Nie przekonuje mnie Państwa odpowiedź na pytanie o zasady pisowni wielką czy małą literą wyrazów: dyrektor, prezes, starosta, prezydent, premier itp.
Cytuję: „Wyrazy te piszemy wielką literą, gdy oznaczają jednoosobowy urząd, np. Akty prawne Prezydenta dla swojej ważności wymagają kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów”.
Zdanie to jest przekształconym przykładem, podanym w Nowym słowniku ortograficznym PWN, do którego zresztą autor odpowiedzi się odwołuje, a mianowicie: …akceptuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej; … zatwierdza Prezes Rady Ministrów.
Jednak w przykładzie słownikowym występuje pełna nazwa urzędu: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w Państwa odpowiedzi – tylko słowo Prezydent. Co wobec tego z zawartym w słowniku stwierdzeniem: „…pod warunkiem, że nazwa taka (…) występuje w pełnym brzmieniu”. Par. [85]
Danka

Szanowni Państwo,
usłyszałem kiedyś radę, żeby w korespondencji zwracać się do doktora habilitowanego per panie profesorze. Czy rzeczywiście jest to poprawne rozwiązanie? A może lepiej byłoby panie docencie?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowny Panie Profesorze,
1) Jak należy pisać skrót od określenia „spółka akcyjna": S.A. (z kropkami) czy: SA, jak inne skróty (PKP, PZU, PKO itp.). Nowy Kodeks spółek handlowych w odniesieniu do spółki akcyjnej w art. 305 stanowi: par. 1: „Firma spółki może być obrana dowolnie; powinna zawierać dodatkowe oznaczenie: spółka akcyjna. Par. 2: „Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu S.A.” Zatem Sejm dopuszcza używanie skrótu z kropkami, a co na to językoznawcy?
2) Dlaczego w nazwie wydawnictwa Dziennik Ustaw skrót wyrazu numer jest pisany wielką literą: Nr (podobnie, podając miejsce opublikowania przepisu prawnego, powszechnie podaje się: „Dz.U. Nr …”). Czy nie jest to germanizm?
3) Jaka jest moc obowiązująca norm językowych i kto je ustala? Czy jest możliwe, aby w języku pewnej grupy zawodowej obowiązywały inne normy, niż powszechnie przyjęte (np. S.A., Dz.U. Nr w języku prawniczym)? Czy Sejm może ustanawiać normy językowe w drodze ustaw?
Będę wdzięczny za odpowiedź. Pozdrawiam.
Kazimierz Kucharski

Na stronie Rady Języka Polskiego znalazłam informację przygotowaną przez prof. J. Podrackiego w ramach prac Komisji Ortograficzno-Onomastycznej o niestosowaniu łącznika w inicjałach imion i nazwisk dwu- i wieloczłonowych, np. Tadeusz Dołęga-Mostowicz (T.D.M.). Zaskoczyła mnie więc porada udzielona przez dra J. Grzenię, który sugerował stosowanie łącznika w podobnych przypadkach. Jak rozumieć tę rozbieżność?

Szanowni Państwo,
bardzo proszę o wyjaśnienie, czy twierdzenie „nazwa dziedziny nauki zajmującej się grzybami to po polsku mikologia” (z niedawnej porady „Gentamycyna i inne -mycyny”) nie jest sprzeczne ze stanowiskiem Rady Języka Polskiego, która za jedynie poprawny uznała zapis mykologia.
www.biol.uw.edu.pl/ptmyk/wp-content/uploads/2012/07/RJP_decyzja.pdf

Z wyrazami szacunku
Elżbieta Wirowska

Dzień dobry!
Chciałbym zadać dwa/trzy pytania (proszę wybaczyć niesubordynację).
1. Czy media poprawnie nazywają zrzeczenie się kardynała Ratzingera papiestwa abdykacją? Czy powinniśmy mówić na przykład o renuncjacji?
2. Czy nie ma sprzeczności w uznawaniu przez słowniki j. polskiego wyrazów typu: quality, venta, exodus przy jednoczesnym wykluczeniu przez RJP liter: v, q, x z polskiego alfabetu? Czy powinniśmy dążyć do spolszczania wyrazów, tj. diesel, weekend?
Pozdrawiam
Michał

Witam,
czy w zdaniu Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niewymieniona / niesklasyfikowana… łączna pisownia wyrazów niewymieniona i niesklasyfikowana jest jedyną słuszną, czy może dopuszcza się również zapis oddzielny?

Dzień dobry!
Czy to prawda, że od tego roku poprawna jest forma pisze w sensie „Na tablicy pisze…”. Dotychczas poprawna była forma jest napisane. Czy jest w Internecie miejsce, gdzie na bieżąco publikowane są postanowienia Komisji Językowej?

Dzień dobry,

zwracam się z pytaniem, na które nie udało im się znaleźć odpowiedzi. Jak powinno zapisywać się liczbę mnogą od słowa Kościół w przypadku, gdy te k/Kościoły nie są dookreślone jakimś przymiotnikiem np. protestanckie? Przykładem niech będzie zdanie: Polska Rada Ekumeniczna zrzesza siedem kościołów. Czy może  siedem Kościołów?

Mi bliżej do pierwszej formy - małą literą, ale to tylko moje odczucie. Czy możne należy stosować zasadę podobnie jak z liczbą pojedynczą?

Uprzejmie proszę o ocenę następującego zwrotu w uchwale organu kolegialnego: popiera się wniosek. Przecież nie wynika z niego, że to właśnie ten organ poparł wniosek – jest tak samo nieokreślony jak: mówi się, słyszy się. Piszącym uchwałę oczywiście chodzi o wyrażenie zdania organu kolegialnego, np. rady. Chyba powinno być: rada popiera wniosek.