Szanowni Państwo.

Kwestia spalszczania imion monarchów (zwłaszcza europejskich) była poruszana wielokrotnie. Kierunek jest jasny: spalszczamy!

Pytanie: co z tymi, którzy monarchami nie byli? Bo tutaj, mam wrażenie że panuje ogromny chaos. Kilka przykładów:

Stalin, bez dwóch zdań, miał na imię Józef. A jego poplecznik i imiennik (!) to już Josif Tito.

Cesarz Austro- Węgier, Franciszek Józef miał syna, o którym mówimy Frantz Ferdinand. (a książę Karol za życia królowej?)

Każdy powie Ryszard Wagner, Jan Bach czy Amadeusz Mozart a Vivaldi czy Verdi to już tylko (odpowiednio) Antonio i Giuseppe.

Wreszcie wisienka na torcie: Iwan (po rosyjsku) Groźny (po polsku)!

Czy istnieje tu jakaś reguła?

Dzień dobry,

czy istnieją jeszcze społeczności lub choćby pojedynczy ludzie posługujący się gwarą lwowską (czy może raczej odmianą języka polskiego w jakiś sposób kontynuującą tę przedwojenną gwarę)? Czy powstają współcześnie jakieś teksty w tej gwarze? Czy można stwierdzić jednoznacznie, że jest ona martwa?

Dzień dobry.
W regulaminie zawodów II Grand Prix Lubina w Nordic Walking podane są kategorie wiekowe: do 39 lat, 40–49 lat, 50–59 lat, powyżej 60 lat. Zawodnik urodzony w lipcu 1951 został zakwalifikowany do kategorii powyżej 60 lat. Czy jest to zgodne z regulaminem skoro ma mniej jak 60 lat?
Serdecznie pozdrawiam.

W naszej szkole rozgorzała dyskusja na temat poprawności interpunkcji w poniższych zdaniach:

1. Pojmany w październiku 1982 r., został skazany na śmierć.
2. Pierwszy, drewniany dom wybudowano w 1500 r. Kolejny, murowany, rozpoczęto budować w 1817 r.
3. Urodzony w mieście Kraków, w województwie małopolskim dnia 31.09.1987 r.
4. Po zatrzymaniu w październiku 1982 r. został skazany w grudniu 1982 r. w grupowym procesie konspirujących przeciwko Polsce na karę śmierci, zamienioną na 50 lat pobytu w więzieniu.

Szanowni Państwo,
czy należy odmieniać nazwisko Vilfreda Pareto (optymalny w sensie Pareto, rozkład Pareto – czy właśnie Pareta)? Pareto był Włochem urodzonym we Francji. Zgodnie z SJP nazwiska włoskie zakończone na -o powinny być odmieniane. Jednak przez wiele lat spotykałem się z formą nieodmienioną i nadal, zwłaszcza w tekstach drukowanych, ta forma dominuje – również w korpusie językowym. Czy nazwa od nazwiska może stać się terminem fachowym, który nie podlega regułom odmiany nazwisk?

Czy uzasadnione jest pisanie z wielkiej litery takich określeń jak np. jeke – tak nazywano Żydów, imigrantów z Niemiec w Mandacie Palestyny, lub sabra – jak określają siebie sami rdzenni Izraelczycy (sabra to opuncja, czyli kolczasty owoc o twardej skórze, ale miękkim i delikatnym wnętrzu)?
Z góry dziękuję za wyjaśnienie
Barbara Gadomska

Czy imię Samantha jest równie poprawne w polskim języku co imię Samanta? Pozdrawiam

Dzień dobry,

skąd w zwrotach typu: proszę pani/pana wzięło się słowo  proszę?

pozdrawiam serdecznie

Agnieszka

Szanowni Państwo!
Temat pisowni skrótu dr był już wielokrotnie poruszany, zarówno jeśli chodzi o wielkość liter, jak i gdy chodzi o kropkę po skrócie. Wciąż jednak nie mogę się doszukać jednoznacznej odpowiedzi, czy jeżeli skrót ten wystąpi na początku zdania, to również powinien być zapisany małą literą? Np. „dr Kowalski urodził się…”.
Z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.

Czy można o kobiecie powiedzieć, że była słuchaczem, czy powinno się użyć określenia była słuchaczką? Chodzi o użycie prawidłowej formy w zdaniu np.: „Pani Anna Kowalska, urodzona dnia 22 czerwca 1990 roku w Gdańsku, była słuchaczem…”.