Chciałem się spytać, czy powiedzenie płacić cenę jest poprawne ? Możemy powiedzieć: „Za wszystko płacimy jakąś cenę, ale nie wszystko jest tej ceny warte”? Da się w ogóle płacić cenę?

Czy dopuszczalne jest użycie słowa podatnik w formie żeńskiej – podatniczka?

Szanowni Państwo,

w Toruniu, po lewej stronie Wisły, mieści się dzielnica Podgórz, dawniej stanowiąca samodzielną miejscowość, a od 1938 będąca częścią Torunia. Spory problem sprawia określenie, czy coś znajduje się w Podgórzu czy na Podgórzu. W mowie potocznej stosowane są obie formy, przy czym częściej na Podgórzu. W literaturze naukowej sprawa spotykam się już z obiema formami mniej więcej w równym stopniu. Czy można uznać, że obie formy są poprawne, czy też jednak jest inaczej?

PM

Chciałabym się zapytać o poprawność następującego zdania: „Piotrek wraz z przyjaciółmi spędzali wakacje nad morzem”. Czy zamiast spędzali nie powinno się użyć formy spędzał, w końcu to Piotrek jest podmiotem w tym zdaniu? Z drugiej strony powiedziałabym bez wahania: „Piotrek i przyjaciele spędzali wakacje nad morzem”.
Pozdrawiam
Iza Sieńko

Dzień dobry!
Moje pytania są następujące:
1. Czy dopuszczalna jest forma poszłem? Sądziłem, że nie. W programie „Ojczyzna Polszczyzna”, którego nie oglądałem, a słyszałem od znajomych, profesor Miodek podał, że forma poszłem, podobnie jak poszedłem jest dopuszczalna w języku mówionym.
2. Czy nazwiska kończące się na „o” w odmianie przez przypadki zmieniają końcówkę, podobnie jak w słowie radio, czy kakao?
Pozdrawiam,
Michał

Szanowny Panie Profesorze,
przypominam się z moim przedwakacyjnym zapytaniem. Gdyby – wedle Pańskiej propozycji – x wynosił 30 stopni, jego połowa byłaby równa 15 stopni i już. Może powinienem był lepiej objaśnić kontekst. Redagowałem rozwiązanie zadania matematycznego, w którym pewien kąt był początkowo nie znany, więc potrzebował oznaczenia, np. x. Dokonano obrotu o połowę tego kąta. Pytanie składniowe brzmi: obrót o pół iks stopni czy pół iks stopnia?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Według Wielkiego słownika poprawnej polszczyzny (WSPP) można tworzyć wołacz od nazwisk męskich, a według Słownika wyrazów trudnych i kłopotliwych, wołacz jest równy mianownikowi. Skąd ta różnica? Czy takie same zasady obowiązują w stosunku do nazwisk męskich i żeńskich, polskich i obcojęzycznych?

Chciałbym napisać program do odmiany imion przez przypadki. Gdzie mógłbym znaleźć algorytm do tego celu?
Pozdrawiam
Andrzej

Witam.
Mam pewien problem dotyczący interpunkcji. Chciałem zapytać, czy w poniższych zdaniach MUSI występować przecinek:

1. Owładnięta przez obłęd nieznany dotąd światu, ryknęła głosem zwierzęcym i przerażającym.
2. Uspokojony jej słowami, wzbił się ku niebu.
3. Siedzący na pobliskim kamieniu, elf zerwał się na równe nogi.
4. — Potem wyjdziemy — zarzekł się ogolony na łyso krasnolud, znajdujący się w identycznej jak elf pozycji.

Za wszelką pomoc z góry dziękuję!

Szanowni Państwo,
od kilku dni zastanawiam się, czy w wypowiedzeniu: „Praktyczne porady, jak pokonać oszustów ich własną bronią” powinien być przecinek. Nie widząc żadnego orzeczenia, byłam gotowa go usunąć. Zapytałam jednak o zdanie kilka osób, które w moim odczuciu powinny „wiedzieć lepiej”, a te broniły owego nieszczęsnego przecinka z przekonaniem równym mojemu, aby go usunąć. Zwracam się do Państwa o rozstrzygnięcie kwestii.
Z wyrazami szacunku
Ewelina Leszczyńska