Czy zapis słowny kwot pisany łącznie jest prawidłowy? Czy zapis/system księgowy może wymusić łączny zapis słowny kwot?

Szanowni Państwo,
w tekście naukowym, który redaguję, występuje wiele liczebników. W jaki sposób zapisać je poprawnie: słownie czy cyframi?
Podam kilka przykładów:

1. … zmiany przyniósł okres zaczynający się ponad 6000 lat temu, trwający około 3000 lat… – czy może sześć tysięcy albo 6 tysięcy?
   
2. W okresie neolitu (6.5 – 3.8. tys. lat temu)
   
3. … w starszej epoce kamienia (paleolit), trwającej od około 230 000 r. p.n.e. do około 440 r. p.n.e.
   

Uprzejmie proszę o pomoc.

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy zapisu wymowy słowa zawartego w Słowniku wyrazów obcych. Jest to wyraz couleur locale, a podana wymowa jest następująca: [kulör lokal]. Ciekawi mnie mianowicie, czy poprawny również byłby ten zapis wymowy: [kuloer local].
Dziękuję z góry za odpowiedź i pozdrawiam.
Sylwia

Szanowna Poradnio,
czy jeśli w tekście polskim występują obce słowa, to czy można je i zapisać kursywą, i odmieniać? Mam wrażenie, że pismo pochyłe sugeruje element nieprzyswojony polszczyźnie, więc nieodmienny, ale zdanie „Kładłam spać naszą pequeñita” wygląda dziwnie. Czy można/trzeba napisać pequenitę? Bardzo proszę o wskazówki, bo natykam się na ten problem nieustannie.
Z góry dziękuję i łączę wyrazy szacunku
Dorota

Jak zapisać jednym wyrażeniem rzeczownikowym 'narrator, który jest autorem książki'? Zapis z łącznikiem (narrator-autor książki) sprawia, że słowo książki wydaje się być oderwane od reszty wyrażenia. Oczywiście pytanie jest bardziej ogólne i dotyczy nie tylko tego przypadku, który w odpowiednim kontekście prawdopodobnie dałoby się rozwiązać w inny sposób, lecz zapisu wyrażeń wieloczłonowych określających jeden byt.

W książce Księga herbaty autorstwa Kakuzo Okakury, przełożonej przez Marię Kwiecińską-Decker doczytałem się słowa, którego znaczenia i nie znam, i nie znajduję w Waszej poradni, a jest to słowo zapławiający. Oto kontekst: Wan Juan-czy opiewał herbatę jako „zapławiające duszę bezpośrednie wzruszenie, którego delikatna goryczka przypomina posmak dobrej rady”. Cóż to słowo znaczy i dlaczego nie można doszukać się go Waszym korpusie językowym?

Pozdrawiam
Szymon Sękowski

Dzień dobry,

moje pytanie: jak odmieniać nazwę firmy, która jest skrótem od nazwiska i imion właścicieli „BAT” (B.... Andrzej Tadeusz)? Czy zapraszam klienta do BAT-a czy do BAT-u? Z góry dziękuję.

Od dłuższego czasu obserwuję tendencję do używania wielkich liter w zaimkach osobowych: Ja, Mnie, Oni, a także formach: Nasz, Ich etc. Nie tylko na forach internetowych, ale również w opisach zasad funkcjonowania np. sklepu („Zapraszamy do Naszej oferty”). Zapytane o to osoby twierdzą, że to z szacunku… Nie ukrywam, że drażni mnie to i jestem ciekawa, skąd się to wzięło. Czy istnieje prawdopodobieństwo, że za jakiś czas ten ewenement stanie się normą językową?

1. Czy na zaproszeniach ślubnych nazwiska Wojnar, Osiak, Michalczak, Jówko i Macuba należy odmieniać w liczbie mnogiej, a jeśli tak to w jaki sposób: Wojnarów, Osiaków itd.?
2. Czy poprawny jest zapis: w kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła?
3. Czy poprawna jest forma XiY wraz z Rodzicami mają zaszczyt zaprosić Sz. P. … na uroczystą Eucharystię, podczas której udzielą sobie Sakramentu Małżeństwa.
4. Czy na zaproszeniu osoba towarzysząca piszemy z małej czy wielkiej litery?

Dziękuję

Witam,
mam pytanie dotyczące pisania podwójnego nazwiska na zaproszeniach ślubnych. Jak zaprosić osoby o różnym nazwisku na jednym zaproszeniu: Elżbieta Podkówka-Litwińczuk i Dariusz Litwińczuk? Czy można napisać Elżbieta i Dariusz Litwińczuk? Podkówka to nazwisko panieńskie, a Litwińczuk po mężu.