Szanowni Państwo,
w tekstach prawniczych (w szczególności umowach, ugodach, protokołach) często pojawia się zapis typu Strony zgodnie postanawiają…. Czy takie sformułowanie nie zawiera w sobie jakiegoś niepotrzebnego naddatku znaczeniowego? Bo skoro strony postanawiają, to raczej zgodnie, a nie niezgodnie. Napisanie Strony postanawiają… oznacza, że treść ich oświadczeń jest zgodna, nie ma więc chyba potrzeby dopisywanie, że owo postanowienie jest zgodne.
Z wyrazami szacunku

Dzień dobry,

chciałbym się dowiedzieć czy poprawne jest używanie słowa submisja jako określenie procesu przesyłania artykułów do czasopisma naukowego. W języku angielskim występuje czasownik submit, który dokładnie oznacza 'przedstawiać (sprawę), składać (np. rezygnację), przedkładać, dostarczać (dokumenty)'. Czy polskie słowo submisja w takim znaczeniu nie jest zbędną kalką językową?

Pozdrawiam

W naszej redakcji wybuchł spór dotyczący pewnego zdania: „Szkoda marnować swoje możliwości” czy „Szkoda marnować swoich możliwości”? Ja uważam, że najważniejsze w tym zdaniu jest marnować (kogo? co?, a więc wg mnie swoje), a szkoda nie ma tu nic do rzeczy. Co innego, gdyby zdanie brzmiało: „Nie szkoda ci marnować swoich możliwości?”. Czy mam rację? Proszę o wyjaśnienie, jakie reguły rządzą związkiem szkoda + bezokolicznik, ale nie na zasadzie „Szkoda gadać” czy „Szkoda iść”, lecz właśnie zdania bardziej rozbudowanego, bo takiego przykładu nie znalazłam w słowniku, a spór stał się naprawdę bardzo gorący.
Renata Rybakiewicz

Czy powinnam powiedzieć:
Szkoda mi wydawać na to pieniądze
czy
Szkoda mi wydawać na to pieniędzy?

Dzień dobry,
zastanawiałam się ostatnio nad wyrazami krótkowidz i dalekowidz. Dlaczego krótkowidz? – krótko oznacza np., że widzi przez 5 minut, a nie że widzi blisko. Dlatego przeciwieństwo powinno brzmieć bliskowidz albo należy zmienić drugi wyraz na długowidz. Proszę o wyjaśnienie tych form. Wiem, że krótka może być spódniczka i krótka chwila, ale krótkowidz nie widzi daleko, czyli widzi blisko, tak na logikę.
Pozdrawiam.

Czy sformułowanie „Mamy trójkę osób” jest poprawne?

Czytając książkę Milana Kundery, natrafiłam na pewne konstrukcje, których poprawności nie jestem pewna. Czy może, biorąc pod uwagę, że to proza artystyczna, są jednak poprawne?

1. Schlebiony i poruszony tą nocną wizytą. (brak słowa schlebiony w słowniku)
2. I jeden, i drugi wie, czego szuka na twarzy przed sobą; i jeden, i drugi wie, że szukają tego samego. (dlaczego nie szukają, wiedzą?)
3. Położył kres próżnym próbom przywoływania jej do życia, jaką była. (taką, jaką była?)

Chciałabym się dowiedzieć, jak wygląda poprawna forma zapisu nazwiska greckiego polityka: Tsipras czy Cipras? Na stronie Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych znalazłam informację, że w języku greckim połączenie liter t i s jest wymawiane jako c. W świetle tej reguły forma Tsipras byłaby transliteracją nazwiska polityka, w formie transkrybowanej zaś powinno być więc zapisywane jako Cipras. Czy słusznie wysnułam zatem wniosek, że forma Cipras byłaby bardziej wskazana?

Chciałabym się dowiedzieć, jak wygląda poprawna forma zapisu nazwiska greckiego polityka: Tsipras czy Cipras? Na stronie Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych znalazłam informację, że w języku greckim połączenie liter t i s jest wymawiane jako c. W świetle tej reguły forma Tsipras byłaby transliteracją nazwiska polityka, w formie transkrybowanej zaś powinno być więc zapisywane jako Cipras. Czy słusznie wysnułam zatem wniosek, że forma Cipras byłaby bardziej wskazana?

Mam pytanie dotyczące odmiany rzeczownika. Czy poprawne jest zdanie: Zajmujemy się tworzeniem i opieką nad stronami…, czy forma rzeczownika powinna być dostosowana do czasownika wyjściowego, a zdanie to powinno brzmieć tak: Zajmujemy się tworzeniem i opieką stron...?
Czy jest jakaś zasada jasno rozstrzygająca taki problem?