbatę
    8.06.2007
    8.06.2007
    Słodzę herbatę jedną łyżeczką cukru, połową łyżeczki cukru, ćwiercią łyżeczki cukru. Czy dobrze myślę? Bo chyba nie: „Słodzę herbatę ćwierć łyżeczki cukru”?
    A jeśli mam herbatę, łyżeczkę i ilość cukru wynoszącą jedną całą i jeszcze połowę łyżeczki? „Słodzę herbatę półtorą (półtorej) łyżeczki cukru”? A może to już liczba mnoga i półtorymi łyczeczkami ją słodzę?
    A gdyby ktoś miał zwyczaj słodzić herbatę widelcem (albo nożem, bo też rodzaj męski) i ilością cukru mieszczącą się na nim półtora raza?
  • srebrnictwo, sztuka srebrnicza
    10.09.2007
    10.09.2007
    Czy określenia srebrnictwo, srebrnictwo artystyczne, sztuka srebrnicza, metaloplastyka srebrna są językowo poprawne? A jeśli nie, to jakich określeń należałoby używać w zamian? Chodzi tu nie tyle o wyrób biżuterii, ile o dziedzinę metaloplastyki. Określenia te nie występują w słownikach, aczkolwiek występują w życiu codziennym (szyldy, reklamy, informatory wystawowe).
  • szczać kulturalnie
    7.05.2013
    7.05.2013
    Szanowni Państwo,
    która forma czasownika szczać jest poprawna: szcza czy szczy? Bardzo proszę o uzasadnienie.
    Pozdrawiam serdecznie,
    Maciej
  • tajemnicza WUWA
    5.06.2013
    5.06.2013
    Proszę o rozstrzygnięcie kwestii, z którą wrocławscy dziennikarze od dłuższego czasu nie mogą się uporać. Chodzi o modelowe osiedle wzniesione w 1929 r. na wystawę budowlaną Wohnung und Werkraum. Do dziś używa się nazwy skróconej, lecz o ile nikt nie wątpi, że w wymowie jest to ta [wuwa], o tyle nie bardzo wiadomo, jak to zapisać: WUWA, WuWA czy WuWa, a dalej – jak zapisywać formy przypadków zależnych, by nie powstało mylne wrażenie, iż mianownik brzmi [wuw]. Nie ma WUW-y, WuW-y, WuWy czy Wuwy?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego