rozpoczyna������������������
  • zapis kwestii dialogowych
    20.04.2009
    20.04.2009
    Dzień dobry. Spotkałam się z następującymi postaciami zapisu dialogu w opowiadaniach:
    A – Stało się coś strasznego – powiedział Jan – mój szef miał wypadek.
    B – Stało się coś strasznego – powiedział Jan. – Mój szef miał wypadek.

    Która wersja będzie poprawna – i dlaczego? Będę wdzięczna za rozwianie moich wątpliwości.
    Z wyrazami szacunku,
    Kamila Kamieniec
  • zapis liczb
    28.03.2012
    28.03.2012
    Witam,
    moje pytanie dotyczy zapisu liczebników. Robiąc korektę językową publikacji, przyjęłam konsekwentnie ich zapis liczbowy (100 lat), ale nie jestem pewna czy można go również stosować, gdy liczba rozpoczyna nowe zdanie (Sto lat?).
    Dziękuję za odpowiedź,
    Agnieszka
  • ze czy z?
    29.12.2009
    29.12.2009
    Dobry wieczór,
    mam następujące pytanie – która forma jest poprawna: ze Zbigniewem czy z Zbigniewem, jeśli chodzi zarówno o pisownię, jak i o wymowę?
    Pozdrawiam
  • zmienna matematyczna na początku zdania
    4.10.2014
    4.10.2014
    Szanowni Państwo,
    czy należy bezwzględnie unikać sytuacji, w której rozpoczynamy zdanie od nazwy zmiennej matematycznej, oznaczonej wcześniej małą literą? Rozpoczęcie takiego zdania wielką literą wprowadzałoby zamęt w konsekwencję oznaczeń. Z kolei rozpocząć zdania od małej litery chyba nie wolno? Widzą Państwo jakieś rozwiązanie?
    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • Asyż – asyski?
    21.06.2010
    21.06.2010
    Szanowni Państwo!
    W dostępnych słownikach znajduję sprzeczne informacje dotyczące formy przymiotnikowej od rzeczownika Asyż. Większość z nich informuje, że przymiotnika i nazwy mieszkańców nie tworzy się, ale są i takie, które podają formę asyski. Osobiście bardziej wiarygodna wydaje mi się pierwsza wersja. Czy jest tak rzeczywiście? I jak np. w takim kontekście rozumieć formę paryski od zakończonego podobnie jak Asyż słowa Paryż?
    Z wyrazami szacunku,
    Aleksandra Marczuk
  • co do
    19.06.2006
    19.06.2006
    Chciałbym zapytać, czy poniższe zdania są poprawne pod względem interpunkcyjnym:
    1. „Co do śpiewu, ten chłopak nie ma sobie równych”.
    2. „Co do mnie, mam wszystkiego dosyć”.
    W książce Gdzie postawić przecinek? Ewa i Feliks Przyłubscy opowiadają się za niestawianiem przecinka po konstrukcji rozpoczynającej się od co do. Dodam tylko, że powyższe zdania pochodzą z internetowego Słownika języka polskiego PWN.
    Dziękuję.
  • Co to jest...? Czym jest...?

    26.09.2022
    26.09.2022

    Które zdanie jest poprawne?


    Co to jest kultura starożytnej Grecji i Rzymu? Jakie są jej istotne wartości skoro niektórzy traktują je jako fundament?

    Czym jest kultura starożytnej Grecji i Rzymu? Jakie są jej istotne wartości skoro niektórzy traktują je jako fundament?

  • Co zamiast Szanowni Państwo?
    7.02.2018
    7.02.2018
    Szanowni Państwo,
    kiedy piszę mejle, to czasem formuła powitalna Szanowni Państwo wydaje mi się zbyt uroczysta. Wolę po prostu Dzień dobry. Jednak gdy mejl jest wysyłany o późnej godzinie, to może bardziej na miejscu byłoby Dobry wieczór. Lecz wówczas może się zdarzyć tak, że zostanie on odczytany następnego dnia w porze jak najbardziej dziennej.
    Dylemat ten nie jest może sprawą życia i śmierci, ale ciekaw jestem, co by Państwo doradzili.

    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • cytaty z opuszczeniem
    27.01.2010
    27.01.2010
    Witam,
    chciałabym się dowiedzieć, czy cytowane zdanie zaczynające się opuszczeniem należy rozpoczynać od dużej litery, np: „[…] dzieci wykazują nadpobudliwość o charakterze patologicznym” czy „[…] Dzieci wykazują nadpobudliwość o charakterze patologicznym”?
    Z góry dziekuję.
  • Czy był(a)by pan(i) uprzejmy/a?
    2.03.2010
    2.03.2010
    Jak poprawnie należy oznaczać rodzaj czasownika lub zaimków w zdaniach, gdy płeć odbiorcy nie jest nam znana? (Zwykle takie zwroty, zapisywane są w różny sposób, np. na portalach – aplikacjach społecznych, tłumaczonych z angielskiego, gdzie komunikacja odbywa się automatycznie przez system, frazy rozpoczynają się imieniem: „[imię] był…”). Np. był(a), był(-a), był/była; usunąłeś(aś), usunąłe(a)ś, usunąłeś(ęłaś); usunąłeś/usunęłaś itd.; jej/jego, jemu/ jej; dodali(ły), dodali/ły, dodali/dodały.
    – lumay
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego