Jeśli restauracja nazywa się U Szkota lub Pod kucykiem, to mówi się: Spotkamy się u Szkota, Byliśmy pod kucykiem. Jak to zapisać – chodzi mi o to, że przyimek rozpoczynający nazwę własną (i pisany wielką literą!) równocześnie ma pełnić rolę zwykłego przyimka w zdaniu. Można obejść problem pisząc: Byliśmy w restauracji „U Szkota” – ale może np. zdanie napisane ma być przytoczeniem czyjejś wypowiedzi (a ten ktoś nie użył słowa restauracji), albo z innych względów (ot, choćby rytm wiersza) chce się uniknąć tego naddatku.
Do tego dochodzi kwestia cudzysłowu, który pewnie też można pominąć, ale którego stosowanie w przypadku zwykłych nazw typu Parkowa czy Różowy Słoń nie prowadzi do żadnych rozterek. A w przypadku zdania Byliśmy-U-Szkota nie wiadomo, czy otworzyć cudzysłów przed U/u, czy też dopiero przed Szkota.

Wyobraźmy sobie konkurs, którego uczestnicy występują w rolach referenta oraz oponenta. W regulaminie konkursu nazwy Referent i Oponent pisane są z dużej litery. Pytania:
1. Czy poprawne jest pisanie wymienionych nazw w regulaminie z dużej litery ?
2. Czy nazwy pisane w regulaminie z dużej litery powinny być w taki sam sposób pisane we wszystkich tekstach dotyczących tego konkursu, czy też poza regulaminem mogą być pisane z małej litery; które z tych rozwiązań jest bardziej poprawne ?

Tłumacząc podręcznik do gry fabularnej (Role Playing Game) z języka angielskiego, w jaki sposób należy zapisać nazwy zdolności, zaklęć i umiejętności? W oryginale nazwy wieloczłonowe są pisane wielką literą co nie jest zgodne z zasadami polskiej ortografii. Na przykład „Attack of Opportunity” tłumaczymy jako Atak Okazyjny czy też Atak okazyjny? Czy jest dopuszczalne, żeby w takim przypadku, dla zachowania jednolitej stylistyki używać wielkich liter w nazwach wieloczłonowych, np: Zrodzony w Burzy, Aura Dowodzenia, Atak w Reakcji, Obietnica Zemsty i tym podobne?

Szanowna Poradnio!
Mimo zaawansowanego wieku debiutuję w roli korektorki, w związku z czym odkrywam miliony problemów językowych. Zgodnie z poradnianym przepisem, ograniczę się do jednego pytania. Chodzi mi o często używany w prasie skrót NGO (organizacja pozarządowa), a konkretniej – o używanie go w piśmie w liczbie mnogiej i w przypadkach zależnych. Będę wdzięczna za wyjaśnienie.
Z poważaniem
Halina Kowalczyk

Witam Pana Profesora.
Piszę z takim pytaniem, będącym dla mnie trochę zagadką. Jak odmienić włoskie imiona i nazwiska: Fabio Capello, Francesco Coco i portugalskie Luis Figo? Czy wystarczy odmienić imię np. Fabia Capello, Francesca Coco, czy muszę koniecznie odmieniać to z nazwiskiem Fabia Capella, Francesca Coca?
Dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
ostatnio byłem świadkiem sytuacji, w której student zwrócił się do pani profesor: Czy jest dziś na wydziale pani mąż?. Chodzi oczywiście o to, że mąż pani profesor również pracuje na uczelni. Wobec różnicy w hierarchii ja bym na jego miejscu zapytał neutralnie o pana profesora X. W moim odczuciu taka wypowiedź jak jego niejako eksponuje sytuację prywatną osoby wyżej usytuowanej, co odbieram jako nietaktowne. Ale może jestem przewrażliwiony, dlatego proszę o opinię.

Czytelnik

Moje pytanie dotyczy sformułowania zupełnie nowy – czy jest tu jakikolwiek błąd językowy czy logiczny? Spotkałem się z argumentacją mówiącą o tym, że nowy jest po prostu nowy i nie potrzeba wzmacniać go słowem zupełnie. Jednak z drugiej strony można tak powiedzieć o każdym innym użyciu słowa zupełnie: zupełnie inny (wystarczy inny), zupełnie się zgadzać (po prostu zgadzać się). Czy zatem zupełnie nowy i nowy to na pewno to samo?
Pozdrawiam

Dzień dobry. Czy wyrażenie "niż" w zdaniu typu "Jesteś ładniejsza niż Ola" pełni rolę spójnika czy przyimka?

Dzień dobry,

czy zdanie:  Akcja odgrywa się 13 grudnia jest poprawne?

Z wyrazami szacunku

Elżbieta Janiak

Czy w języku polskim występuje odpowiednik angielskiego rzeczownika surrogate w znaczeniu 'osoba zastępująca inną osobę w określonej roli lub urzędzie'?