Chciałabym zapytać o odmianę obcojęzycznych nazwisk typu Bernoulli, Fibonacci: twierdzenie Bernoulliego czy Bernoulli’ego? Ciąg Fibonacciego czy Fibonacci’ego? Byłabym też wdzięczna za wskazówki, gdzie (w jakim słowniku) szukać odpowiedzi na podobne pytania.
Z serdecznymi pozdrowieniami,
E.T.

Szanowni Państwo,
chciałem zapytać o odmianę nazwiska francuskiego matematyka Etienne'a (nie jestem pewny, jak się wymawia to imię) Bézouta. Z WSO wynika, że z racji spółgłoski na końcu nazwisko odmieniamy, tak jak to zrobiłem, mimo że w mianowniku jest [bezu]. Tymczasem matematycy wszędzie piszą i mówią o twierdzeniu Bézout. Mamy tutaj wybór czy jednak w starannych tekstach powinniśmy odmieniać?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Proszę o odpowiedź, czy poprawne są zdania:
Tylko 10% osób twierdzi, że otrzymują pochwały.
Aż 90% pracowników twierdzi, że czują się przepracowani.
Czy może w zdaniach podrzędnych podmiot powinien być zgodny z podmiotem procent i jak wtedy powinny brzmieć te zdania?
Pozdrawiam.

W tekstach (m.in.) matematycznych w języku angielskim, gdy odnosimy się do jakiegoś użytego twierdzenia, czy gdy chcemy napisać, że coś znajduje się w konkretnym rozdziale, używamy dużych liter (np. „In Section 3…” czy „By Theorem 3.1…”). Czy podobnie należy używać wielkich liter w odniesieniu się do definicji, twierdzeń, rysunków, … w języku polskim? Mianowicie czy powinno się napisać „Z twierdzenia 3.14…” czy jednak „Z Twierdzenia 3.1…”? „Na rysunku 3.4…” czy „Na Rysunku 3.4…”?

Która forma jest poprawna: „Nie mogłam zwiedzić Rzymu” czy „Nie mogłam zwiedzić Rzym”?

PAP informuje: STS podnosi, że polskie dziecko pierwszy kontakt z... Czy prawidłowym jest użycie słowa podnosi w znaczeniu ‘utrzymuje’ albo ‘twierdzi’?

Czy zdania zaczynające się od zestawienia „Ciekawe + słowo pytające” (jak, gdzie, dlaczego itp.) są pytaniami (i wobec tego mają na końcu znak zapytania), czy kończą się kropką (jako przytoczenia)? Przykład: „Ciekawe, co mu powiedziała?”. Czy też: „Ciekawe, co mu powiedziała”?
Pozdrawiam,
mg

Szanowni Państwo,
interesuje mnie poprawna forma popularnego zwrotu. Który czasownik należy stosować w związku frazeologicznym:
podawać w wątpliwość
czy
poddawać w wątpliwość?
Z poważaniem
Czytelnik

Chodzi o użycie słowa żaden. W tłumaczonym tekście, będącym fragmentem dialogu, napisałam: „Dookoła cisza i spokój. Parę chałup. Żadnych turystów”. A w innym miejscu: „Żona się nie zgadza. Żadnych wyjazdów na ryby”. Korektorka zakwestionowała w obu wypadkach żadnych, powołując się na Słownik Poprawnej Polszczyzny, który jako przykład błędu podaje zwrot „To żaden problem”. Nie całkiem mnie to przekonuje, więc chciałabym się upewnić, czy rzeczywiście należało zmienić zacytowane fragmenty.

Szanowni Państwo,

W pracy zaliczeniowej użyłam zdania „Można łatwo zauważyć, że rodzina nie zawsze jest w stanie zapewnić odpowiedniego wsparcia dydaktycznego, emocjonalnego i społecznego.”

Natomiast mój chłopak twierdzi, że zdanie powinno wyglądać „Można łatwo zauważyć, że rodzina nie zawsze jest w stanie zapewnić odpowiednie wsparcie dydaktyczne, emocjonalne i społeczne.”

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie, które zdanie jest poprawne lub może oba są w porządku :)

Dziękuję,

Karolina