Dzień dobry. Mam pytanie o takie stare formy, jak upadszy, ewangeliey i przyść. Uwspółcześniając zapis, trzeba te formy zapisać jako upadłwszy, ewangelii i przyjść. Jak wyjaśnić te zmiany w nocie edytorskiej?

Jak pisze się wyrażenie nie opodal? W słowniku ortograficznym, który posiadam, wyrażenie to pisane jest oddzielnie. Natomiast w programie telewizyjnym, w którym wybiera się mistrza ortografii, wydawało mi się, że wyrażenie to napisane było razem. Czy tak należy to pisać? Przez takie niespodzianki w telewizji czuję, że tracę swoje wyczucie językowe. A może moja wiedza jest przestarzała? Jak człowiek, któremu kontakt z językiem polskim i ortografią skończył się wraz z ukończeniem szkoły średniej, ma zdążyć za zmianami w pisowni? Największe kłopoty obecnie sprawia mi właśnie pisownia łączna i rozdzielna. Wydaje mi się, że w ostatnich latach dużo się w tej kwestii zmieniło. Po co tak częste zmiany? Czy aby nie po to, by znawcy języka mieli co robić?

Wpis na blogu Małgorzaty Musierowicz z 6 XII 2011 r. ma postać listu zakończonego słowami: „Z należnym uszanowaniem”. Czy w korespondencji można używać tej formuły wymiennie ze zwrotami: „Łączę wyrazy szacunku”, „Z wyrazami szacunku”, „Z poważaniem” itd., czy jest ona jednak jakoś nacechowana?

Chciałabym się również dowiedzieć, dlaczego pisze się znienacka, a nie z nienacka.

Szanowni Państwo,
chciałabym nawiązać do porady www.poradnia.pwn.pl/lista.php?id=12205. Z zaskoczeniem przyjęłam rozszerzenie zalecenia dotyczącego szyku spójników zaś i bowiem na spójnik natomiast. SPP PWN 2010 podaje przykłady: „Większość ptaków jest aktywna w dzień, natomiast sowy polują w nocy”, „Starszy syn był okazem zdrowia, natomiast młodszy często chorował”. Uprzejmie proszę o wyjaśnienie, dlaczego natomiast znajduje się tu na pierwszej pozycji po przecinku.
Z wyrazami szacunku
Anna

Szanowni Państwo,
ostatnio w jednym z dodatków historycznych do popularnego tygodnika spotkałam się ze skrótami ZSRS oraz KPZS. Rozumiem, że skróty te oznaczają Związek Sowiecki zamiast stosowanego w latach mojej młodości Związku Radzieckiego. Czy te sprawy jakoś regulują normy językowe – to znaczy, czy w tekstach powinno się używać starych skrótów, czy może jednak coś się zmieniło, a może autorzy w ten sposób chcieli nazwy nacechować? Proszę serdecznie o wyjaśnienie.

Tłumaczę książki z angielskiego i nie zawsze wiem, jak bohater ma na imię.

Pozdrawiam serdecznie
Dorota

Czy istnieje jakis spis nazw zawodów, w którym oprócz nazw rodzaju męskiego byłyby ich żenskie odpowiedniki? Działamy w branży technicznej, która tradycyjnie zatrudnia więcej mężczyzn a wśród stanowisk, z których żeńskimi odpowiedniakami mamy problem, wymienić można: kupiec, logistyk, technolog, konstruktor, inżynier, kontroler, technik, ślusarz, tokarz, ostrzarz, hamownik, naprawiacz, elektryk, analityk, kierowca.

Zastanawialiśmy sie ostatnio ze znajomymi, skąd wzięło sie powiedzenie żyć na kocią łapę. Wydaje nam się, że wraz ze zmianą obyczajów powiedzenie to wyszło nieco z użycia, czy mamy rację? Czy są sposoby, by to potwierdzić?