Jak napisać: na ręce dyrektora Jana Kowalskiego czy na ręce Dyrektora Jana Kowalskiego?

Szanowni Państwo,
interesowałoby mnie, czy w Polsce w ostatnich latach można zauważyć tendencję do bycia ze sobą na ty. Chodzi tu konkretnie o broszurę firmy, która zarządza wierzytelnościami. Ta własnie firma ma zamiar wydać broszurę dla swoich klientów, czyli innych firm. Czy w tej broszurze firma powinna zwracać się do klienta per Pan / Pani, czy ostatnio też jest możliwa forma na ty?
Bardzo dziękuję z góry za odpowiedź!
Andrea Kret z Hamburga

Dzień dobry!

W jaki sposób napiszemy nazwy akcji, np. inicjatorka akcji „Niech żyją!”. Czy właściwszy będzie cudzysłów, czy kursywa?

Z nieustającym szacunkiem

Mira

Oscylator Van der Pola, oscylator Van Der Pola czy też może oscylator van der Pola? Bo w polskojęzycznej Wikipedii występują wszystkie te trzy formy, i to w jednym artykule.
Będę zobowiązany za wyjaśnienie tematu. Pozostaję z szacunkiem

Dzień dobry.

Mamy w Toruniu VIP-a mężczyznę o nazwisku Mól. To nazwisko będzie więc często odmieniane w obiegu publicznym. Ludzie już się kłócą o jego odmianę. Czy więc nazwisko męskie Mól przyjmuje odmianę: Molowi, Molem, o Molu, czy raczej: Mólowi, Mólem, o Mólu. A może obie formy odmiany są dopuszczalne?

Z szacunkiem

Andrzej Dembowski

Szanowna Redakcjo,

mam pewne wątpliwości dotyczące porady „choroba Heinego–Medina – i podobne nazwy” i zaproponowanej w niej odmiany nazwiska Otto: „nazwisko Otto powinniśmy odmieniać tak samo jak rzeczownik lotto – Otta i Otcie”.
W słowniku A. Markowskiego rzeczownik „lotto” uznano jednak za nieodmienny, tak samo w WSJP. Przyjmijmy jednak, że może on być (w zgodzie z normą) odmieniany. Jeśli tak, to zapewne będzie się odmieniać jak getto, a więc w miejscowniku o lotcie, jak o getcie – ale w wymowie, jak stwierdza wspomniany słownik A. Markowskiego, o gećcie, więc i o loćcie. Czy zatem i nazwisko Otto w miejscowniku, ortograficznie Otcie, będzie w wymowie brzmieć Oćcie? Czy jednak lepiej wymawiać inaczej (fonetycznie: Ot–će), aby nazwisko Otto nie zbliżyło się zanadto do octu (ogórki w occie, a w szybkiej wymowie w oćcie).

Z szacunkiem

Tomasz Kurdyła

Szanowni Państwo,
jak brzmi prawidłowa nazwa badacza języka gockiego (gotysta?), badacza języka szwedzkiego (swedysta, suedysta…?), języka staoormiańskiego (ormianista, armenista…?) i języka staro-cerkiewno-słowiańskiego?

Z szacunkiem
stały Czytelnik

Bardzo proszę o wyjaśnienie pisowni stanowiska redaktor naczelny. Czy w połączeniu z nazwiskiem oba człony piszemy małymi czy wielkimi literami, np. Jan Kowalski – redaktor naczelny, Redaktor naczelny czy Redaktor Naczelny? Jaka jest zasada pisowni stanowisk składających się z dwóch członów (z nazwiskiem i bez nazwiska), np. dyrektor generalny, redaktor naukowy? W Uniwersalnym słowniku języka polskiego napisane jest: „Od Redaktora Naukowego” oraz „Redaktor Naczelna Słowników PWN”. Jednocześnie w tym samym słowniku na stronie zawierającej nazwiska osób przygotowujących słownik ich funkcje przy nazwiskach są napisane w następujący sposób: „Redaktor naukowy”, „Redaktor techniczny” i in. Z czego wynika różnica? Bardzo dziękuję za odpowiedź.
Teresa Zielińska

Dzień dobry.

Jak poprawnie zapisywać nazwy wystaw stałych w muzeach, np.:

Galeria Sztuki Gotyckiej, Galeria Malarstwa i Rzeźby Polskiej od końca XVIII do początku XX wieku, Galeria Sztuki Współczesnej, Galeria Portretu Mieszczańskiego, Sztuka Orientu. Tak to funkcjonuje w Toruniu. Czy wymagane są tutaj wszędzie wielkie litery (tak jak w nazwach instytucji)?

Z szacunkiem

Andrzej Toruń

Szanowni Państwo!
Czy można o kobiecie powiedzieć bankierka, finansistka? Przejrzałam internetowe słowniki i znalazłam jedynie formę męską: bankier, finansista.
Serdecznie dziękuję za pomoc,
Dorota Górnicka-Urban