Szanowna Poradnio,
jeśli kupiona rzecz, za którą zapłaciłem 20 zł, ulegnie zniszczeniu z mojej winy, to powiedzenie jestem stratny 20 zł oznacza, że zostały stracone 20 zł w sklepie, bo jak się okazało rzecz uległa zniszczeniu, mogłem nie wydawać 20 zł na tę rzecz, czy jednak 20 zł w postaci wartości rzeczy?

Szanowna Poradnio,
jeszcze podobny problem, jeśli kupiona rzecz ulegnie zniszczeniu, to poprawnym jest powiedzieć, że straciło się pieniądze w sklepie, czy jednak kupioną rzecz?

Szanowni Państwo,
czy poprawnie zbudowane jest zdanie: Nie może być jednak żadnych wątpliwości co do tego, kto jako pierwszy użył przemocy ani kto odniósł większe straty.
Mam problem ze słówkiem ani. Niby zdanie przeczące, więc ani powinno być, ale tu pasuje chyba bardziej spójnik i. Czy mam rację?

Dzień dobry,

jak zastąpić kalki w tych zdaniach poprawnymi konstrukcjami?

Piotrek (wstydził się przed) klasą swojego zachowania.

Do wszystkiego doszedł (drogą) codziennych wyrzeczeń.

Straty rolników z powodu suszy (idą w tysiące).

Dzień dobry,

chciałabym się zapytać o różnicę pomiędzy słowami kompensacja i rekompensacja, skoro oba wyrazy odnoszą się do wyrównywania jakiegoś braku. Czy zatem można stosować je zamiennie?

Jeśli chodzi o frazę Ocalić życie mimo strat – przecinek przed mimo. Czy powinien się tam znaleźć, czy jest zbyteczny?
Szukałam wielu różnych przypadków, ale znajdywałam jako przykłady jedynie zdania złożone, które wskazywały na to, że przecinek powinien tam być. Chociaż osobiście wydaje mi się, że nie.

Szanowni Państwo,

Chciałbym zapytać o pochodzenie formy "odkuć się" w znaczeniu potocznym «powetować sobie poniesione straty». W jaki sposób wyzwolenie z okowów stało się odkupieniem win?

Z góry dziękuję

Dzień dobry. Chciałam wiedzieć czy poprawne jest sformułowanie „Co to jest lek (nazwa leku)?”, czy „Co to jest stół?”. Logicznie patrząc, powinno się zadawać to pytanie w narzędniku, a nie w mianowniku. Pozdrawiam

Dobry wieczór. Od kilku zastanawiam się nad pewną funkcją "to" jako zastępstwo czasownika "jest" np. "On to dobry człowiek" vs. "On jest dobrym człowiekiem". Czy jest to jakiś dialektyzm albo jakaś naleciałość z języka rosyjskiego? Jaka jest różnica między oba zdaniami? Dziękuję

Komentator mężczyzna rzekł o żeńskiej drużynie: „Męczyliśmy się”, „Rzuciliśmy się do odrabiania strat”. Odebrałem to jako niezręczność, gdyż grupa wykonująca czynność składała się wyłącznie z kobiet („Męczyłyśmy się” w ustach mężczyzny zabrzmiałoby kuriozalnie, więc oczekiwałbym całkiem innej konstrukcji). Kiedy jednak o meczu pań mężczyźni mówią „Wygraliśmy”, „Przegraliśmy”, to tego dysonansu nie słyszę.
Czy rzeczywiście są to dwa stylistycznie różne przypadki, choć sytuacyjnie takie same?